Ο Όσβαλντ πάει και χώνεται σ’ ένα σινεμά. Ο Κέννεντυ γαμούσε τη Μαίριλυν μιμούμενος το έργο του Κέιτζ, ήτοι 4:33, τέσσερα λεπτά και τριάντα τρία δευτερόλεπτα σιωπής, αυτή ήταν η περίπτυξη, αυτό ήτανε το γαμήσι. Ο Σινάτρα γκρεμίζει μόνος του, με κλοτσιές και μπουνιές, ωρυόμενος, με κίνδυνο να καταστρέψει λαρύγγι και φωνητικές χορδές, το σπίτι που έβαλε να χτίσουν για τον Απαστράπτοντα Πρόεδρο, αλλά ο Πρόεδρος ο Απαστράπτων, δεν καταδέχτηκε να το τιμήσει. Η Τζάκυ κλαίει. Ο Ρούμπυ πυροβολεί τον Όσβαλντ. Ο οποίος Όσβαλντ απαθανατίζεται από τον Τζιμ Μόρρισον στις Σημειώσεις για την Όραση. Ζωντανή (όχι: πεθαμένη!) απόδειξη, ακόμα μία, της θεωρίας/πράξης του ντεμπόρ για το θέαμα. Όλα θέαμα. Ο φονιάς/θέαμα. Ο κυνηγημένος καταφεύγει στον ναό του Θεάματος. Ο δολοφόνος δολοφονείται και δύο φωτογραφίες απαθανατίζουν τη διαδικασία της δολοφονίας με διαφορά έξιδεκάτων του δευτερολέπτου. Ο φωτογράφος Ρόμπερτ Τζάκσον παίρνει τα Τρία Δέλτα. ΔΔΔ = Δόξα Δολάρια Δύναμη. Ο φωτογράφος Τζακ Μπιρς παίρνει τον πούλο. Δεν πρόλαβε, για έξι δέκατα του δευτερολέπτου να φωτογραφίσει τη σφαίρα που μπήγεται στην κοιλιά του Λη Χάρβεϋ αφού βγαίνει με ταχύτητα 325 μέτρων το δευτερόλεπτο από το στόμιο του Κόμπρα Κολτ που κρατάει ο Τζακ Ρούμπυ. Ο Γουόρχολ ζωγραφίζει (που λέει ο λόγος!) τον Έλβις να πυροβολεί με ένα Κόμπρα Κολτ –εσύ το λες αυτό, δεν είμαστε σίγουροι– Άσε με να λέω, άσε με να γράφω, άσε με να ηχογραφώ όπως μου έρχεται, συνειρμούς κάνω, όλο και κάτι θα βγει, δεν ξέρεις, κάνω συσχετισμούς και μετά θα επεξεργαστώ το υλικό. λέω λοιπόν: ο Γουόρχολ και λοιπά, τον Έλβις, με το πιστόλι. Ο Γουόρχολ ζωγραφίζει (πάλι: που λέει ο λόγος) την Τζάκυ. Τον Γουόρχολ τον πυροβολεί η Βάλερι Σολάνας, και η σφαίρα κάνει σμπαράλια τα πνευμόνια, τη σπλήνα, το στομάχι, το συκώτι, τον οισοφάγο. Μόλις έξι χρόνια από την 22α νοεμβρίου, στις 3 Ιουνίου του 1968. Βία. Πιστόλια. Πυροβολισμοί. Φωτογράφοι. Ζωγράφοι. Όλο αυτό το διάστημα, αλλά και από πιο πριν, κοντά πενήντα χρόνια, μισό αιώνα πριν, ο Μαρσέλ Ντυσάν κάπνιζε το πούρο του, διατεινόταν ότι είναι ένας Μηχανικός του Χαμένου Χρόνου, και αθορύβως ανέτρεπε τα όσα ξέραμε για το τι είναι και τι σημαίνει Τέχνη, μάλιστα, τα ανέτρεψε καμιά εικοσαριά φορές.
* * *
Εγγραφή, 1. «ΤοCobraColt.38 του Jack Ruby, με το οποίο πυροβόλησε και σκότωσε τον Lee Harvey Oswald, στις 24 νοεμβρίου του 1963, επωλήθη σε δημοπρασία που διεξήγε ο HermanDarvick στις 26 Δεκεμβρίου του 1991. Το είχε παραδώσει ο αδελφός του Jack Ruby, ο ΕarlRuby. Η τιμή ήταν 220 χιλιάδες δολάρια. Αγοραστής ήταν ο συλλέκτης anthony V. Pugliese III από το DelrayBeach Florida».
* * *
«Υπάρχει η φωτογενής βία και η μη φωτογενής βία, Φοίβο, και σ’ το λέω εγώ, που δουλεύω με τις λέξεις, σ’ εσένα, που δουλεύεις με τις εικόνες», λέει η Έλλη Ιωάννα Φραντζάκη στον Δαβίδ Φοίβο Βαλλάση, καθώς εκείνος της ανάβει ακόμα ένα τσιγάρο και κάνει να πάει προς το πικάπ για να βάλει ακόμα μία φορά να παίζει το Trout Mask Replica, το soundtrack εκείνων των ημερών και των νυχτών, η μουσική υπόκρουση όσο η Έλλη κρατούσε σημειώσεις με την παλιά πένα μάρκας Pelican, με πράσινο μελάνι, και με το καινούργιο μηχανικό μολύβι, ένα αριστουργηματικό Pentel Graphgear 1000, για το επόμενο κεφάλαιο του βιβλίου που έγραφε και θα συνεχίσει να γράφει με θέμα τη μαζική παράνοια του 1933 που επηρέασε το κάθε μεμονωμένο πλάσμα άτομο ον και την ατομική παράνοια του 1963 που επηρέασε τις μάζες τις νοοτροπίες τις διαθέσεις. Ο Δαβίδ γεμίζει το ποτήρι της Έλλης με ούζο και τη δική του κούπα με αφέψημα. Χαμογελάει. «Η ζωή δεν έχει πώμα», σκέφτεται, και φέρνει στο μυαλό του τον Νίκο Καρούζο. Χαμογελάει. «Η ιστορία δεν μας περιμένει στη στάση του τρόλεϊ», σκέφτεται, και φέρνει πάλι στο μυαλό του τον Νίκο Καρούζο. «Σαχ και ματ κάνει συνήθως η πραγματικότητα», σκέφτεται, και φέρνει ξανά στο μυαλό του τον Νίκο Καρούζο.
* * *
Εγγραφή, 2. «Τα 6/10 του δευτερολέπτου που μεσολαβούν μεταξύ των δυο φωτογραφιών του Όσβαλντ στο υπόγειο της αστυνομίας κατά τη μεταφορά του,η πρώτη του JackBeers και η δεύτερη του Robert Jackson, ακόμα ένας ύμνος στο τυχαίο, σηματοδοτούν το τέλος μιας καριέρας και την αρχή μιας παγκόσμιας επιτυχίας. Η μονάδα χρόνου 1 Beers, ίση με αυτό το χρονικό διάστημα, είναι το κβαντικό ελάχιστο που χωρίζει την τύχη από την ατυχία».
* * *
Η επιτομή του γκαντέμη. Ο ορισμός του loser, και μάλιστα του ακούσιου loser, όχι του loserπου το έχει πάρει απόφαση και από μόνος του οδηγείται στα καταγώγια, αλλά του loser που δεν θα ήθελε να είναι loser, αλλά απεναντίας θα ήθελε να είναι πλούσιος και διάσημος με αστραφτερό χαμόγελο και αστραφτερή κούρσα. Ο Παρτονμπούλο Μπιρς είναι η επιτομή του γκαντέμη, Φοίβο. Ο Δρόλιας, μάλιστα, ναι, ο Βασίλειος Δρόλιας, ξέρεις ποιον σου λέω, ο κολλητός του Βελή και του Γιαννόπουλου, αυτός που μας σύστησε τον Μπαμπασάκη, εκπονεί ολόκληρη διατριβή, έχει ήδη χειρόγραφα και σημειώσεις κοντά πεντακόσιες σελίδες, για την κακοτυχία κατά έξι δέκατα του δευτερολέπτου. Άκου έξι δέκατα του δευτερολέπτου! Φέρε μου το ούζο, τώρα, κι άσε με να συνεχίσω, αγαπημένε μου. Αγαπημένε μου. Αγαπημένε μου, άσε να συνεχίσω, λέω!
