Ρωσία

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η πολεμική σύγκρουση που για μήνες συγκλονίζει τον κόσμο προσεγγίστηκε από πολλούς ως μία ακόμη (;) εκδίκηση του ρεαλισμού.

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου,

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να ξαναθυμηθούμε την ταινία του Μπαλαμπάνοφ, Φορτίο 200. Δεν του έφτανε του τύραννου το μακελειό που προκάλεσε στην Ουκρανία, τώρα θα πάρει τον ανθό της ρωσικής κοινωνίας και θα τον μετατρέψει σε κρέας για τα κανόνια.

Ο πυρηνικός κίνδυνος ως όπλο του Πούτιν

Σκεπτόμενοι στρατηγικά για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας

 Πολλές δημόσιες συζητήσεις στη Δυτική Ευρώπη σχετικά με τη βοήθεια προς την Ουκρανία αντιπαραβάλλουν τα αισθήματα αλληλεγγύης προς τους Ουκρανούς με τις ανησυχίες για την ασφάλεια της Δύσης. Αυτός ο δυϊσμός αγνοεί τα βασικά εθνικά συμφέροντα των χωρών μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για μια ρωσική ήττα, καθώς και για μια ασφαλή, σταθερή και ανθεκτική Ουκρανία.

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου, 

Μέρες τώρα με απασχολεί ένα ερώτημα: γιατί η ρωσική κοινωνία στην πλειοψηφία της υποστηρίζει αυτόν τον άδικο, επεκτατικό πόλεμο που κήρυξε το καθεστώς του Πούτιν κατά της Ουκρανίας; 

Αγαπημένε μου Ρώσε φίλε,

Φαντάζομαι ότι θα παρακολουθείς τα νέα από το μέτωπο. Θα ένιωσες απογοήτευση από τις εξελίξεις, από την άτακτη υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή του Χάρκοβο. Αλήθεια, θυμάσαι εκείνο το ολονύχτιο ταξίδι μας, σε βαγόνι τρίτης θέσης που κάναμε πριν από πολλά χρόνια για να επισκεφτούμε φίλους μας που σπούδαζαν εκεί; Θυμάσαι τις βόλτες στα πάρκα και στις αλέες; Θυμάσαι το γλέντι στη φοιτητική εστία;

Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου, Hannah Arendt. O νόμος της γης και η λησμονημένη παράδοση, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2021, 408 σελ.

 Εκκινώντας από τη Χάννα Άρεντ, η Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου γράφει ένα βιβλίο που αποτελεί πλούσια πηγή κινήτρων και ερεθισμάτων που μας ωθούν να ενδιαφερθούμε εκ νέου για ό,τι συμβαίνει στο πεδίο της πράξης και να επανεξετάσουμε τις δικές μας αντιλήψεις για τον ανθρώπινο κόσμο.

Αγαπημένε μου Ρώσε φίλε,

Διάβασα, όπως άλλωστε φαντάζομαι κι εσύ, την είδηση για το επικείμενο κλείσιμο του Μουσείου του σημαντικού συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ στο Κίεβο, έπειτα από αίτημα της Ένωσης Συγγραφέων της Ουκρανίας και πολλών πολιτών.

Αντρέι Κούρκοφ, Γκρίζες μέλισσες. Μυθιστόρημα,  μετάφραση από τα ρωσικά: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, Καστανιώτη, Αθήνα 2022, 432 σελ.

Υπάρχει μια χώρα με μεγάλη καρδιά, όπου όλο κάτι χαλάει. Και ευτυχώς, υπάρχουν λέξεις που την αφηγούνται. Ο ουκρανός συγγραφέας Αντρέι Κούρκοφ περιπλανιέται στη χώρα του ακολουθώντας τα βήματα ενός μελισσοκόμου – ο οποίος ξέρει ότι την άνοιξη πρέπει να βοσκήσουν μακριά από τις βόμβες. Θα αποχαιρετήσει λοιπόν τον μοναδικό του γείτονα, τον παλιό του συμμαθητή-εχθρό, θα αφήσει το ξυπνητήρι του ξεκούρδιστο και θα περιπλανηθεί στην έξω «μεγάλη γη»…

Δόθηκε στη δημοσιότητα η προκήρυξη - μανιφέστο του Εθνικού Ρεπουμπλικανικού Στρατού της Ρωσίας για τη βομβιστική επίθεση που είχε αποτέλεσμα το θάνατο της Ντάριας Ντούγκινα, κόρης του Αλεξάντρ Ντούγκιν, ακραίου συντηρητικού πολιτικού, εκπρόσωπου του λεγόμενου «Ρωσικού κόσμου». Είναι ένα μανιφέστο κατά της τυραννίας, όπως αποκαλεί το καθεστώς του Πούτιν, κατά του σφετερισμού του εθνικού πλούτου από εξαρτημένους ολιγάρχες και κατά του πολέμου, όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στη Γεωργία, στη Συρία και αλλού, ένα μανιφέστο που υπόσχεται την ανατροπή του πουτινικού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση μιας νέας, δημοκρατικής Ρωσίας, μιας κοινωνίας προόδου.

Η Ντάρια Ντούγκινα, κόρη του υπερεθνικιστή φιλοσόφου Αλεξάντρ Ντούγκιν, γνωστού στην Ελλάδα εκτός των άλλων και από τη σχέση του με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, σκοτώθηκε όταν εξερράγη εκρηκτικός μηχανισμός ο οποίος είχε τοποθετηθεί στο Toyota Land Cruiser το οποίο οδηγούσε.