Το βιβλίο εντάσσεται στην πολύτιμη σειρά The Margellos World Republic of Letters που ίδρυσαν το 2008 στους κόλπους του Yale University Press η Σεσίλ και ο Θεόδωρος (Ντόρης) Μαργέλλος, που είναι αφιερωμένη στην έκδοση σημαντικών βιβλίων της παγκόσμιας (και της ελληνικής) λογοτεχνίας στην αγγλική γλώσσα. Mεταξύ 120 περίπου έργων της διεθνούς γραμματείας, η MWRL έχει εκδώσει από τα ελληνικά ανθολογία ποιημάτων της Κικής Δημουλά (The Brazen Plagiarist, 2012, μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση Mαργέλλου και Rika Lesser, Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης 2013), το μυθιστόρημα Και με το φως του λύκου επανέρχονται της Ζυράννας Ζατέλη (At Twilight They Return, 2013, μετάφραση: David Connolly), την Ορθοκωστά του Θανάση Βαλτινού (Orthokostá, 2016, μετάφραση: Jane Assimakopoulos και Stavros Deligiorgis), διηγήματα της Μαρίας Μήτσορα (On My Aunt’s Shallow Grave White Roses Have Already Bloomed, 2018, μετάφραση: Jacob Moe) και ανθολογία ποιημάτων του Μιχάλη Γκανά (A Greek Ballad, 2019, μτφρ. David Connolly και Joshua Barley).
Το εξώφυλλο της έκδοσης του Yale University Press.
H έκδοση περιλαμβάνει δύο νουβέλες του συγγραφέα –Aegypius monachus (2001) και Lady Cortisol (2016). Την εισαγωγή υπογράφει η κριτικός και μεταφράστρια Κατερίνα Σχινά και το επίμετρο ο δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, γνώστες και οι δύο πολύ συστηματικά του έργου του συγγραφέα. Στο οπισθόφυλλο, συστήνουν ευσύνοπτα τον συγγραφέα στο διεθνές αναγνωστικό κοινό ο Δημήτρης Τζιόβας (καθηγητής νεοελληνικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Birmingham της Αγγλίας), ο πολυμεταφρασμένος και βραβευμένος συγγραφέας Πάνος Καρνέζης, η Ελένη Παπαργυρίου (επίκουρος καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πατρών) και ο Bart Soethaert (διδάκτωρ νεοελληνικών σπουδών στο Freie Universität του Βερολίνου).
Σημειώνει στο οπισθόφυλλο ο συγγραφέας του Little Infamies, Πάνος Καρνέζης:
Αυτές οι δύο νουβέλες είναι εμβληματικές στο έργο ενός συγγραφέα, η θέση του οποίου στον ελληνικό λογοτεχνικό κανόνα είναι εξασφαλισμένη. Οι αφηγητές του Φάις –συναρπαστικοί, απεγνωσμένοι, νευρωτικοί, με τον ιδιωματικό ρυθμό τους άψογα δοσμένο από τη μετάφραση του David Connolly–αναζητούν απαντήσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του αστικού τοπίου της καθημερινότητάς τους, σαν φαντάσματα παγιδευμένα σε έναν κόσμο που δεν προσφέρει σωτηρία.
Και η Κατερίνα Σχινά γράφει χαρακτηριστικά στον πρόλογό της:
Αν ριψοκινδύνευε κανείς να εκφράσει με μια λέξη τον μορφικό νόμο της λογοτεχνίας του Φάις, θα μπορούσε να μιλήσει για παραλλαγή (δανείζομαι τον όρο από τη μουσική), μια παραλλαγή ως συνεχή απόκλιση και προζαϊκή αταξία, που επιτρέπει στα θέματά του (μνήμη, οδύνη, τραύμα, φαντασίωση, απώλεια) να αναδύονται το ένα μέσα από το άλλο και να εξαφανίζονται το ένα μέσα στο άλλο. Για λίγο ακινητούν στην ταραγμένη επιφάνεια της γλώσσας του και βουλιάζουν μέσα στο ανείπωτο.
Ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, από τη δική του πλευρά, υπογραμμίζει στο επίμετρο:
O εφιάλτης είναι εδώ και τόσο η Lady Cortisol όσο και το Aegypius monachus, είτε παρακολουθήσουμε τις αφετηρίες τους είτε σταθούμε στις ύστερες αντανακλάσεις τους, συνιστούν ωχρές (μήπως να πω μαύρες;) φάρσες, που δύσκολα θα μας αφήσουν να ξεφύγουμε, όπως κι αν κινηθούμε, όπως κι αν αντιδράσουμε, από τα επικίνδυνα μπλεγμένα δίχτυα τους.
Ένα βιβλίο που, όπως αναφέρεται και στην έκδοση του Yale University Press, συστήνει στο αγγλόφωνο κοινό έναν συγγραφέα ο οποίος «τοποθετείται στην καρδιά του ελληνικού μεταμοντερνισμού, μέσα από δύο πικρές και ειρωνικές νουβέλες».
