Αριστερά

Αφορμή για το παρόν σημείωμα απετέλεσε η τελευταία πρόταση των επίσημων δηλώσεων του πρώην καταληψία και πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για τα διακοσιοστά γενέθλια της έναρξης του αγώνα για ελευθερία του έθνους και την ίδρυση του κράτους μας.

Το Κέντρο, ως γνωστόν, αφορά πάντα ένα σημείο που σηματοδοτεί τον στόχο ο οποίος πρέπει να επιτευχθεί. Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ στη μοναδική περίπτωση που  το Κέντρο δεν αφορά σημείο αλλά πεδίο, και δεν είναι άλλο από το πολιτικό.

Εφ’ όσον η συγκεκριμένη σημερινή εφημερίδα, έπαψε να  είναι η εφημερίδα της ανανεωτικής Αριστεράς, όπως έχει καταχωριστεί στις συνειδήσεις των καταναλωτών της συγκεκριμένης αγοράς (των  αναγνωστών των πολιτικών εφημερίδων), όφειλε να τροποποιήσει και τον τίτλο της, διότι το σήμα «Η ΑΥΓΗ» έπαψε να ανταποκρίνεται στο προϊόν και στις υπηρεσίες που προσέφερε αρχικά και επί πολλά χρόνια, καθώς η σημερινή εφημερίδα προσφέρει πλέον  άλλες υπηρεσίες από εκείνες που οι καταναλωτές είχαν συνηθίσει να λαμβάνουν από αυτήν...

Pierre Rosanvallon, Η δική μας διανοητική και πολιτική ιστορία 1968-2008, μετάφραση από τα γαλλικά: Κατερίνα Λαμπρινού, επιμέλεια: Γιάννης Μπαλαμπανίδης,  Πόλις, Αθήνα 2020, 416 σελ.

Ο Πιερ Ροζανβαλόν υπογράφει ένα τολμηρό βιβλίο με θέμα του την Αριστερά μετά το 1968, μια διανοητική και πολιτική ιστορία που κάνει ορατή τη μεγάλη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Ουτοπίας και Πραγματικότητας, ενός αγώνα χωρίς μεσσιανικές επιδιώξεις, για κάτι που συνεχώς μετασχηματίζεται και που, ακόμα και όταν βιώνει την αποτυχία, ποτέ δεν καταλήγει σε απόρριψη της Ουτοπίας, και σταθερά προσπαθεί να κατανοήσει τα αίτιά της.