web only

Τι δεν λαμβάνει υπ' όψη η πολιτική των δυτικών δυνάμεων, ακόμα κι όταν διακηρύσσει φιλόδοξα ότι θα επιχειρήσει να λύσει πολιτικά το μπερδεμένο κουβάρι της Μέσης Ανατολής. Τι μας διδάσκει ένα ποδοσφαιρικό επεισόδιο για την πολυπλοκότητα ενός προβλήματος που κοστίζει ζωές, χρήμα και αβυσσαλέα μίση ανάμεσα στους πληθυσμούς...

Δουνκέρκη (Dunkirk). Aγλλο-ολλανδο-γαλλο-αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία του Κρίστοφερ Νόλαν με τους: Φιόν Γουάιτχεντ, Μπάρι Κέογκαν, Μαρκ Ρέιλανς, Τομ Χάρντι, Κίλιαν Μέρφι. Παραγωγή: 2017, διάρκεια: 106’

Γιατί η Δουνκέρκη, η νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν, είναι μια πολεμική ταινία φιλειρηνικού συναισθήματος, προσωπικό σινεμά ενός σημαντικού καλλιτέχνη και, ταυτόχρονα, έργο λυτρωτικό. 

Κάτι παραπάνω από 200 χρόνια μετά τον Καντ, η Ελλάδα βιώνει μια βίαιη ανωριμότητα. Ο δημόσιος λόγος σήμερα ακολουθεί ένα σκληρό αντι-διαφωτιστικό παράδειγμα που καταφέρνει και πολλαπλασιάζεται μεταστατικά μέσα στη δημόσια σφαίρα πνίγοντας λόγο και διάλογο. Η κυβέρνηση καλεί με πράξεις και με λόγια, τόσο ιδιώτες όσο και μικρο-ομάδες πολιτικών μπαχαλάκηδων, να παραβαίνουν τους νόμους, ενώ η ίδια αρνείται πεισματικά την κριτική προσπαθώντας μάλιστα να φιμώσει κάθε φωνή που της ασκεί κριτική δημόσια. Ουσιαστικά, προσπαθεί συστηματικά να υποβαθμίσει και τελικά να καταστρέψει τη δημόσια σφαίρα, ένα κεκτημένο τουλάχιστον δύο αιώνων.

Με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, περιπλανώμενοι από θεωρία συνωμοσίας σε θεωρία συνωμοσίας (όπως ακριβώς ο Ογκουνσότο από ομάδα σε ομάδα), ευέξαπτοι και καβγατζήδες, οι Αγανακτισμένοι/Ψεκασμένοι/Αφιονισμένοι παραμένουν πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία.

Έξι χρόνια μετά το θάνατό του, δημοσιεύουμε σήμερα μια άγνωστη συνέντευξη του Λεωνίδα Κύρκου στον συγγραφέα, και δρώντα πολίτη από την Κοζάνη, Μάκη Καραγιάννη. Η συνέντευξη καταχωρίστηκε στο περιοδικό Παρέμβαση, τχ. 54, Ιούνιος 1992 και, στην ουσία, παρέμεινε άγνωστη στο ευρύ κοινό. Σήμερα, υπό το βάρος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχει νόημα να ξαναδιαβαστεί.

«Το σκαλοπάτι σου» είναι ένα ωραίο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη. Ωστόσο, όταν δισκογραφήθηκε, το 1953, ένα τετράστιχο έμεινε έξω από το τραγούδι. Και ήταν πολύ όμορφο. Ένα κείμενο για τους φίλους του Βασίλη Τσιτσάνη

Τρομοκρατική επίθεση έγινε το απόγευμα της Πέμπτης, 17 Αυγούστου 2017, στο κέντρο της Βαρκελώνης. Χρησμοποιήθηκε βαν που έπεσε πάνω σε πεζούς στην κατάμεστη από τουρίστες περιοχή Ράμπλας. Η ισπανική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν 13 νεκροί και περίπου 50 τραυματίες. Ακόμα μια φορά θα κλάψουμε, περιμένοντας την επόμενη επίθεση;

Ποιους εξέφρασε τελικά το δημοψήφισμα; Τι είναι αυτό που κάνει μία δημοκρατικά εκλεγμένη δυτική κυβέρνηση να υπερασπίζεται ένα αυταρχικό καθεστώς της Λατινικής Αμερικής; Υπάρχουν ξεχασμένοι πολίτες στην Ελλάδα της κρίσης; Πόσο ορθή είναι στη σημερινή συνθήκη η θεωρία της αριστερής θυσίας για την μετέπειτα κεφαλαιοποίηση της ήττας της; Θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να υποταχθεί στην τυχαιότητα (στην εκκοσμικευμένη όψη της μοίρας) και αν όχι τι οφείλει να αλλάξει;

Ο υπουργός Εξωτερικών, καθηγητής Νίκος Κοτζιάς, διεκδικεί το ποσόν που του επιδίκασε το δικαστήριο στην υπόθεση Νίκος Κοτζιάς κατά Athens Review of Books, προχωρώντας σε δεσμεύσεις των λογαριασμών των τεσσάρων κατά νόμον υπευθύνων για το επίδικο δημοσίευμα. Το Books' Journal εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:

Στον δικτυακό τόπο της Athens Review  of Books δημοσιεύθηκε δυσφημιστικό σημείωμα κατά του Books’ Journal. Τα παρακάτω είναι η αναγκαία απάντηση.