web only

Μπήκαμε σε δύσκολη φάση. Πολλά πράγματα αλλάζουν γύρω μας. Aλλά εμείς, δεν μπορώ να καταλάβω, αν το έχουμε κατανοήσει και αν μας αφήνει παγερά αδιάφορους.

Οργανώσεις που εκπροσωπούν μειονότητες ή που ασχολούνται με μειονοτικά δικαιώματα δεν είναι επιθυμητές από την πολιτεία να μετέχουν σε συμβουλευτικά όργανα όπως η ΕΕΔΑ γιατί αλλιώς θα ήταν αδύνατο να υιοθετούσαν τα όργανα αυτά θέσεις για τις μειονότητες αρεστές ή έστω ανεκτές στην πολιτεία.

Στην υπερρεαλιστικής έκφρασης ταινία αναφοράς του σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, που είχε γυρίσει σε συνεργασία με τον ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί, Ο ανδαλουσιανός σκύλος, σε μία ακολουθία συνειδητού και ασυνείδητου, λογικής και έκλειψής της, συμβατικού και ανεξήγητου, ένα χέρι εμφανίζεται να περιτριγυρίζεται από μυρμήγκια και τον μυρμηγκοφάγο σιγά σιγά να το κατατρώγει. Το χέρι σαπίζει και σε πρώτη φάση πέφτει στο έδαφος. Ποιες αναλογίες μπορεί να βρει κανείς με τη σημερινή πολιτική κατάσταση της χώρας;

Σε απόσταση 425 χιλιομέτρων από την Μόσχα, στο κυβερνείο του Νίζνι Νόβγκοροντ, βρίσκεται ένα μικρό χωριό, με μόλις 6.500 κατοίκους, το οποίο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της ρωσικής ιστορίας και Ορθοδοξίας. Πρόκειται για το χωριό Ντεβέγιεβο και την γυναικεία μονή της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σεραφείμ του Σαρόφ. Κατά την ρωσική ορθόδοξη παράδοση υπάρχουν τέσσερα «περιβόλια» της Παναγίας στη Γη. Αυτά είναι το Άγιο Όρος, η μονή των Σπηλαίων στο Κίεβο, η Ιβερία (δηλαδή η μονή του Νέου Άθωνα στην Γεωργία - Αμπχαζία) και η μονή στο Ντεβέγιεβο.

Άραγε, η Ελλάδα επιθυμεί να έχει πραγματικά αποτελεσματικούς εισαγγελικούς λειτουργούς για το χειρισμό καταγγελλόμενων ρατσιστικών εγκλημάτων ή επικαλείται προφάσεις για να δικαιολογήσει τον σχεδόν διακοσμητικό ρόλο που έχουν σήμερα οι πέντε ειδικοί Εισαγγελείς;

Η νουθεσία είναι συνθηματική, προειδοποιεί υπαινικτικά γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν αν δεν υπάρξει συμμόρφωση. Το πραγματικό νόημα της προειδοποίησης που απηύθυνε ο συντάκτης της Αυγής στην Ολυμπιονίκη Κατερίνα Στεφανίδη ήταν: «Να προσέχεις, Κατερίνα».  

Στο κλείσιμο αυτής της δύσκολης χρονιάς για το Φεστιβάλ Αθηνών, βρέθηκαν δυο παραστάσεις που όχι μόνο σπάνε την νόρμα της αρχαίας κωμωδίας, αλλά φέρνουν κάτι νέο στο τραπέζι. Αποφεύγουν την ευκολία, πέφτουν στη φάρσα με σκοπό. Είναι παραστάσεις του καιρού τους, χωρίς να αρθρώσουν ούτε μια κουβέντα γι’ αυτόν. Βαθιά πολιτικές χωρίς γροθιές στον αέρα και αριστοφανικές στην ουσία τους.  Το καλύτερο απ’ όλα; Όπως κι ο Κουν πριν απ’ αυτούς, οι δύο σκηνοθέτες τους δεν νοιάστηκαν καθόλου αν θα είναι αρεστοί.

Μια ανάμνηση που συνειρμικώς ανακαλεί ο Γιώργος Ζεβελάκης, μετά το δυστύχημα της Αίγινας με τα τόσα αναπάντητα ερωτήματα. [ΤΒJ]

Πέθανε και κηδεύτηκε ένας σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας, ο Βαντίμ Γιούσοφ, ένας μάγος της εικαστικότητας ταινιών σκηνοθετών όπως ο Ταρκόφσκι - με τον οποίο συνεργάστηκαν σε τρία φιλμ αλλά τα έσπασαν στα γυρίσματα του Στάλκερ [ΤΒJ]

Η Ελλάδα ρωτήθηκε δύο φορές από την Επιτροπή για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) στις 4 Αυγούστου 2016 αν θα προχωρήσει στην κατάργηση των άρθρων κατά της βλασφημίας με δεδομένο, όπως είπε ο Εισηγητής για την Ελλάδα, πως τόσο η ίδια δηλώνει πως προτίθεται να το κάνει όσο και το γεγονός ότι και κόμματα της αντιπολίτευσης συμφωνούν με την κατάργηση (όπως είχε ενημερώσει τη CERDτο Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ)).