Σύνδεση συνδρομητών

Δοκίμιο

Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας

Δημήτριος Καπετανάκης, Έργα. Τόμος πρώτος: Τα δημοσιευμένα (1933-1944), Βιβλίο Α΄, Βιβλίο Β΄, εισαγωγή - φιλολογική επιμέλεια: Εμμανουέλα Κάντζια, Eταιρεία Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού / Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2020, 470 και 390 σελ. αντιστοίχως.

Ικανός αρχαιογνώστης, γνήσιος ρομαντικός, φιλόσοφος, μεταφυσικός, ποιητική μορφή μεγάλης ευαισθησίας, αξιόλογος τεχνοκριτικός, γνώστης της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας ίσως όσο κανένας άλλος στον καιρό του αλλά και σήμερα, τακτικός συνομιλητής των Συκουτρή, Τσάτσου, Κανελλόπουλου και Θεοδωρακόπουλου, άτομο ευγενέστατο και απροσποίητο και αιωνίως χαμογελαστό, δοκιμιογράφος πανευρωπαϊκού επιπέδου, ο Δημήτριος Καπετανάκης έγινε ασμένως αποδεκτός σε κύκλους των γραμμάτων στο Λονδίνο, όπου βρέθηκε από το 1939. Πέθανε νέος, το 1944. Αλλά γιατί, αυτόν, έναν λαμπρό πρέσβη των ελληνικών γραμμάτων στην Αγγλία, τον σκέπασε η σιωπή; [ΤΒJ]

28 Μαϊος 2021

Λουκάς Κούσουλας, Ενθύμιον [Εκλογή από τα ποιήματα], Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010, σελ. 123


Λουκάς Κούσουλας, Και μόνος και μετά πολλών [Κύκλος Γ’], Γαβριηλίδης, Αθήνα 2011, 197 σελ.

 

Ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, ο Λουκάς Κούσουλας, που πέθανε στις 15 Μαΐου 2019 και κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σουβάλα (Πολύδροσο) του Παρνασσού, ήταν μια ξεχωριστή παρουσία στα ελληνικά γράμματα. Τα δυο βιβλία του, που περιέχουν επιλογή από τα ποιήματά του και σημαντικά δοκίμια τον φανερώνουν σε όλη την πνευματική παρουσία του. Έγραψε μακροσκελή ποιήματα-σπουδές, αφηγηματικά, σχολιαστικά, επίμονα και εξόφθαλμα «διακειμενικά», που παλαντζάρουν πλάι πλάι με τα ολιγόλογα δοκίμια του Λουκά Κούσουλα που, από την πλευρά τους, σχεδόν τραγουδιστά, επιχειρηματολογούν. Την ιδιαιτερότητά του επισήμαινε η Μαρία Τοπάλη, σε ένα κείμενο γι’ αυτόν που δημοσίευσε το μακρινό 2011. «Δεν έπαψα στιγμή να αναρωτιέμαι πώς προκύπτει ένας άνθρωπος τόσο χαριτωμένος στη ζωή και στην ποίηση», λέει σήμερα η Μαρία Τοπάλη. «Χρυσός κάθε κουβέντα που μοιράστηκα μαζί του. Θα τον κρατήσουμε με τα βιβλία κοντά μας». Έχει άραγε προγόνους στην ελληνική ποίηση τούτη η προσπάθεια, που φτάνει τώρα στην ωριμότητα; Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο τεύχος 4 του BooksJournal, Φεβρουάριος 2011.

16 Μαϊος 2019

Roland BarthesΤο μπλε είναι φέτος στη μόδα... Κείμενα για την ένδυση και τη μόδα, μετάφραση από τα γαλλικά: Βασίλης Πατσογιάννης, Πλέθρον, Αθήνα 2016, 128 σελ.

Γιατί ντυνόμαστε; Και όταν ντυνόμαστε, γιατί φοράμε αυτά τα ρούχα και όχι κάποια άλλα; Φοράμε τα ρούχα ή τα ρούχα μάς φοράνε;

28 Ιανουαρίου 2017

Μια υπόσχεση καθημερινής εκπλήρωσης

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου

Κατερίνα Σχινά, Καλή και ανάποδη. Ο πολιτισμός του πλεκτού, Κίχλη, Αθήνα 2014, 173 σελ.

Το πλέξιμο δεν είναι μια άλλη λέξη για τη μονοτονία και την επανάληψη, αλλά μια φαντασιακή εικασία για κάτι το οποίο θα γεννηθεί στο άμεσο μέλλον. Το πλέξιμο συνιστά ένα έργο εν προόδω. Πρόκειται για μιαν υπόσχεση εκπλήρωσης που γίνεται πραγματικότητα λεπτό προς λεπτό, για ένα άθροισμα στιγμών προστιθέμενης αξίας οι οποίες θα καταλήξουν σ’ ένα συμπυκνωμένο και αδιαίρετο σύνολο, σε μιαν ιδανικά ολοκληρωμένη συνοχή, σ’ έναν οριστικά συμπληρωμένο και αποκατεστημένο χρόνο. (αναδημοσίευση από το τεύχος 44, με αφορμή τη βράβευση του βιβλίου με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου).

20 Δεκεμβρίου 2016

Την Τετάρτη,  9 Δεκεμβρίου 2015, έγινε στο Μέγαρο Μουσικής μια εξαιρετική εκδήλωση, αντάξια του Μανόλη Αναγνωστάκη, 10 χρόνια από το θάνατό του και 90 από τη γέννησή του. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ο συνεργάτης μας Γιώργος Ζεβελάκης, αποσπάσματα από την ομιλία του οποίου παρατίθενται παρακάτω. Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης ο Ευριπίδης Γαραντούδης, ο Νάσος Βαγενάς και ο Λάκης Παπαστάθης, ο οποίος και παρουσίασε ορισμένα αποσπάσματα από το Παρασκήνιο του 1983 και ένα νεώτερο με στιγμές από τη νεαρότερη ηλικία του ποιητή. Συντόνισε η Χριστίνα Ντουνιά.

11 Δεκεμβρίου 2015