web only

Εδώ και καιρό στη χώρα, ήδη από τις ιαχές του δραχμισμού, στο όνομα του λαού διαμεσολαβείται ο πιο ακραίος ελιτισμός. Και είναι πράγματι ελιτισμός, και μάλιστα πρόστυχος, όταν το σύνορο ή το νόμισμα προσλαμβάνονται σε μια αυθαίρετη, αναρχίζουσα διάσταση, η οποία μπορεί να καταλυθεί ακαριαία χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψη οι αντοχές και η κοινωνική συνοχή στο πλαίσιο ενός αδιαφανούς ανοιχτού «δραχμοσυνόρου». 

Τα τελευταία χρόνια, η φράση «κατάρρευση του ΕΣΥ» μαζί με τα «πιράνχας της υγείας» αποτελούν διάσημα κλισέ, σε βαθμό που προκαλούν αντιδράσεις παρόμοιες με εκείνες των κατοίκων στο παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό, που όταν επιτέλους πήγε ο λύκος στο χωριό και έφαγε τις κότες όλων, κανένας δεν τον πίστευε. Κάπως έτσι συνηθίσαμε κι εμείς την αφήγηση της κατάρρευσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), με αποτέλεσμα, τώρα που όντως συμβαίνει, να τη διαπιστώνουμε μόνο ιδίοις όμμασι, όταν περνάμε τις πόρτες κάποιου νοσοκομείου.

Υπάρχουν και κρυφές γωνιές σε τούτο το παιχνίδι. Δεν τις ανακάλυψες ή οι αναπηρίες σου δεν σου επιτρέπουν να τις δεις; Έχασες. Ωστόσο, γνώριζε ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου πασχίζει στον αντίποδα των όσων προωθεί ο Ερντογάν. Κυρίως, προσπαθεί για την αναβίωση της ευρωπαϊκής λύσης για την Τουρκία.

Μια από τις ανεπιφύλακτα ικανοποιητικότερες συμφωνικές συναυλίες της φετινής καλλιτεχνικής περιόδου έδωσε η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων (ΣΟΔΑ) στην Τεχνόπολη την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016, υπό τη διεύθυνση του μόνιμου αρχιμουσικού της Ανδρέα Τσελίκα. Το πρωτότυπα διαρθρωμένο πρόγραμμα, που οργανώθηκε με άξονα τις  ποικίλες χρονικές και εθνικές εκφράσεις του ρομαντισμού, αλλά και την αποκριάτικη επικαιρότητα, αποδείχτηκε συμπαγές σε διάρκεια και συνεκτικό ως δομή.

Πλέον, η Ελλάδα θεωρείται αδύναμη και από κάποιες χώρες ανίκανη να διαφυλάξει τα σύνορα της και ως εκ τούτου τα σύνορα της Ευρώπης.

Τα δυτικά κράτη ακολουθούν πολιτική αποτροπής σε επίπεδο συνόρων και πολιτική ανθρωπισμού σε επίπεδο ατόμων. Δεν δέχονται τους πάντες αλλά αν τελικά φτάσει κάποιος στη χώρα τους θα του φερθούν αξιοπρεπώς. Η Ελλάδα, το αντίθετο. Ανθρωπιστές στα σύνορα και απάνθρωποι στους ανθρώπους.

Ορισμένες αποφάσεις λαμβάνονται βάσει δεδομένων κι όχι βάσει απόψεων. Μπορεί τα δεδομένα που έχει στη διάθεσή του ο κ. Ντράγκι να του επιτρέπουν τα ρίσκα που παίρνει να βάλει κι άλλο κάρβουνο στη φωτιά. Είν’ αλήθεια πως το αεροπλάνο της Ευρωζώνης έχει πάρει την κατιούσα και, ως γνωστόν, για να σηκώσει κανείς ένα αεροπλάνο που πέφτει, θα πρέπει πρώτα να το επιταχύνει κι άλλο προς τα κάτω για ν’ αποκτήσει ισχύ, ώστε να μπορέσει να το ανεβάσει και πάλι.

Ας αφήσουμε στην άκρη την ιδιότυπη νομιμοποίηση από τον έλληνα πρωθυπουργό της δίωξης των ΜΜΕ που μεθοδεύει ο Ερντογάν. Ας παραμερίσουμε και τον ιδιότυπο λόγο του δόκτορος, πλέον, Αλέξη Τσίπρα, στην τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο του Ντεμιρτάς. Ας ξεχάσουμε και το casus belli. Έμεινε τίποτα, άραγε, ως θετικό αποτέλεσμα από την επίσκεψη ελληνικής αντιπροσωπείας στη Σμύρνη. Ή μηδέν στο πηλίκον; Διαβάστε την ανταπόκριση ειδικού συνεργάτη μας και θα καταλάβετε: τουρίστες πήγαν και τουρίστες έφυγαν...

 Panel discussion at the European Parliament on 2 March 2016 – Greek party reactions

O Oλυμπιακός Πειραιώς συμπλήρωσε 91 χρόνια. Τι άραγε είναι αυτό που κάνει έναν παθιασμένο οπαδό να ακολουθεί την ομάδα του στα τυφλά; Ένα προσωπικό κείμενο. {ΤΒJ]