Τάσης Παπαϊωάννου

Τον Πέτρο [Κουτσιαμπασάκο] τον πρωτογνώρισα στην ταβέρνα του Οικονόμου, στα Πετράλωνα, όπου πολύ γρήγορα έγινε αχώριστο μέλος της παρέας μας. Της «παρέας της Πέμπτης» όπως την αποκαλούσαμε, αφού συναντιόμασταν εκεί το βραδάκι κάθε Πέμπτης, όλοι μαζί, χρόνια τώρα. Εκείνος ερχόταν με τα πόδια, περπατώντας από το σπίτι του, μια κι έμενε στον ίδιο δρόμο, λίγα στενά πιο κάτω. Μετρημένος, σοβαρός, ευθύς, μα πάνω απ’ όλα καλόκαρδος. Γιατί η ευγένεια ήταν νομίζω η λέξη που του άρμοζε περισσότερο και χαρακτήριζε τον Πέτρο, τον καλό μας φίλο. Πάντοτε με το χαμόγελο, συνεσταλμένος, τρυφερός, με τον καλό λόγο για όλους.