Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι αυτοί οι 263 συγγραφείς, ενώ τάχθηκαν κατά των εγκλημάτων στη Γάζα δεν είδαν αυτό που προηγήθηκε:
Δηλαδή την εισβολή στρατιωτών/τρομοκρατών της Χαμάς στο Ισραήλ, την εν ψυχρώ εκτέλεση 1.400 αμάχων και την απαγωγή 250, επίσης αμάχων, που κρατούνται όμηροι.
Αντί γι’ αυτό είδαν «ακρότητες της Χαμάς», οι οποίες όμως, προσοχή, «(δεν) είναι επιτρεπτό να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι»!
Να το πω εξαρχής: δεν με ενδιαφέρει καμία επίδειξη ευαισθησίας στο θέμα αυτό, αν δεν ξεκινάει με την απόλυτη καταδίκη της εν ψυχρώ δολοφονίας 1.400 αμάχων και αν δεν ζητάει την άμεση απελευθέρωση των ομήρων, άνευ όρων. Όταν μάλιστα η Χαμάς λέει πως θα επαναλάβει ξανά και ξανά την 7η Οκτωβρίου.
Δεν διαβάζω τα παρακάτω της δήλωσης των 263.
Τα υπόλοιπα είναι «διατεταγμένη ευαισθησία».