Στις 16 Ιουλίου ήρθαν στη χώρα μας οκτώ νέοι άνθρωποι, οκτώ τούρκοι αξιωματικοί, τα πληρώματα τριών ελικοπτέρων διάσωσης. Το βράδι του πραξικοπημάτος, οι οκτώ ενήργησαν, κατόπιν εντολών, για διάσωση τραυματισμένων στρατιωτών και τη μεταφορά τους σε νοσοκομείο. Στη συνέχεια, όταν η βάση τους δέχθηκε ένοπλη επίθεση απέδρασαν, προς την ελευθερία.
Ο Σουλεϊμάν, ο Μεσούτ, ο Φέριντουν, ο Γκέντσαϊ, ο Μπιλάλ, ο Ούχουρ, ο Άχμεντ και ο Αμπντάλα διάλεξαν την Ελλάδα, όπως είπαν, επειδή «είναι ευρωπαϊκή χώρα». Δηλαδή, επειδή πιστεύουν ότι εδώ ισχύει το κράτος δικαίου, η δίκαιη δίκη, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ήρθαν εδώ, με άλλα λόγια, ως πολιτικοί πρόσφυγες, ζητώντας προστασία.
Οι έκτοτε εξελίξεις στην υπόθεσή τους δυστυχώς θέτουν σε αμφισβήτηση την αποτίμησή τους περί "ευρωπαϊκής χώρας". Ο Ερντογάν δήλωσε την επομένη της έλευσής τους ότι ο Τσίπρας τον "διαβεβαίωσε ότι οι οκτώ θα εκδοθούν." Ο Τσίπρας δεν διέψευσε. Ο τούρκος υπουργός εξωτερικών τους αποκάλεσε στη συνέχεια "προδότες", και ο Τσίπρας, λίγο μετά, είπε ότι στη χώρα μας δεν είναι ευπρόσδεκτοι οι "πραξικοπηματίες". Με άλλα λόγια, η τουρκική εξουσία και η ελληνική κυβέρνηση τους έχουν ήδη καταδικάσει, από κοινού. Κι όμως, σύμφωνα με τους νόμους μας η κυβέρνηση δεν έχει κανένα απολύτως λόγο στην έκδοση κρατουμένων. Το ζήτημα κρίνεται αποκλειστικά από τα δικαστήρια. Το μόνο δικαίωμα της κυβέρνησης είναι, αν ο ΄Αρειος Πάγος αποφασίσει τελεσίδικα την έκδοση, να ανατρέψει την απόφαση, υπέρ των κατηγορουμένων. Αλλά με τις όσες δηλώσεις έχει κάνει ως τώρα σχετικά ο Τσίπρας, αυτό φαντάζει ως εντελώς απίθανο. Αν τα δικαστήρια αποφασίσουν να τους εκδώσουν, η μοίρα των οκτώ είναι μαύρη και σκοτεινή.
Από τις 15 Ιουλίου, ο Ερντογάν έχει χρησιμοποιήσει το αποτυχημένο πραξικόπημα ως αφορμή για να εξαπολύσει πογκρόμ εναντίον κάθε αντίθετου του, όχι μόνο των γκιουλενιστών, αλλά και των κεμαλικών, των κούρδων, των αριστερών, των κεντρώων, των φιλελεύθερων, και γενικώς του οποιουδήποτε δεν υποτάσσεται σε αυτόν. Έκτοτε έχουν απολυθεί από τις θέσεις τους πάνω από εκατό χιλιάδες δημόσιοι λειτουργοί. Οι συλλήψεις στρατιωτικών, πανεπιστημιακών, συνδικαλιστών, δημοσιογράφων και δικαστικών ξεπερνούν τις δέκα χιλιάδες. Ο ΟΗΕ, η Διεθνής Αμνηστεία και οι άλλοι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί, σε εμπεριστατωμένες εκθέσεις, καταγγέλουν ότι στην Τουρκία γίνονται συστηματικά, άγρια βασανιστήρια, ενώ για δεκάδες δηλώνεται κυνικά ότι «βρέθηκε νεκρός στο κελί του». Μόνο ως μακάβριο ανέκδοτο μπορούμε να μιλάμε για «δίκαια δίκη».
Η ελληνική δικαιοσύνη αντιμετώπισε ως τώρα το θέμα των οκτώ με υψηλό φρόνημα, με εισαγγελικές εισηγήσεις και αποφάσεις του Εφετείου κατά της έκδοσης. Το επιχείρημα ήταν παντού το ίδιο: η βεβαιότητα των βασανιστηρίων, η βεβαιότητα της απάνθρωπης μεταχείρισης, η πλήρης ανυπαρξία των εγγυήσεων της δίκαιης δίκης. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί και να μη συμμερίζεται όλα τα παραπάνω . Έγινε έφεση κατά των αποφάσεων και τώρα το θέμα θα κριθεί στον Άρειο Πάγο. Είναι γνωστές τόσο οι προσπάθειες της κυβέρνησης να παρέμβει και σε άλλες περιπτώσεις στο έργο της δικαιοσύνης, όσο και οι φιλικές σχέσεις της με μέλη της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Αλλά είναι και γνωστό το υψηλό φρόνημα των ελλήνων δικαστών, όπως φάνηκε στην απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, όπου οι κυβερνητικές παρεμβάσεις δε λειτούργησαν.
Οι έλληνες πολίτες ξέρουν τι σημαίνει δικτατορία. Πριν από «αριστεροί» ή «δεξιοί», είμαστε δημοκράτες. Αυτή είναι η δύναμή μας, αυτή είναι η κοινή μας φωνή. Η φιλοπατρία που έχει νόημα, η φιλοπατρία που είναι ηθική, είναι εκείνη που ξεκινά από την πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και υπέρτατο ανθρώπινο δικαίωμα, σε μια δημοκρατία, είναι η σωστή λειτουργία της δικαιοσύνης, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και παιχνίδια.
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα με δημοκρατία και κράτος δικαίου, όσο κι αν θέλουν κάποιοι αυτό να το αλλάξουν. Και με βάση αυτή την πίστη, η κοινωνία πρέπει να σταθεί στο πλευρό των τίμιων ελλήνων δικαστών. Καθένας από μας, ως απλός πολίτης, έχει τη δύναμη να δείξει ότι η δημοκρατία δε μπορεί να κάμπτεται από την αυθαιρεσία της εξουσίας, το δίκιο δε μπορεί να γίνεται θύμα της όποιας σκοπιμότητας.
Οι οκτώ τούρκοι αξιωματικοί, σαν αρχαίοι ικέτες, ζητούν από μας την προστασία και το δίκιο μιας δημοκρατίας, ζητούν να τους διασφαλίσουμε το ότι το 2017 δε θα είναι η τελευταία τους χρονιά. Έχουμε υποχρέωση να τους δείξουμε τη συμπαράστασή μας.
Αλλά ακόμη περισσότερο, έχουμε υποχρέωση να δείξουμε την πίστη στη δημοκρατία μας, που ξεκινά από τη συμπαράστασή μας στους τίμιους έλληνες δικαστές που θα κληθούν σε λίγες μέρες να ασκήσουν το έργο τους, κρίνοντας τη μοίρα των τούρκων αξιωματικών.
Εμείς, έλληνες πολίτες, πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε μια νυκτερινή διαμαρτυρία, την Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Φώτων, από τις 6:30 μμ στο Πάρκο Ελευθερίας, δηλαδή τον τόπο βασανιστηρίων της ΕΑΤ-ΕΣΑ, επί Χούντας.
Διαλέξαμε έναν τόπο βασανιστηρίων για τη διαμαρτυρία μας. Εκεί θα μαζευτούμε απλοί πολίτες, για να δώσουμε το φωτεινό μήνυμα της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας. Σας καλούμε να βρεθείτε μαζί μας.
Οκτώ νέοι άνθρωποι μας εμπιστεύτηκαν τη ζωή τους.
Δε θα τους προδώσουμε.
Ειρήνη Αγαπηδάκη
Απόστολος Δοξιάδης
Όλγα Κετικίδου
Λευτέρης Παπαγιαννάκης
Λίνα Παπαδοπούλου
Ανδρέας Πετρουλάκης