Έχουμε και λέμε: Η πυκνότητα του ξυλολίου είναι 0,87 kg/l, δηλαδή ένας τόνος ξυλολίου (1.000 κιλά) έχει όγκο περίπου 1,15 κυβικά μέτρα, οι τρεις τόνοι δηλαδή 3,45 κ.μ. Το δοχείο υποτίθεται πως είχε διαστάσεις 2,5x1 μ., κάτι που για ένα τρισδιάστατο δοχείο με σχήμα επιμηκυμένου κύβου δεν βγάζει νόημα καθότι λείπει η τρίτη διάσταση.
Αλλά μπορεί το δοχείο να είχε σχήμα κυλίνδρου (κάτι που είναι πιο πιθανό), οπότε με μήκος 2,5 μ και διάμετρο 1 μ. μας βγαίνει ένας όγκος 1,96 κυβικών μέτρων. Μένει να απαντηθεί πως χωράνε 3,45 κ.μ. ξυλολίου σε 1,96 κ.μ.
Συμπέρασμα: Ή κάποιος έκανε λάθος κατά την αντιγραφή, ή μπέρδεψε ποσότητα και όγκο (δηλαδή 2,5 τόνοι σε δεξαμενή 3-4 κυβικών μέτρων) ή ζούμε σε ένα σύμπαν όπου δεν ισχύει η ευκλείδεια γεωμετρία – κάτι που, ειρήσθω εν παρόδω, μας διδάσκει και η γενική θεωρία της σχετικότητας.
Επιπλέον, το ξυλόλιο δεν είναι πτητικό, το σημείο ζέσεως είναι περίπου 140 βαθμοί Κελσίου, οπότε δεν αναφλέγεται εύκολα, και για να εκραγεί πρέπει ή να εξαερωθεί ή να γίνει νεφελοειδές αιώρημα, κοινώς σπρέι.
Δεν θέλω εδώ να μπω σε εικασίες για τις συνέπειες εκρήξεως ή αναφλέξεως τριών ή τεσσάρων τόνων αυτού του υλικού γιατί προφανώς δεν είμαι ειδήμων σε καταστροφές αυτού του είδους – η μόνη πείρα που έχω είναι η φωτιά που έπιασα στο εργαστήριο από μια ανάφλεξη τολουολίου στο δεύτερο εξάμηνο των σπουδών μου, από ηλεκτρική εκκένωση, η οποία ανέφλεξε τους ατμούς του υλικού που ήταν σε σχετικά υψηλή θερμοκρασία.
Θα συνιστούσα λοιπόν στους δημοσιευτές τέτοιων διαρροών να ελέγχουν την αληθοφάνεια αυτών που δημοσιεύουν, γιατί στο τέλος θα μας πουν ότι η επιστήμη διαπίστωσε ότι ένα κιλό σίδερο είναι πιο βαρύ από ένα κιλό φτερά.
Κατά τα άλλα, ας αφήσουμε τον αρμόδιο ανακριτή να διαβάσει αυτό το πόρισμα και να βγάλει άκρη, γιατί τέτοιες δημοσιεύσεις δίνουν βάση στο στίχο του Διονύση Σαββόπουλου: «η Ελλάδα αρχίζει να γελά και γίνεται γελάδα» («Οι εκλογές μαντινάδα» από τον δίσκο Ρεζέρβα).
***
Και είναι αμαρτία, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν πάνω σε μνήματα.