Παναγιώτης Ιωαννίδης

Γράφουν και ανθολογούν:

Άννα Γρίβα, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Ακριβή Κακλαμάνη, Κωνσταντίνα Κορρυβάντη, Θεώνη Κοτίνη, Δήμητρα Κωτούλα, Ιφιγένεια Ντούμη, Όλγα Παπακώστα

Επιμέλεια:

Παναγιώτης Ιωαννίδης

Δήμητρα Κωτούλα, Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος – Ποιήματα της λευκής σελίδας, Πατάκη, Aθήνα 2021, 92 σελ.

Η ποίηση της Δήμητρας Κωτούλα δεν μας χαρίζεται (πάντα) εύκολα. Όμως, το άξιο λόγου στη σύγχρονή μας τέχνη δεν απαιτεί εξοικείωση, άσκηση, προσπάθεια, για να το κατανοήσουμε και να το απολαύσουμε;

Σύμφωνοι αν πρέπει διάσημος να γίνω ας είναι για την έξοχη
ασπίδα αστερία που έφτιαξα
Κι ας τρέξει η άμμος του προσώπου της στο σώμα της

άτιτλο ποίημα από τα Ποιήματα της Ναομί (1968) [μτφρ.: Π. Ιωαννίδης]

Γνώρισα τον Μπιλ Νοττ το 1968, ή τους πρώτους μήνες του 1969 [...]. Είχα μόλις διαβάσει το πρώτο βιβλίο τού Νοττ, Τα ποιήματα της Ναομί, που είχε επαινεθεί ιδιαιτέρως [...]. Αμέσως εντυπωσιάστηκα, κεραυνοβολήθηκα, από τη συγκινησιακή δύναμη των ποιημάτων. Κυρίως σύντομα, έντονα, λυρικά ποιήματα, δεν έμοιαζαν με τίποτα απ’ ό,τι είχα ποτέ διαβάσει, και με συγκίνησαν μέχρι το κόκαλο. Ένιωσα, πριν να ’χω διαβάσει το περίφημο σχόλιο της Έμιλυ Ντίκινσον, σαν να μου είχαν κόψει το πάνω μέρος του κεφαλιού. Τα περισσότερα είχαν γραφτεί όταν ήταν είκοσι-κάτι χρονώ. Είχαν μιαν αίσθηση του επείγοντος, της προσμονής, έναν ήχο από άγριες και θρηνητικές, υψηλές νότες [...]. Σαράντα επτά χρόνια αργότερα [...], τα ποιήματα τού Νοττ μού σηκώνουν ακόμα τις τρίχες στο σβέρκο.

Επιλογή και απόδοση στα ελληνικά μέσω αγγλικών μεταφράσεων: Παναγιώτης Ιωαννίδης

Με αφορμή τα 150 χρόνια –το 2019– από τον θάνατο του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869), το «Με τα λόγια (γίνεται)» παρουσίασε ένα αφιέρωμα στον ποιητή την Τετάρτη 25 Απριλίου 2018, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση της Αθήνας.

Είκοσι μόλις ποιήματα –οι περίφημες Ωδές του– αποτελούν το κύριο ελληνόγλωσσο έργο του, κι ωστόσο ο Κάλβος είναι, μαζί με τον σύγχρoνό του Σολωμό, ένας από τους γενάρχες της νεοελληνικής ποίησης. Δεν είναι μόνο το ιδιότυπο στροφικό και μετρικό του σύστημα, και η ιδιαίτερη γλώσσα του, αλλά ολόκληρος ο σκοτεινός και συγχρόνως εκτυφλωτικός κόσμος του που τον καθιστούν μοναδικό: υψηλό φρόνημα συνδυασμένο με μιαν αισθησιακή προσέγγιση της φύσης – ένας Κλασσικός Ρομαντικός.

Επιμέλεια: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Η συγγραφέας Νίκη Αναστασέα πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 72 χρόνων. Από το μυθιστόρημα Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε (Πόλις, 1997, β' έκδ. Κέδρος 2007) έως την Ιστορία ενός δικού μας ανθρώπου (Καστανιώτη, 2015), τα έργα της ήταν γοητευτικά αλλά όχι εύκολα, κείμενα που αναμετριούνταν ταυτόχρονα με την εποχή μας αλλά και με παλιότερα εξίσου αγαπημένα αναγνώσματα - τα κείμενα του Ντοστογιέφσκι ή του Τόμας Μαν. Το σημείωμα που ακολουθεί, ωστόσο, κάνει μνεία στην παλιά, τη μυητική ενασχόλησή της με το βιβλίο: το επάγγελμα της βιβλιοπώλη, που τίμησε όταν εργαζόταν στην Πολιτεία. [ΤΒJ]

Το άρθρο της Μαρίλιας Παπαθανασίου για το Athens Pride, που με τίτλο «Από το πανηγύρι απουσίαζαν οι πολίτες» δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Books' Journal, προκάλεσε αμφισβητήσεις και έντονη συζήτηση. Παρακάτω, δημοσιεύεται η απάντηση του συνεργάτη μας, Παναγιώτη Ιωαννίδη.