Ακατάληπτη ΔΕΘ

Σάββατο, 10 Σεπτεμβρίου 2016 00:16

Φωτογραφία Αρχείου

Ο Αλέξη Τσίπρας πέρυσι στη ΔΕΘ. Φέτος δεν θα είναι γι' αυτόν ευχάριστο ταξίδι.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη, πιο όμορφη τον Σεπτέμβρη που δεν έχει πιάσει ακόμα το διαπεραστικό κρύο και η περατζάδα στην παραλία αποπνέει έναν αποκαλόκαιρο ρομαντικό κοσμοπολιτισμό. Μια απόδραση στην συμπρωτεύουσα αυτή την εποχή είναι ό,τι πρέπει. Κάπως έτσι θα σκέφτονταν οι πολιτικοί όταν ανέβαιναν μπουλουκηδόν ολόκληρα υπουργικά συμβούλια για να τιμήσουν τη Διεθνή Έκθεση. Τι βόλτες στα μπουζούκια, τι τσιμπούσια στα τσιπουράδικα, τι καφεδάρες στην Αριστοτέλους. Γέμιζαν τις μπαταρίες τους για να ανασκουμπωθούν μετά στα Υπουργικά καθήκοντα. Αλλά επειδή χαρά που δεν μοιράζεται, είναι μισή χαρά, καθιερώθηκε μια κάπως αλλόκοτη πρακτική. Οι Πρωθυπουργοί πρέπει να εξαγγέλουν παροχές προς το λαό, μην τυχόν και χαρακτηρισθούν μοναχοφάηδες. Πιστός στην σοσιαλιστική παράδοση, ο Αλέξης Τσίπρας ανηφορίζει ξανά στη Σαλονίκη που αγαπά, σε μια φτηνή καρικατούρα-ρημέηκ της άλλοτε πλουσιοπάροχης επέλασης του στα Βόρεια.

Η ανάβασις αυτή είναι στο φτωχό μου το μυαλό ακατάληπτη. Ακατάληπτη με την έννοια του μη κατανοητού, την μοναδική δηλαδή έννοια που υπάρχει και όχι αυτή που επιθυμεί να εισάγει ο Πρωθυπουργός μας για να περιγράψει τις σχέση μας με τις Μεσογειακές Χώρες. Ακατάληπτη όπως η σχέση μας με τον πρόεδρο του Εδεσσαϊκού στο πασίγνωστο βιντεάκι και όχι όπως η σχέση μας με τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Ολάντ. Οι λόγοι που δεν αντιλαμβάνομαι την σοφία της επιλογής του ταξιδιωτικού προορισμού, παρότι αναγνωρίζω τον ηρωικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, είναι δύο.
Πρώτον, διότι η επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος ξυπνάει δυσάρεστες μνήμες στα θύματα. Στην ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε ένα πρόγραμμα παροχών, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα η απόπειρα υλοποίησης του οποίου καταβαράθρωσε βιαίως την ελληνική οικονομία. Η δέκατη τρίτη σύνταξη, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ο μισθός στα 751 ευρώ, οι Γερμανικές Αποζημιώσεις και τα κατοχικά δάνεια κοστολογήθηκαν ακριβώς εκεί. Και πληρώθηκαν λίγους μήνες μετά από όλους τους Έλληνες με κλειστές τράπεζες, capital controls, προσαυξημένο ΕΝΦΙΑ, μειώσεις σε συντάξεις και κατάργηση του ΕΚΑΣ. Δεν φοβάται ο Πρωθυπουργός να αναμετρηθεί με το παρελθόν του; Φυσικά, η απεργία της ΕΣΗΕΑ είναι ένα δεκανίκι που του δίνει δύναμη. Αφού οι δημοσιογράφοι θα απεργούν, κανείς δεν θα τον θέσει δημοσίως ενώπιον των καταστροφικών διακηρύξεων του που πισογύρισαν την ελληνική οικονομία όταν αυτή προσπαθούσε να ορθοποδήσει. Ακόμα κι έτσι όμως, το εκκαθαριστικό της εφορίας είναι ικανή οικιακή βοηθός της μνήμης.
Ο δεύτερος λόγος που δυσκολεύομαι να κατανοήσω το πανηγύρι είναι καθαρά οικονομικός. Ως τέτοιος αυτομάτως υποβαθμίζεται στην αριστερή αντίληψη που έχει γαλουχηθεί να υπερίπταται των αριθμών και να στοχάζεται ελεύθερα στον συμβολικό χώρο. Ωστόσο, σε μια χώρα που θα έπρεπε να περικόπτει ασύστολα περιττές δαπάνες μπας και μπορέσει να σώσει κανά ευρώ από τις πετσοκομμένες συντάξεις, αυτό το δαπανηρό ταξίδι αναψυχής δίνει λάθος μήνυμα. Χιλιάδες αστυνομικοί, κλούβες, διαδηλώσεις, ξενοδοχεία, δημοσιογράφοι. Μια κατασπατάληση πόρων ως αν μας περίσσευαν. Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει την πεπατημένη της σπατάλης χωρίς μάλιστα να μπορεί να εξαγοράσει την λαϊκή συνείδηση με υποσχέσεις. Όπως λέει και ο Σαββόπουλος σε ένα τραγούδι του, αφού δεν έχει νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα.
Ας αφήσουν επιτέλους την ΔΕΘ να γίνει διάσημη γι’ αυτό που είναι, δηλαδή μια εμπορική έκθεση επιχειρήσεων. Απογαλακτισμένη από τις παραφωνίες πολιτικών που τάζουν και υπόσχονται. Θα ήταν ένα ωραίο μήνυμα στο επιχειρείν. Η σιωπή, που δεν καπελώνει τις επιχειρήσεις και τις αφήνει να σταδιοδρομήσουν χωρίς κρατικές τρικλοποδιές, θα ήταν η καλύτερη δυνατή παροχή. Και μάλιστα τζάμπα.