web only

Ενώ, ας πούμε, στην περίπτωση ενός ακροδεξιού εγκληματία κινητοποιείται αυτομάτως και φυσικά δίχως δομικές αναλύσεις το συναίσθημα του αριστερού, δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο όταν έχουμε ισλαμιστές δολοφόνους. Γιατί άραγε; Κάποιες σκέψεις.                   

Στην 29η θέση ανάμεσα στις 36 χώρες του ΟΟΣΑ κατατάσσεται η Ελλάδα, με βελτίωση της συνολικής επίδοσης κατά 2,5 μονάδες, σύμφωνα με τον φετινό Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας του Tax Foundation που αξιοποιεί στοιχεία του 2019 και παρουσιάζεται στην Ελλάδα από το ΚΕΦίΜ.

Ο Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο, ο Quino (Κίνο) ήταν ο αργεντινός δημιουργός της Μαφάλντα – της πρώτης συνειδητά πολιτικοποιημένης φιγούρας των κόμικς, που αγαπήθηκε πολύ στη Λατινική Αμερική και, τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, στην Ευρώπη. Αγαπήθηκε πολύ και από τους έλληνες αναγνώστες, που τον διάβασαν στα περιοδικά ενήλικων κόμικς Κολούμπρα, Βαβέλ και Παρά Πέντε.

Iggy Pop, ’Til Wrong Feels Right, Clarkson Potter Publishers, New York 2019, 287 σελ.

Καθώς ξεφυλλίζω την ογκώδη και καλαίσθητη συλλογή γεμάτη στίχους, φωτογραφίες και artwork από μισό αιώνα μεταμορφώσεων του Πνευματικού Πατέρα του Πανκ, οι απορίες μου περιστρέφονται γύρω από το What happened to punk? Ακριβέστερα: πώς να προσεγγίσουμε το ερώτημα «Τι απέγινε το πανκ;» χωρίς να ξεπέσουμε σε θρηνωδίες για την απώλεια κάποιου authenticity, ή το θάνατο της ριζικής ετερότητας;

Πώς θα μπορούσε η Δημόσια Διπλωματία (ΔΔ) να προσφέρει ευκαιριες πέραν των ορίων της σκληρής ισχύος

Έφυγε από την ζωή ο Πειραιώτης δικηγόρος και λογοτέχνης Φάνης Μούλιος.

Η εξαιρετική επιτυχία της καραντίνας και ο αισιόδοξος τρόπος με τον οποίο περάσαμε στα καλοκαιρινά μέτρα έδωσε την ψευδαίσθηση, ότι τελειώσαμε ή ότι ούτως ή άλλως «δεν ήταν κάτι σοβαρό», ή ακόμη, ότι κορωνοϊός δεν υπάρχει, «μας κοροϊδεύουν». Τα δύσκολα προβλήματα που αναμένονταν στην πρώτη φάση της πανδημίας του covid-19 φαίνεται ότι έρχονται τώρα. Είναι βέβαια σημαντικά μικρότερα από αυτά που συμβαίνουν σε πολλές χώρες, αλλά η αυξανόμενη τάση τους προκαλεί ανησυχία. Τι πρέπει να κάνουμε;

Για ποιο λόγο προσωπικότητες της αριστεράς, όπως ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος, εξυμνούν την υποτίθεται ανατρεπτική βία; Είναι η βία μαμή της ιστορίας; Και γιατί προτείνεται συχνά ένα γενικότερο πλαίσιο αμφισβήτησης της δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών στο όνομα μιας κάποιας άλλης δικαιοσύνης «του λαού»; [TBJ]

Πέντε λεπτά από τον χρόνο σου θέλω. Είτε είσαι φίλος, γείτονας, ξάδερφος, συνάδελφος, ή άγνωστος. Πέντε λεπτά από έναν ακόμη πατέρα μαθητών, έναν γιο ευπαθών ηλικιωμένων, έναν απλό πολίτη το ίδιο ανήσυχο μ’ εσένα για τον καιρό μας, τους μήνες που ζούμε.

Θα ξεχνούσα σίγουρα πολλά ονόματα εάν προσπαθούσα να καταλογογραφήσω τους σημαντικότερους εβραίους ανθρώπους από όλα τα πεδία της ανθρώπινης σκέψης και δράσης, οπότε δεν θα το αποπειραθώ. Για κάποιο λόγο/κάποιους λόγους, η νεωτερική (και προνεωτερική) σκέψη, φιλοσοφία, επιστήμη έχει επηρεαστεί δυσανάλογα από εβραίους στοχαστές. Δυσανάλογα με την έννοια ότι (ακολουθεί χονδροειδής διατύπωση, αλλά χονδρικά ακριβής) οφείλουμε στο εβραϊκό πνεύμα τις περισσότερες (αν όχι όλες τις επαναστατικότερες) σπουδαίες ανακαλύψεις/εφευρέσεις (από την ψυχανάλυση μέχρι τη θεωρία της σχετικότητας). Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε όμως αυτή την αλήθεια; Τι ήταν αυτό που κατέστησε τον ένα από τους τρεις μεγάλους μονοθεϊσμούς τόσο σαρωτικά δημιουργικό; Ποια είναι η πρώτη ύλη, ποια είναι η βιωμένη συνθήκη/οι βιωμένες συνθήκες, τα θεολογικά καταγωγικά στοιχεία που γονιμοποίησαν αυτόν τον πανέμορφο και ανθοφόρο κήπο; Γιατί το εβραϊκό πνεύμα έχει υπάρξει τόσο χαρακτηριστικά ανοικτό και φιλάνθρωπο, διεισδυτικό και φιλοπαίγμον, βαθύ και πρωτότυπο, αενάως μετακινούμενο και δημιουργικό; Δεν θα μπορούσα να δώσω μια πλήρη απάντηση γιατί δεν έχω τις γνώσεις, ούτε κατά διάνοια. Νομίζω όμως ότι μπορώ να προτείνω μια ιδέα. Νομίζω ότι η έννοια της μετακίνησης μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε κάπως το γιατί των παραπάνω ερωτήσεων.