web only

Κυβέρνηση: «Μας συγχωρείτε λάθος! Τελικά ο νόμος δεν θα επιτρέπει τις διακρίσεις!» Τι απαντούν οι Γενικοί Γραμματείς του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Η συγκυρία δεν βοηθάει, αλλά τι να κάνουμε, υπάρχουν και κάποια πράγματα που δεν πετιούνται στα άχρηστα, έτσι επειδή το θέλει, η μόδα. H μόδα και η, δήθεν, πολιτική ορθότητα… Μια υπεράσπιση της αριστερής ιδεολογίας.

Το 1991, αστυνομικοί στο Λος Άντζελες ξυλοκόπησαν έναν μαύρο ύποπτο για κάποια παρανομία, η πράξη τους καταγρλαφτηκε από βίντεο, αλλά στη δίκη που ακολούθησε αθωώθηκαν, με αποτέλεσμα μεγάλες διαδηλώσεις, που άλλαξαν τους κανόνες στην αντιμετώπιση από την αστυνομία των δυνάμει εγκληματιών. Ανάλογο περιστατικό αλλά με μεγαλύτερη ένταση έχει δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση με τους αφροαμερικανούς κατοίκους του Ντάλας. Τι δεν πάει καλά, και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί η ανεξέλεγκτη αστυνομική βία. Γιατί ό,τι συμβαίνει στην Αμερική μπορεί να αφορά κι εμάς. [ΤΒJ]

Στην εποχή της κρίσης έχουν όλα μετατραπεί σε ευρώ και αριθμούς. Λογικό. Όταν κάτι σου λείπει, αρχίζεις και εκτιμάς την αξία του. Η δημόσια συζήτηση συχνά περιστρέφεται γύρω από την αναζήτηση του κόστους συντήρησης του κράτους. Στους λαβυρίνθους των γραφειοκρατικών δομών ψάχνουμε να βρούμε που παρέπεσαν τα δυσεύρετα χρήματά μας. Όμως κανείς δεν αναρωτιέται ποιο είναι το κόστος συντήρησης του μη-κράτους. Πόσο κοστίζει να διατηρούμε αλώβητο το παρακράτος μιας μερίδας αναρχοαυτόνομων που λυμαίνονται τις γειτονιές της Αθήνας;

Με σχέδιο νόμου δρομολογείται αποποινικοποίηση διακρίσεων και υπονόμευση νομικής βοήθειας από ΜΚΟ...

Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Game over - Η αλήθεια για την κρίση, Παπαδόπουλος, Αθήνα 2016, 482 σελ.

Ευάγγελος Βενιζέλος, Μετασχηματισμοί του κράτους και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Διδάγματα της οικονομικής κρίσης: Η ελληνική περίπτωση, Πόλις, Αθήνα 2016, 190 σελ.

Χάρης Π. Παμπούκης, Περί ελπίδας.  Για ένα εθνικό σχέδιο υπέρβασης της κρίσης,  Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 2016, 336 σελ.

Τρία βιβλία ισάριθμων στελεχών της πρώτης κυβέρνησης που υπέγραψε μνημόνιο, της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, αναφέρονται στην ελληνική κρίση και την αντιμετώπισή της. Τι υποστηρίζουν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Χάρης Παμπούκης. [ΤΒJ]

Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται «εθνικό έγκλημα» ενδεχόμενη εκπροσώπηση στη Βουλή μειονοτικού κόμματος, όπως ας πούμε υπάρχει ελληνικό μειονοτικό κόμμα στην Αλβανική Βουλή; [ΤΒJ]

Η εξέλιξη του περσινού δημοψηφίσματος σε μία πρωτοφανή μεταπολιτευτική στροφή, όπου η πολιτική, από χώρος δυναμικής μεταβολής των πραγμάτων, μετατράπηκε σε μέσο διαχείρισης της λαϊκής ετυμηγορίας με τρόπο αντίθετο από την επιθυμία της πλειοψηφίας, δημιούργησε διάφορες οπτικές εξήγησης του τοπίου που διαμορφώθηκε.

Θέμα μέγα και το συζητούν σοβαρά, λέει, τι υποστήριξε η ΔΗΜΑΡ για την απλή αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ. Υπέρ, λέει ο επικεφαλής της, διότι είναι αρχή της ανανεωτικής Αριστεράς, και αυτή την αρχή την εισφέρει στη Δημοκρατική Συμπαράταξη ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως σημαντικό και ένας είναι  ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός κ.λπ.

«Διαφωνίες υπάρχουν πάντα στα νομικά. Όμως στρατόπεδα για όσους θέλουν να εμφανίζονται στον δημόσιο λόγο υπάρχουν μόνο δύο. Της ελευθερίας και της καταπίεσης. Το "και" εδώ με την έννοια της διακρίσεως. Της αυστηρής διακρίσεως». Oι τηλεοπτικές άδειες, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Σύνταγμα, ο υπουργός Νίκος Παππάς και ο Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιάννης Δρόσος. [ΤΒJ]