Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο δείχνει διαμαρτυρίες ακροδεξιών εναντίον της εγκατάστασης των προσφύγων στη Γερμανία. Στα επόμενα  πλάνα βλέπουμε μονάδες του γερμανικού στρατού να στήνουν καταυλισμούς για τη φιλοξενία των προσφύγων. Οι εικόνες αυτές φέρνουν στην ξανά στην  επιφάνεια τα ερωτήματα γύρω από την πλήρη απουσία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από την προσπάθεια διαχείρισης του μεγάλου προσφυγικού κύματος.

«Ο Κέδρος ήταν για μας λαχείο ζωής. Νέοι ορίζοντες ανοίχτηκαν μπροστά μας, που μας έφεραν μεγάλες χαρές αλλά και μεγάλες ευθύνες. Πάνω απ’ όλα, όμως. κρύβει μια ανυπέρβλητη μαγεία. Είναι ένας χώρος πολυδιάστατος, απρόβλεπτος και απαιτητικός, που προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις». Αυτά έγραφε η εκδότρια του εκδοτικού οίκου Κέδρος, Κάτια Λεμπέση, πριν από 11 χρόνια, στην επετειακή έκδοση, Το χρονικό του Κέδρου, 1954-2004. Στις 4 Σεπτεμβρίου 2014, έπειτα από γενναία μάχη με τον καρκίνο, η κυρία του Κέδρου νικήθηκε...

Με ένα άρθρο παρέμβασης στην πολιτική συγκυρία του Ευάγγελου Βενιζέλου κυκλοφορεί από σήμερα το νέο τεύχος, 58, του περιοδικού Books' Journal. Στο άρθρο, που έχει τίτλο «Ουδέν κακόν αμιγές καλού: οι προϋποθέσεις της εθνικής υπέρβασης»,  ο πρώην υπουργός Οικονομικών και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξηγεί γιατί «αν δεν μεσολαβούσε το επτάμηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ η κατάσταση της οικονομίας θα ήταν προφανώς πολύ καλύτερη, η κατάσταση όμως στους κόλπους της κοινωνίας θα ήταν εκρηκτική». Εκτιμά ότι το επόμενο διάστημα θα χρειαστεί προσγείωση στο ρεαλισμό και μια σειρά από κοινωνικές, θεσμικές και πολιτικές προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων «ευρύτατη κυβερνητική συνεργασία όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου που αποδέχονται το ευρωπαϊκό πλαίσιο και εθνική ομάδα επεξεργασίας και εφαρμογής του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης».

Η Λώρη Κέζα έγραφε στο Βημαγκαζίνο της Κυριακής, 30 Αυγούστου 2015 πως η Χρυσή Αυγή (ΧΑ) «διεκδικεί τη δεύτερη θέση στις επερχόμενες εκλογές» και πως «οι ενδείξεις για άνοδο της Χρυσής Αυγής πληθαίνουν» (http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=733479).

Εδω και μισή ώρα έχω ανοίξει τη φωτογραφία του μικρού αγοριού που ξέβρασε η θάλασσα στην Τουρκία. Την κοιτάζω λίγα δευτερόλεπτα, δεν αντέχω και την ξανακλείνω. Κάνω κάτι άλλο, ξεχνιέμαι και ύστερα από 2-3 λεπτά την ξανανοίγω. Αυτό έχει γίνει τώρα 5-6 φορες.

Στο καινούργιο κόμικς των Αλέκου Παπαδάτου, Αβραάμ Κάουα και Αννί ντι Ντοννά, που με τον τίτλο Δημοκρατία (Democracy) κυκλοφορεί σε λίγες μέρες σε όλο τον κόσμο (και στα ελληνικά από τις εκδ. Ίκαρος), είναι αφιερωμένο το νέο τεύχος του Books' Journal, Σεπτέμβριος 2015, 100 σελίδες, που ήδη είναι στο τυπογραφείο.

Το «Νέο», στην Ελλάδα της κρίσης, υπήρξε απαραίτητος μύθος και, μέχρι την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, πολιτικό πλεονέκτημα στην μάχη του Παλιού να επιβιώσει της κρίσης με όσο δυνατόν μικρότερες απώλειες.

Το δίλημμα «Παλαιό ή Νέο» αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο της τρέχουσας προεκλογικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί ειρωνεία ότι το Ποτάμι εισήγαγε σε κάποιο βαθμό αυτό το ψευτοδίλημμα για να βρεθεί σήμερα στη συνείδηση πολλών ταυτισμένο με το «Παλαιό». Οι λοιπές πολιτικές δυνάμεις θα κάνουν ό,τι μπορούν για να ανανεώσουν το προφίλ τους και να παρουσιαστούν «νέες». Θα παρακολουθήσουμε αυτή την προσπάθεια με αληθινή απογοήτευση και αποστροφή για τον πολιτικό λόγο των κομμάτων.

Πριν από λίγες ημέρες,  στις 30 Αυγούστου 2015, πέθανε o Oliver Sacks,  γνωστός για τα επιστημονικά του επιτεύγματα στο χώρο της νευρολογίας. Τα τελευταία εννέα χρόνια, ζούσε με την πραγματικότητα των καρκινικών μεταστάσεων εξαιτίας μιας μορφής μελανώματος. Η ασθένειά του εκδηλώθηκε και εξελίχθηκε με τον τρόπο που -όπως έλεγε και ο ίδιος- εμφανίζονται και εξελίσσονται οι ασθένειες στους ανθρώπους: έναν τρόπο αυστηρά προσωπικό. Μοναδικό.  Η αρρώστια του έγινε αφορμή για νέα γνώση, κατανόηση, δημιουργία.

Τι δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Απάντηση σε ένα δημοσίευμα.