web only

H αποτυχία των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό χαιρετίστηκε από την ελληνική πλευρά, σχεδόν ομοθυμαδόν, ως νίκη. Στην Ελλάδα, νίκη στα διεθνή θέματα ονομάζουμε, συνήθως, τη στασιμότητα. Επειδή υποτίθεται η νέα "νίκη" οφείλεται στην άρνηση της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων σε βάθος δεκαπενταετίας, ας δούμε τι θα είχε συμβεί μόνο με τα στρατεύματα αν το θέμα είχε λυθεί με το σχέδιο Ανάν. [TBJ]

To Books' Journal κινδυνεύει να πάψει να κυκλοφορεί. Η πιθανή εκτέλεση δικαστικής απόφασης εκ μέρους του υπουργού Εξωτερικών, καθηγητή Νίκου Κοτζιά, κατά (και) του εκδότη του περιοδικού μας, για παλαιό δημοσίευμα του Athens Review of Books, θα οδηγήσει το Books' Journal στο κλείσιμο. Ζητούμε τη συμβολή των αναγνωστών μας για να κρατήσουμε στη ζωή το Books’ Journal. Γίνετε άμεσα συνδρομητές. Στείλτε 50 ευρώ για μια ετήσια συνδρομή, 100 ευρώ για μια διετή συνδρομή, 80 ευρώ για μια ετήσια συνδρομή εξωτερικού. Καταθέστε το ποσόν στο IBAN: GR6101401420142002320004738 της Alpha Bank (SWIFT/BIC: CRBAGRAA). Όνομα δικαιούχου: ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ.

Μετά τα γεγονότα στη Μόρια, τη Δευτέρα 10 Ιουλίου, το προσφυγικό πρόβλημα ξαναβγαίνει στην επιφάνεια, κάτω από το χαλί όπου επιχειρεί να το κρύψει ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης. Οι αρνητικές απαντήσεις στα αιτήματα ασύλου που έχουν υποβάλει αρκετοί από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που ζουν εκεί, πριν από πολλούς μήνες, ίσως και πάνω από χρόνο, μπορούν να γίνουν η θρυαλλίδα που θα οδηγήσει σε έντονα ξεσπάσματα βίας ανθρώπων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε χοτ σποτ  ακόμη και από το Μάρτιο του 2015.

Από τη σελίδα του Books’ Journal, πριν από περίπου ένα χρόνο, είχαμε προειδοποιήσει για τον μεγάλο κίνδυνο να ξεσπάσει ανεξέλεγκτη βία στους χώρους φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.  

http://booksjournal.gr/%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CE%BC%CE%B5%CF%82/item/2152-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%B1

Είναι αναμενόμενο τα απανωτά τρομοκρατικά χτυπήματα που βιώνει η Ευρώπη τα τελευταία τρία χρόνια, σε συνδυασμό με τη μεταναστευτική-προσφυγική κρίση που κορυφώθηκε το 2015, να έχουν δημιουργήσει κλίμα σύνδεσης των προσφύγων- μεταναστών με την ισλαμιστική τρομοκρατία, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθούν οι πληθυσμοί αυτοί στον δημόσιο διάλογο. Κανείς δεν μπορεί  να αρνηθεί πως οι τρομοκράτες του ISIS χρησιμοποίησαν τις μεικτές ροές μεταναστών και προσφύγων για να διεισδύσουν με πιο εύκολο τρόπο στην Ευρώπη. Ενώ, αναμένεται να χρησιμοποιηθούν αυτές οι διαδρομές  εκ νέου από το  ενδεχόμενο κύμα «επιστρεφόντων» μαχητών, που θα διογκωθεί μετά και την ήττα του ISIS στη Μοσούλη.

Επιπρόσθετα σημαντική είναι η εκτίμηση της EUROPOL για την τρωτότητα των προσφυγικών  πληθυσμών στην Ευρώπη στον κίνδυνο ριζοσπαστικοποίησης από τα τζιχαντιστικά δίκτυα. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης των προσφύγων και των μεταναστών δεν είναι αυτός που σχετίζεται  με την ισλαμιστική τρομοκρατία. Υπάρχει κίνδυνος να επιλέξουν και να ασκήσουν βία λόγω της κατάστασης του πρόσφυγα-μετανάστη και της παρατεταμένης διατήρησής του σε συνθήκες αναμονής σε δομές όπως είναι τα χοτ σποτ. Οι συνθήκες διαβίωσης, η οργάνωση των δομών αυτών, η συνύπαρξη ανθρώπων με διαφορετικά εθνικά, θρησκευτικά, κοινωνικά και οικογενειακά χαρακτηριστικά, αλλά και ο ρόλος διαφόρων εξωτερικών παραγόντων (εγκληματικά δίκτυα, ομάδες «αλληλέγγυων», πολιτικοί εξτρεμιστές κ.ά) δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που ξεσπά βίαια σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που έγιναν επεισόδια στο χοτ σποτ στη Μόρια της Λέσβου ούτε η πρώτη φορά που ξέσπασε φωτιά. Η ένταση και η βία τείνουν να αποκτήσουν χαρακτηριστικά κανονικότητας, με την παραμικρή αφορμή να δημιουργεί εντάσεις που γίνεται όλο και δυσκολότερο να διαχειριστούν οι Αρχές Ασφαλείας. Οι αρνητικές απαντήσεις στα αιτήματα ασύλου που έχουν υποβάλει αρκετοί εξ αυτών πριν από πολλούς μήνες, ίσως και πάνω από χρόνο, μπορούν να γίνουν η θρυαλλίδα που θα οδηγήσει σε έντονα ξεσπάσματα βίας ανθρώπων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε χοτ σποτ  ακόμη και από το Μάρτιο του 2015. Τα βίαια επεισόδια στη Μόρια πρέπει να αποτελέσουν το τελευταίο καμπανάκι ώστε να υπάρξει άμεση παρέμβαση, πριν η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο, εμπλέκοντας στο σκηνικό βίας και τις τοπικές κοινωνίες που σηκώνουν το βάρος της μεταναστευτικής κρίσης από το 2015.  

Απίστευτο κι όμως αληθινό. Η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, νομοθετεί τη νόμιμη κλοπή του πνευματικού έργου συγγραφέων, καθηγητών και δημοσιογράφων, χωρίς την άδειά τους και χωρίς αμοιβή. Επικαλείται λόγους εκπαιδευτικούς. Δημοσιεύουμε, παρακάτω, τη διαμαρτυρία των επαγγελματιών της γραφής.

Το ότι υποχρεωνόμαστε Ιούλιο μήνα να μιλήσουμε για την αρχαία σκουριά της Αριστεράς, τις εμμονές κάποιων από τους αντιπάλους της και το φάντασμα της ένοπλης βίας, όλο αυτό έχει κάτι βαθιά ανησυχαστικό. Σαν να βυθιζόμαστε στο παρελθόν που αρνείται να παρέλθει κι αυτό να μας κρατάει στην απατηλά στοργική του αγκαλιά.

Ένας αθηναϊκός καύσωνας του 19ου αιώνα. Τι είναι ίδιο και τι διαφορετικό από τότε. Επιμέλεια: Γιώργος Ζεβελάκης

Το πρόσφατο διήμερο Συνέδριο με θέμα «Η Ελλάδα μετά» απετέλεσε εξέχον πολιτικό γεγονός, ίσως το σημαντικότερο τα τελευταία χρόνια. Δεκάδες εξέχουσες προσωπικότητες των Γραμμάτων, της Επιστήμης και της Πολιτικής, πολλές εκατοντάδες συνέδρων και χιλιάδες που το παρακολούθησαν ηλεκτρονικά, μέσα και έξω από τη χώρα, σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητο. Παρά το γεγονός πως οργανώθηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και είχε «οσμή» κεντροαριστερού προβληματισμού, αμέσως απέκτησε την οικουμενικότητα ενός γνήσιου πολιτικού γεγονότος με πολύ πλατύτερη εμβέλεια.

Ana Simões, Maria Paula Diogo, Kosta Gavroglu (επιμ), Sciences in the Universities of Europe, Nineteenth and Twentieth Centuries. Academic Landscapes, Boston Studies in the Philosophy and History of Science – Springer, 2015, 393 σελ.

Είναι στα σχέδια του Υπουργού Παιδείας η απομόνωση των ελληνικών πανεπιστημίων από τον ευρωπαϊκό χώρο, η απόρριψη της αξιολόγησης, η αμφισβήτηση της κινητικότητας των φοιτητών; Μέσω της εισαγωγής του σε τόμο για τα Πανεπιστήμια στην Ευρώπη, ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου φανερώνει τις απόψεις του για την εκπαίδευση και, ασφαλώς, επιτρέπει να κατανοήσουμε τις βασικές επιλογές της πολιτικής του. [ΤΒJ]

Τι είναι ο «μακρονισμός»; Η νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του Μαΐου, τροφοδοτώντας κύματα ενθουσιασμού στους ευρωπαϊστές, αλλά και απορίες στους αντιπάλους του, στάθηκε ικανή ώστε ο δημοσιογραφικά, κατ’ αρχήν, να κατασκευασθεί ο όρος «μακρονισμός». Όρος ο οποίος έγινε συνώνυμος της εκλογικής επιτυχίας αφού, για πρώτη φορά μετά το πείραμα του μπλαιρισμού, η φόρμουλα του νέου (και νεαρού) γάλλου προέδρου πέτυχε την από πολλούς προσδοκώμενη δημιουργία μιας κεντρώας συναίνεσης απωθώντας τα λαϊκιστικά «άκρα». Τη συναίνεση αυτή ορισμένοι αναλυτές τη χαρακτήρισαν «φιλελεύθερη», κάποιοι άλλοι «λαϊκιστική».

Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο των Cas Mudde, Cristóbal Rovira Kaltwasser, Λαϊκισμός. Μια συνοπτική εισαγωγή, Επιμέλεια: Πέτρος Παπασαραντόπουλος, Θεσσαλονίκη, Επίκεντρο, 2017