τεύχος 73
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΗ σιωπή των γυναικών στην αρχαιότητα
Οι αρχαίοι Έλληνες άργησαν να αντιληφθούν την αξία και τη γοητεία της βιογραφίας. Αλλά όταν την ανακάλυψαν έδειξαν και για το νέο αυτό γραμματειακό είδος όλο τους το πάθος. Έγραφαν και διάβαζαν βιογραφίες βασιλέων, στρατηγών, πολιτικών και φιλοσόφων, δηλαδή όλων των μεγάλων και σπουδαίων ανδρών. Όταν μάλιστα εμφανίστηκαν δυναμικά στο προσκήνιο της ιστορίας οι χριστιανοί, στα βιογραφούμενα πρόσωπα προστέθηκαν ασκητές και άγιοι: οι αποκαλούμενοι φιλόσοφοι της νέας θρησκείας. ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ BOOKS' JOURNAL, τχ. 73
Ο Κλωντ Λαντζμάν (1925-2018), η Shoah και η ιστορική μνήμη
Claude Lanzmann, Shoah. Nτοκυμανταίρ γαλλοαγγλικής παραγωγής, 1985. Παραγωγοί: BBC, Historia, Les Films Aleph, Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας. Διάρκεια: 613 λεπτά
Claude Lanzmann, Ο τελευταίος των αδίκων (Le Dernier des injustes). Ντοκυμανταίρ γαλλικής παραγωγής, 2013. Παραγωγοί: Synecdoche, Le Pacte, Dor Film Produktionsgesellschaft. Διάρκεια: 220 λεπτά
Γιατί είναι άραγε τόσο μεγάλη η ταραχή μας, η συγκίνησή μας, όταν βλέπουμε τη Shoah του Κλοντ Λαντζμάν[1] ακόμη και σήμερα, που έχουμε δει τόσες ταινίες, έχουμε ακούσει ή διαβάσει τόσες μαρτυρίες και τόσα βιβλία; Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που καθιέρωσαν αυτό το εγχείρημα ως το αξεπέραστο αριστούργημα, όχι μόνο στην πρώτη του προβολή, το 1985, αλλά ακόμη και σήμερα, 30 χρόνια μετά; Γιατί φοβόμαστε να δούμε αυτήν την ταινία, που αποφεύγει κάθε άμεση εικόνα φρίκης; Αναδημοσίευση από το τεύχος 73 τουBooks' Journal,Iανουάριος 2017, με αφορμή τη θλιβερή αναγγελία του θανάτου του Λαντζμάν, στο Παρίσι, σε ηλικία 92 χρόνων (το κείμενο δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο «Αντιμέτωποι με τις μαρτυρίες του τραύματος»).
Σε μόνιμη κατάκλιση με τον εαυτό
Μισέλ Φάις, Lady Cortisol. Νουβέλα, Πατάκη, Αθήνα 2016, σελ. 125
«Σας μιλώ με το χέρι στην καρδιά. Δεν αντέχω την καθημερινή ενημέρωση. Οι στρατιώτες πάντα θα σκοτώνουν και θα σκοτώνονται, οι πολιτικοί πάντα θα ψεύδονται και θα αδιαφορούν για τους πολίτες, οι τραπεζίτες θα χαμογελούν μόνο όταν νιώθουν τις τσέπες τους γεμάτες, οι καλλιτέχνες, σταθερά, θα μπερδεύουν την πραγματικότητα που έχουν στο κεφάλι τους με την πραγματικότητα που υπάρχει έξω από το κεφάλι τους. Πέφτω για ύπνο με την προσδοκία, όταν ξυπνήσω, να βρω τα πράγματα πιο σταθερά, πιο αρραγή, δεν θα ήθελα να πω έξω από τον χρόνο, κι ακόμη περισσότερο αιώνια». Ποια είναι η Lady Cortisol που θέλει να μη ζει το δύστηνο παρόν κι όμως, αποτελείται από θραύσματα μνήμης του παρελθόντος, από φαντασίες αλλά κι από το ίδιο το δύστηνο παρόν; Και τι σχέση έχει με το συγγραφέα της; [ΤΒJ]
Τεχνάσματα και κοινοτοπίες. Πώς διαβάζουμε σήμερα «αστυνομικά»...
Jo Nesbo, Ο Λυτρωτής, μετάφραση από τα αγγλικά: Γωγώ Αρβανίτη, Μεταίχμιο Pocket, Αθήνα 2014, 597 σελ.
Ο Νέσμπο είναι, εμπορικά, το διεθνές αστέρι του αστυνομικού μυθιστορήματος τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια του αιώνα μας. Θέλω να απαντήσω σε δύο ερωτήματα: Πού οφείλει την επιτυχία του; Πόσο σοβαρός συγγραφέας είναι; Αναδημοσίευση από το Books' Journal 73, Ιανουάριος 2017.
Στο άγνωστο με βάρκα μια σανίδα
Προδιαγράψαμε τι θα συνέβαινε. Το editorial του Books' Journal 73, Ιανουαρίου 2017.
Το φετινό Νόμπελ Φυσικής και η αλλαγή φάσης Kosterlitz-Thouless
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση τής Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για το 2016 δόθηκε στους David J. Thouless, F. Duncan M. Haldane και Michael J. Kosterlitz «για θεωρητικές ανακαλύψεις τοπολογικών αλλαγών φάσης και τοπολογικών φάσεων τής ύλης».
Κυβέρνηση εναντίον ΔΟΛ
Οι εφημερίδες θεσμοί πάνω από την πολιτική της φίμωσης αντιπάλων. Αναδημοσίευση από το Books' Journal 73, Iανουάριος 2017.
Αντιμέτωποι με τις μαρτυρίες του τραύματος
Claude Lanzmann, Shoah. Nτοκυμανταίρ γαλλοαγγλικής παραγωγής, 1985. Παραγωγοί: BBC, Historia, Les Films Aleph, Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας. Διάρκεια: 613 λεπτά
Claude Lanzmann, Ο τελευταίος των αδίκων (Le Dernier des injustes). Ντοκυμανταίρ γαλλικής παραγωγής, 2013. Παραγωγοί: Synecdoche, Le Pacte, Dor Film Produktionsgesellschaft. Διάρκεια: 220 λεπτά
Γιατί είναι άραγε τόσο μεγάλη η ταραχή μας, η συγκίνησή μας, όταν βλέπουμε τη Shoah του Κλοντ Λαντζμάν[1]ακόμη και σήμερα, που έχουμε δει τόσες ταινίες, έχουμε ακούσει ή διαβάσει τόσες μαρτυρίες και τόσα βιβλία; Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που καθιέρωσαν αυτό το εγχείρημα ως το αξεπέραστο αριστούργημα, όχι μόνο στην πρώτη του προβολή, το 1985, αλλά ακόμη και σήμερα, 30 χρόνια μετά; Γιατί φοβόμαστε να δούμε αυτήν την ταινία, που αποφεύγει κάθε άμεση εικόνα φρίκης; Αναδημοσίευση από το τεύχος 73 του Books' Journal, Iανουάριος 2017, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
Τεύχος 73
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος #73 του Books' Journal, Ιανουαρίου 2017. Τα αναλυτικά περιεχόμενα: