Σύνδεση συνδρομητών

Τεύχος 129

Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας

Η ηδονή του εγκλήματος

Λάκης Δόλγερας

Landru, Απομνημονεύματα, επίλογος: Μάριος Μαρκίδης, Σμίλη, Αθήνα 1989, 122 σελ.

LANDRU, ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ, έγραφε ο τίτλος του βιβλίου. Ήξερα τον Ανρί Ντεζιρέ Λαντρύ ως κατ’ εξακολούθηση δολοφόνο γυναικών – είχα δει την ταινία Ο κύριος Βερντού του Τσάρλι Τσάπλιν,  δεν μου είχε αρέσει, το θέμα όμως ήταν σοκαριστικό και πολλαπλά ενδιαφέρον. Σκέφθηκα: απομνημονεύματα; Έγραψε ο δολοφόνος απομνημονεύματα; Πήρα το βιβλίο απ’ τον πάγκο του βιβλιοπωλείου και το άνοιξα, είδα ότι είχε ημερολογιακές εισαγωγές αναγραφών. Το αγόρασα.

17 Αυγούστου 2022

Ταυτότητα και πολιτισμική απαισιοδοξία

Αλέξανδρος - Ανδρέας Κύρτσης

Θάνος Λίποβατς, Κριτική του μετανεωτερικού Λόγου. Τα παράδοξα του ατομικισμού, Αρμός, Αθήνα 2021, 330 σελ.

Όπως πάντα με δύσκολες διατυπώσεις, διάσπαρτες με επιγραμματικές  παραθέσεις σκέψεων, ο Θάνος Λίποβατς με το τελευταίο του βιβλίο δημιουργεί ένα πολύπλευρο τοπίο αναστοχασμού. Χωρίς αμφιβολία αποτελεί μια πολύ σημαντική συμβολή στη συζήτηση για τα πνευματικά αδιέξοδα της εποχής μας. Ως πηγή αυτών των αδιεξόδων εντοπίζεται ο  μετανεωτερικός Λόγος περί ταυτότητας. (Τεύχος 129)

22 Ιουλίου 2022

 «Οι ιδεολογικές μου πεποιθήσεις δεν με εζημίωσαν, τουναντίον με ωφέλησαν στη φιλολογική μου δραστηριότητα».

                                                                                                         Γιωσέφ Ελιγιά, Γιάννενα 1924[1]

Ο Ιωσήφ Ηλία Καπούλιας, ή Ιωσήφ Ηλία Ιωσήφ, ή ο γνωστός μας Γιωσέφ Ελιγιά, παραμένει έως και σήμερα ο «γνωστός - αγνοημένος», αν και υπήρξε από την αρχή σχεδόν της καλλιτεχνικής του δημιουργίας διανοητής και πρωτοπόρος αγωνιστής των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων[2]. Και για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια ενός άλλου γιαννιώτη εβραιοφιλοσόφου, του Σάββα Μιχαήλ, «ο Γιωσέφ Ελιγιά, εβραίος από τα Γιάννενα, ποιητής, σοφός κι επαναστάτης – και γι’ αυτό τριπλά τετραπλά κυνηγημένος: Σαν εβραίος από τους αντισημίτες. Σαν ποιητής από τους στερημένους καιρούς. Σαν σοφός από έναν κόσμο που περιφρονεί την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τον εξευτελισμό ανθρώπου προς άνθρωπο».[3]

20 Ιουλίου 2022

Αργύρης Γ. Πασσάς, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, Μαριλένα Κοππά (επιμ.), Ελλάδα-Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια σχέση «μέσα από σαράντα κύματα», 1981-2021, πρόλογος: Jean-Claude Juncker, Πεδίο, Αθήνα 2021, 712 σελ.

Η γενιά αρχιτεκτόνων και τεχνιτών που καλούνταν να ολοκληρώσει τους ημιτελείς καθεδρικούς ναούς στη μεσαιωνική Δύση ζοριζόταν. Δεν γνώριζε τις τεχνικές και τα μυστικά των προηγούμενων με αποτέλεσμα, σε ορισμένες περιπτώσεις, στον ίδιο ναό το δεύτερο κωδωνοστάσιο, π.χ., να είναι διαφορετικό από το πρώτο. Χωρίς γνώση και κατανόηση του παρελθόντος θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να επαναληφθεί, στην προσπάθεια ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το κακό προηγούμενο των καθεδρικών. Γι’ αυτό οφείλουμε να ξέρουμε τα πάντα για την Ευρώπη και τη σχέση μας. Και σε αυτό βοηθάει αυτό το απολογιστικό βιβλίο της σαραντάχρονης πορείας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. [ΤΒJ]

11 Ιουλίου 2022

Ο ρωσικός εκκλησιαστικός ιμπεριαλισμός

Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Η εισβολή στην Ουκρανία, ο πατριάρχης Κύριλλος και μια Διεθνής «Διακήρυξη» Ορθοδόξων Θεολόγων. Τεύχος 129

10 Ιουλίου 2022

Η ιδέα της «ουδετερότητας» από την ΕΣΣΔ στον Ψυχρό Πόλεμο ώς τη σημερινή Ρωσία. Αναδημοσίευση από το τεύχος 129.

09 Ιουλίου 2022

Το τρένο στην Καραφεριέ

Κώστας Κασβίκης

Γιώργος Λιόλιος, Σιδηρόδρομος σφυρίζων εις την πεδιάδα. Η σιδηροδρομική ιστορία της Βέροιας, Θίνες, Αθήνα 2021, 144 σελ.

 Ο Γιώργος Λιόλιος, δικηγόρος με σπουδές στη δημοσιογραφία και στα νομικά, μελετά συστηματικά την ιστορία των Εβραίων στην Ελλάδα και κυρίως στη γενέτειρά του, τη Βέροια, την παλαιά Καραφεριέ. Για μια ακόμα φορά στρέφει το ιστορικό του βλέμμα στην πόλη του και στους ανθρώπους της και παραδίδει με ποιητική ματιά, σε ένα προσεγμένο βιβλίο, μια πολιτισμική ιστορία των τρένων της Βέροιας. Τεύχος 129.

09 Ιουλίου 2022


Σύμφωνοι αν πρέπει διάσημος να γίνω ας είναι για την έξοχη
ασπίδα αστερία που έφτιαξα
Κι ας τρέξει η άμμος του προσώπου της στο σώμα της

άτιτλο ποίημα από τα Ποιήματα της Ναομί (1968) [μτφρ.: Π. Ιωαννίδης]

Γνώρισα τον Μπιλ Νοττ το 1968, ή τους πρώτους μήνες του 1969 [...]. Είχα μόλις διαβάσει το πρώτο βιβλίο τού Νοττ, Τα ποιήματα της Ναομί, που είχε επαινεθεί ιδιαιτέρως [...]. Αμέσως εντυπωσιάστηκα, κεραυνοβολήθηκα, από τη συγκινησιακή δύναμη των ποιημάτων. Κυρίως σύντομα, έντονα, λυρικά ποιήματα, δεν έμοιαζαν με τίποτα απ’ ό,τι είχα ποτέ διαβάσει, και με συγκίνησαν μέχρι το κόκαλο. Ένιωσα, πριν να ’χω διαβάσει το περίφημο σχόλιο της Έμιλυ Ντίκινσον, σαν να μου είχαν κόψει το πάνω μέρος του κεφαλιού. Τα περισσότερα είχαν γραφτεί όταν ήταν είκοσι-κάτι χρονώ. Είχαν μιαν αίσθηση του επείγοντος, της προσμονής, έναν ήχο από άγριες και θρηνητικές, υψηλές νότες [...]. Σαράντα επτά χρόνια αργότερα [...], τα ποιήματα τού Νοττ μού σηκώνουν ακόμα τις τρίχες στο σβέρκο.

05 Ιουλίου 2022

Μεταφράζουν:

Παναγιώτης Ιωαννίδης, Ορφέας Απέργης, Μαίρη Γιόση, Αντωνία Γουναροπούλου, Γιάννης Δούκας, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Λευτέρης Ζαχαριουδάκης, Λένα Καλλέργη, Δήμητρα Κωτούλα, Στέργιος Μήτας, Άρτεμις Μιχαηλίδου, Χριστιάνα Μυγδάλη, Κώστας Πλησιώτης

Στο ένατο αφιέρωμα τού «Με τα λόγια (γίνεται)» στην αμερικανική ποίηση, στις 14 Απριλίου 2021 στο YouTube, παρουσιάστηκε, μάλλον για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τουλάχιστον τόσο εκτενώς, ο άκρως ιδιαίτερος aμερικανός ποιητής Bill Knott (1940-2014), με ποιήματά του που μετέφρασαν επί τούτου 13 έλληνες ποιητές και ποιήτριες. Το αφιέρωμα αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 129 του Books' Journal, εμπλουτισμένο με πέντε επιπλέον ποιήματα.

05 Ιουλίου 2022

Το βιβλίο που ζήλεψε ο Μπάιρον  

Ευαγγελία Τολιοπούλου

Thomas Hope, Anastasius, Or, Memoirs of a Greek (Aναστάσιος ή Απομνημονεύματα ενός Έλληνα), τελευταία έκδοση: HardPress, 2018, τρεις τόμοι, 412 σελ.

Γόνος μιας αγγλο-ολλανδικής τραπεζικής δυναστείας με σκωτσέζικες ρίζες, ο συλλέκτης και «ειδικός» της εσωτερικής διακόσμησης, Τόμας Χόουπ (1769-1831), που συνέβαλε όσο λίγοι στη διαμόρφωση και στην προώθηση της αισθητικής της περιόδου της Αντιβασιλείας και του Νεοκλασικισμού στη Βρετανία, κατέλαβε εξαπίνης το αναγνωστικό κοινό της εποχής του με την έκδοση, το 1819, στο Λονδίνο, χωρίς όνομα συγγραφέα, του μυθιστορήματός του, Αναστάσιος ή Απομνημονεύματα ενός Έλληνα. Το βιβλίο, που αποδόθηκε αμέσως στον Μπάιρον, τον ποιητή που, λίγα χρόνια νωρίτερα και με τεράστια επιτυχία, είχε θέσει τα πρότυπα των «ανατολίτικων» δραμάτων με αντισυμβατικούς «επαναστάτες» πρωταγωνιστές, γνώρισε άμεση και τεράστια επιτυχία. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μπάιρον τόσο θαύμασε το λογοτεχνικό επίτευγμα του Χόουπ, που δήλωσε πως θα έδινε τα δύο πιο πετυχημένα έργα του για να  το είχε γράψει εκείνος.[1]

29 Ιουνίου 2022
Σελίδα 1 από 2