Το καλοκαίρι 2012 το Books’ Journal είχε φιλοξενήσει ένα editorial με τον ίδιο σημερινό τίτλο, «Βάστα Στουρνάρα». Ήταν φρέσκια τότε η τρικομματική, η Ελλάδα με ενάμισι πόδι αιωρούνταν έξω από το ευρώ, ο Στουρνάρας ως υπουργός Οικονομικών ήταν σάκος του μποξ στα Eurogroupκαι στην Αθήνα του τραβούσαν το αυτί οι τρεις αρχηγοί (με διαφορετική ένταση βέβαια) για επιμηκύνσεις, μειώσεις χρέους, ως και για επιμήκυνση χωρίς λεφτά. Ο Στουρνάρας κράτησε. Κράτησε στη μόνη πολιτική που μπορούσε να σώσει τη χώρα. Πρακτικώς την επέβαλε, παίρνοντας αρχικά τον Σαμαρά στις 3/8/2012 και τους Βενιζέλο-Κουβέλη στις 24/9/2012. Ο Στουρνάρας είχε το κεφάλι του στον πάγκο του χασάπη, την παρτίδα την έσωσε.
Σήμερα, από τη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έχει το έργο, μεταξύ άλλων βέβαια, της αποκατάστασης της αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος με την τήρηση των κανόνων που διέπουν το Ευρωσύστημα. Η καθεστωτική αντίληψη της εθνολαϊκιστικής κυβέρνησης, η προσπάθεια αποκατάστασης και ανατοποθέτησης του πελατειακού ιστού και τα αντίδωρα προς τους αριβίστες, έχουν αναγάγει, χωρίς τη θέλησή του, τον Στουρνάρα σε κυματοθραύστη των καθεστωτικών επιθέσεων και ένα από τα τελευταία οχυρά της δημοκρατίας. Παράξενο το πώς τα φέρνει η ζωή! Η δημοκρατία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από έναν… τραπεζίτη!
Η ανατολικογερμανικής κοπής υπόθεση της εφόδου εισαγγελέα και της οικονομικής αστυνομίας στην επιχείρηση της συζύγου του την ώρα που συζητιόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος η υπόθεση της Τράπεζας Αττικής, στέλνει πολλά μηνύματα. Το απαραίτητο επικοινωνιακό, κατά το κοινώς λεγόμενο δηλαδή: σανό για τον κοσμάκη το «επιχείρημα» ότι, δήθεν, ο «στριμωγμένος» τραπεζίτης εκδικείται και κόβει τη διοίκηση της Αττικής. Προς όλους όσοι αντιστέκονται ακόμη στις καθεστωτικές πρακτικές το μήνυμα της κυβέρνησης είναι σαφές: και καθαροί να είστε, θα φτύσετε αίμα, κάτι θα βρούμε – κι αν δεν βρούμε, θα εφεύρουμε για να ταλαιπωρείστε μερικά χρόνια. Οι πάντες είδαν εκβιαστική πρακτική, και μάλιστα με εμπλοκή της οικογένειας, που παραπέμπει σε γκανγκστερικές ταινίες του Σκορσέζε.
Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το σκηνικό που διαδραματίζεται δεν αφορά μόνο τις τράπεζες. Αφορά πρωτίστως τη δημοκρατία μας. Γι΄ αυτό, άλλη μια φορά: Βάστα Στουρνάρα.