web only

Πώς και γιατί ο Αλέξης Τσίπρας στην Τουρκία πέτυχε μια τρύπα στο νερό.

Κάτω τα χέρια από την ακαδημαϊκή έρευνα. Kείμενο διαμαρτυρίας από καθηγητές και ερευνητές ΑΕΙ της Ελλάδας και του εξωτερικού στάλθηκε στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Αχιλλέα Ζαπράνη. Στο κείμενο οι επιστήμονες διαμαρτύρονται για τη διεξαγωγή Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ) σχετικά με τον τρόπο εξαγωγής από τη Μονάδα Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς των εκτιμήσεων για το αποτέλεσμα των πρόσφατων εθνικών εκλογών. Επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας είναι ο καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Νίκος Μαραντζίδης.

Ανεξαρτήτως των υπόλοιπων πτυχών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Νο2, ανεξαρτήτως και του εξουσιαστικού κυνισμού που επιδεικνύει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, χάριν του οπoίου εξώθησε στην παραίτηση τον διαφωνούντα Γαβριήλ Σακελλαρίδη, η ουσία είναι ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν και παραμένει συνεπής στην απηρχαιωμένη ιδεολογία του. [TBJ]

To παρακάτω κείμενο είναι δημόσια ανακοίνωση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (εκδόθηκε το απόγευμα της 18ης Νοεμβρίου), πρώην προέδρου του κόμματος και πρώην υπουργού, Ευάγγελου Βενιζέλου. Συμπυκνώνει δέκα επί της ουσίας ερωτήματα που προέκυψαν μετά την ακρόαση του Γιάννη Πανούση από τα μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ο κ. Βενιζέλος ανησυχεί για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω των καταγγελιών που κάνει πρώην υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι στελέχη της κυβέρνησης συνομιλούσαν με καταδικασμένους τρομοκράτες, θεωρεί ότι έχουν ενδεχομένως υπάρξει θεσμικές παρεκτροπές και ζητεί την κλήτευση του πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών στελεχών στην Επιτροπή. 

Ο Andrew Copson, Πρόεδρος της Διεθνούς Ουμανιστικής και Ηθικής Ένωσης   (IHEU), στην οποία ανήκει, μέσω της Ευρωπαϊκής Ουμανιστικής Ομοσπονδίας (EHF) και η Ένωση Ουμανιστών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε) δήλωσε:

 Και τώρα ήρθε η ώρα κι η στιγμή εκείνη, την οποία όλοι απεύχονταν και απέφευγαν να θέσουν και, κατά την οικεία στον Νεορωμιό τακτική, έχωναν κάτω από το χαλί στο καθιστικό. Τα γεγονότα των τελευταίων εικοσιτετραώρων στο Παρίσι επιτάχυναν τις διαδικασίες και είναι πλέον αδύνατο να μη συζητηθεί δημόσια και με όρους πολιτικούς το θέμα της ασφάλειας –ατομικής και δημόσιας– ως κοινωνικό αγαθό.

Οι ευρωπαϊκές Δημοκρατίες πρέπει, μετά τις προχθεσινές πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι, να αντιδράσουν άμεσα και δυναμικά, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Πριν από αυτό οφείλουν όμως να σκεφτούν τι είναι αυτό που πλήττεται, για ποιο πράγμα ακριβώς τις μισούν. Ο πληθυντικός δεν είναι τυχαίος. Μας αφορά όλους τους Ευρωπαίους αυτό, όχι μόνο τους Γάλλους. Το μίσος τους μάς περιλαμβάνει όλους ανεξαιρέτως, και είναι μίσος βαθύ και υπαρξιακό.