Δευτέρα, 7 Μαρτίου 2016

Η εθελόντρια της ΜΚΟ Praxis που ζει από τις αρχές του φθινοπώρου στην Ειδομένη, και με την οποία είχαμε την τιμή να μιλήσουμε εχθές, μας είπε με μια φωνή από την οποία προσπαθούσε εμφανώς να αφαιρέσει την κούρασή της, πολλά που δεν ξέραμε για την κατάσταση εκεί. Θα σταθώ μόνο σε δύο. Το πρώτο αφορά τους πολίτες που θέλουν να συνεισφέρουν με κάποιον τρόπο: αν όντως το εννοούν, λέει, πρέπει απλώς να πάνε εκεί, να βρουν τους υπευθύνους των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται επιτόπου, και να κάνουν ακριβώς ό,τι τούς λένε οι ειδικοί των ΜΚΟ, και απολύτως τίποτε άλλο. Για να το θέσω διαφορετικά, δεν πας με μια συσκευασία μωρουδιακές πάνες, ένα ταψί φαγητό και δυο τσαμπιά μπανάνες και τα δίνεις στους αξιοθέατους ανθρώπους. Δεν βοηθάς έτσι. Κάνεις κακό. Καταστρέφεις το έργο των εθελοντών. Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι ότι υπάρχει άμεση και πελώρια ανάγκη από φάρμακα, μεταξύ των οποίων αντιβιοτικά και παυσίπονα. Πρέπει να βρεθούν πολλά, να συσκευαστούν και να δοθούν στους ανθρώπους που στελεχώνουν τις δομές εκεί. Εκείνοι, με τη σειρά τους, θα τα χορηγήσουν σε όσους τα έχουν ανάγκη. Τα πράγματα σε κάθε επίπεδο είναι παραπάνω από τραγικά. Και ολοένα (θα) χειροτερεύουν. Το τηλέφωνο της Praxis είναι: 2310-550.223. Βοηθήστε, και βοηθήστε όπως πρέπει. [§] (Προφανώς και δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα για το πλήθος των βασανισμένων ψυχών που συνωστίζονται στην καθημαγμένη Ελλάδα, με μοναδική τους έγνοια να φύγουν από δω. Προφανώς και δεν μπορεί να υπάρξει. Τους βλέπετε, τους ξέρετε. Αυτοί είναι).