web only

Από το μεσημέρι της 6ης Νοεμβρίου 2015, θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία (αργότερα και στα περίπτερα) το νέο τεύχος του Books' Journal, 60. Το κεντρικό του αφιέρωμα, σε έναν σκανδιναβό λογοτέχνη που γίνεται μπεστ σέλερ παντού. Τον Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ.

Ο διορισμός των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών στις θέσεις γραμματέων του Υπουργείου Δικαιοσύνης αποτελεί ένα από τα πρόσφατα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης για την ταλαιπωρημένη χώρα μας. Ειδικά η συζήτηση για το αν πληρούν ή όχι τα τυπικά προσόντα για τις θέσεις στις οποίες μετατάχθηκαν αναδεικνύει μία βασική παθογένεια που έχει συντελέσει στην υποβάθμιση της χώρας μας. Αν διαθέταμε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος, τα τυπικά προσόντα δεν θα αποτελούσαν καν μέρος της συζήτησης.

Ο ξυλοδαρμός του βουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κουμουτσάκου στη συγκέντρωση των ποντιακών σωματείων (στην οποία, μεταξύ άλλων, εκπροσωπήθηκε και η Χρυσή Αυγή), με αφορμή τη δήλωση του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, με την οποία αρνήθηκε τη χρήση του όρου "γενοκτονία" με τον οποίο από το 2002 περιγράφεται επισήμως από την Ελλάδα ο διωγμός του ποντιακού στοιχείου στην Τουρκία, μετά το 1922, επαναφέρει τη συζήτηση στα χαρακτηριστικά της ιδεολογίας που κυριαρχεί στη χώρα. Πατριδοκαπηλία, εθνικισμός, λατρεία της φυλής, ανάκατα με αντιευρωπαϊσμό, μίσος, αντιδημοκρατικές πρακτικές, περιφρόνηση του νόμου, συνωμοσιολογία... Και άρνηση του πολιτισμού, άρνηση της επιστήμης. Μπορεί, από αυτό το υπόστρωμα, να αναδυθεί ένα νέο κίνημα "Αγανακτισμένων" με φασιστικά χαρακτηριστικά; Διαβάστε την ανάλυση που ακολουθεί για την αδυναμία των Ελλήνων να καταλάβουν τι συζητιέται και πώς στο διεθνές περιβάλλον για ζητήματα ιστορίας, ζητήματα που στον πολιτισμένο κόσμο είναι υπόθεση των ειδικών και όχι του όχλου, και ανησυχήστε. [ΤΒJ]

 Η σχεδόν ομόθυμη και κατηγορηματική έντονη αντίδραση κομμάτων, δημοσιογράφων και, γενικώς, όσων εκφράζονται δημοσίως κατά του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, μετά τη δήλωσή του στην τηλεοπτική εκπομπή «ενικός» ότι η σφαγή των Ποντίων (ένα εκ των επεισοδίων της Μικρασιατικής Καταστροφής) δεν είναι γενοκτονία, κάνει εκ νέου επίκαιρο το κείμενο του Αντύπα Καρίπογλου που αναδημοσιεύουμε παρακάτω από το περιοδικό Ο Πολίτης, τχ. 102, Ιούλιος-Αύγουστος 2002, με τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα του. Το κείμενο ήταν μια από τις ελάχιστες ψύχραιμες τοποθετήσεις της εποχής στη σύντομη συζήτηση που έγινε με αφορμή το νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα, μονομερώς και μόνη στον κόσμο, μετονόμαζε αυτό που αποκαλούσαμε Μικρασιατική Καταστροφή σε γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος (φυσικά, το νομοσχέδιο έγινε νόμος). Ο ελληνικός εθνικισμός, ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία συνεχίζουν να κάνουν παιχνίδι και σήμερα, στο πεδίο του εθνολαϊκισμού, το οποίο έστρωσε για τα καλά και ο Νίκος  Φίλης – η παρούσα καταστροφή που ζούμε πώς θα ονομαστεί άραγε από τους εθνικιστές και λαϊκιστές του ζοφερού μέλλοντός μας; [ΤΒJ]    

Ο κ. Φίλης δεν είναι επιστήμονας. Το γεγονός αυτό δεν του απαγορεύει να φέρει επιστημονικές απόψεις. Είναι όμως επιστημονική η άποψη ότι οι διώξεις των Ποντίων δεν αποτελούν γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση; Απολύτως όχι. Η επιστήμη δεν είναι ένα απλό ζήτημα ορισμών.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται στον Τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης   αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα, μια δημόσια συζήτηση για την υποχρεωτικότητα, το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Ως συνήθως οι διάφορες σκοπιμότητες καθορίζουν τι λέει και τι αντιλαμβάνεται έκαστος των συμμετεχόντων στη συζήτηση και ο κανονικός ρόλος του μαθήματος, που είναι η ανάπτυξη της σχέσης του νεαρού ανθρώπου με τα μεγάλα και διαχρονικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, περνά σε δεύτερη μοίρα.

Υπάρχει επιχείρηση "ξεπλύματος" του υποψηφίου για την προεδρία της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη, από τις αντισημιτικές θέσεις του παρελθόντος του; Ή παραμένει αντισημίτης που, απλώς, προσπαθεί να προτάξει μια εικόνα σύγχρονου ευρωπαϊστή φιλελεύθερου; Η απάντηση είναι μία, και αποδεικνύεται: ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει προλάβει να σβήσει όλα τα αντισημιτικά ίχνη από τη ζωή του. [ΤΒJ]

Σήμερα, 28η Οκτωβρίου 2015, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις, θα έχουν αφιερώματα στην έναρξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου και την αμετάκλητη συμμετοχή της χώρας στο πλευρά των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του άξονα. Η χώρα, εδώ και 70 χρόνια, από τη νικηφόρα για τις δυνάμεις των Συμμάχων, κατάληξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, γιορτάζει την έναρξη των εχθροπραξιών, αντί να γιορτάζει τη λήξη του, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης, της Ασίας, της Β. Αμερικής και της Ωκεανίας. Πρόκειται για μια ακόμη ιδιομορφία του ελληνικού εξαιρετισμού ή μήπως η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος θέλησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο για άλλη μια φορά να μη συζητήσουν τα θεμελιώδη, υπαρξιακά και καταστατικά του προβλήματα;

Υπάρχει μια προϊούσα έκπτωση της αντιπολίτευσης (όλων των κομμάτων). Αντί της πολιτικής, η αντιπολίτευση προς τον ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά είναι κυρίως α) αντι-μνημονιακή και β) ηθική.

Εξαγγελίες για επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και κατάργηση του νόμου για τη βλασφημία βρίσκονται στην ατζέντα της κυβέρνησης, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα Ανθρώπινων Δικιωμάτων, ο οποίος παρουσίασε τις ελληνικές θέσεις στον ΟΗΕ.