Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Η στήλη σβήνει, αργοπεθαίνει, βλέπει το τέλος της, και το χειρότερο: όχι όπως θα το περίμενα (ψιλοπανηγυρικά) μα με ευαρέσκεια από το κοινό.
Έχει προλάβει —και δεν ήταν στις προθέσεις του συντάκτη της— να γεράσει πριν κλείσει μόνη τα φώτα. Ωστόσο, ας δώσω ακόμη ένα λόγο απέχθειας.
Για το κράξιμο στον Σαμαρά και στους υπαλλήλους τής ΝΕΡΙΤ (εδώ καράβια χάνονται, παλιόβαρκες πού πάτε): στα σοβαρά τώρα, αυτά σάς πειράζουν;
