[...] Το βράδυ της 1ης Νοεμβρίου 2006, ο Ρώσος Αλεξάντερ Λιτβινένκο, που ζούσε στο Λονδίνο με τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του, ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία με έντονη διάρροια, συνεχείς εμετούς και δυνατούς πόνους σε όλο του το σώμα. Εισήχθη στο κοντινότερο νοσοκομείο και η αρχική διάγνωση ήταν τροφική δηλητηρίαση. Επειδή τα συμπτώματα χειροτέρευαν, διακομίστηκε σε ένα κεντρικό νοσοκομείο. Και εκεί όμως η ασθένεια παρέμενε αδιάγνωστη και μυστηριώδης. Πέθανε τρεις εβδομάδες αργότερα, στα 44 του χρόνια, ένας σκελετός, και έχοντας χάσει όλα τα μαλλιά του. Την προηγουμένη του θανάτου του οι γιατροί μπόρεσαν –με τη συνδρομή μιας στρατιωτικής βάσης ατομικών όπλων– να ανακαλύψουν την πραγματική αιτία της ασθένειας. Ο Λιτβινένκο είχε δηλητηριαστεί με το ισχυρότατα ραδιενεργό ισότοπο πολώνιο-210. Δυο μέρες πριν πεθάνει, ο Λιτβινένκο κατηγόρησε τον Βλαντίμιρ Πούτιν ότι τον είχε δολοφονήσει. Από το νεκροκρέβατό του υπαγόρευσε μια δήλωση:
Νομίζω, λοιπόν, ότι μπορεί να είναι η ώρα να πω ένα ή δύο πράγματα στον υπεύθυνο για την τωρινή μου κατάσταση. Μπορεί να πετύχεις να με φιμώσεις αλλά αυτή η σιωπή έχει ένα τίμημα. Έχεις δείξει ότι είσαι τόσο βάρβαρος και αδίστακτος όσο ισχυρίστηκαν οι πιο εχθρικοί επικριτές σου. Έχεις δείξει ότι δεν έχεις κανένα σεβασμό για τη ζωή, την ελευθερία ή οποιαδήποτε πολιτισμένη αξία. Αποδείχτηκες ανάξιος του αξιώματός σου, ανάξιος της εμπιστοσύνης πολιτισμένων ανδρών και γυναικών. Μπορεί να καταφέρεις να φιμώσεις έναν άνθρωπο, αλλά το ουρλιαχτό διαμαρτυρίας από όλο τον κόσμο θα αντηχεί, κύριε Πούτιν, στα αυτιά σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Είθε ο Θεός να σε συγχωρήσει για όσα έκανες, όχι μόνο σε μένα αλλά και στην αγαπημένη Ρωσία και στον λαό της.
***
Το απόγευμα της ημέρας που αδιαθέτησε, ο Λιτβινένκο είχε μια συνάντηση στο Pine Bar του ξενοδοχείου Millenium με δύο παλιούς του γνώριμους οι οποίοι είχαν ταξιδέψει από τη Μόσχα. Συναντήθηκε με τον Αντρέι Λουγκοβόι, έναν πρώην σωματοφύλακα της KGB και σήμερα επιχειρηματία και βουλευτή, από το 2007, στη ρωσική Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή), και με τον Ντμίτρι Κόβτιν, πρώην πράκτορα της υπηρεσίας ασφαλείας GRU και επίσης επιχειρηματία. Είχαν έρθει στο Λονδίνο για να παρακολουθήσουν το ματς Άρσεναλ-ΤΣΣΚΑ. και ο Λουγκοβόι είχε τηλεφωνήσει από την προηγουμένη στον Λιτβινένκο και του είχε ζητήσει φορτικά μια συνάντηση. Το μέρος της συνάντησης του το πρότειναν εκείνοι και ήταν ένα ήσυχο μπαρ, χωρίς πολλές κάμερες ασφαλείας. Ο Λιτβινένκο δεν έπινε αλκοόλ και, επειδή το ήξεραν, του είχαν από πριν παραγγείλει τσάι σε ένα μεγάλο, λευκό, πορσελάνινο τσαγερό. Του είπαν ότι είχε μείνει ακόμη λίγο τσάι και, επειδή βιάζονταν, και επειδή μια νέα παραγγελία θα αργούσε, «γατί δεν πίνεις λίγο απ’ αυτό;» Το τσάι που ήπιε ο Λιτβινένκο σε εκείνη την συνάντηση περιείχε το πολώνιο που τον σκότωσε. Μόνο που οι δολοφόνοι του δεν λειτούργησαν με τα υψηλά επαγγελματικά στάνταρ της υπηρεσίας: το δηλητήριο δεν τον σκότωσε αμέσως και ο Λιτβινένκο μπόρεσε, μέχρι να πεθάνει, να ξετυλίξει το κουβάρι της συνωμοσίας. Και άφησαν ίχνη: το πολώνιο ακτινοβολούσε ραδιενέργεια από παντού όπου είχαν περάσει.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 128 ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ