Ρωσία

Πώς η επιχείρηση της Ουκρανίας στο Κουρσκ προκαλεί την Κίνα να πάρει  δημόσια θέση [ή να κάνει come-out]

Η συνεχής υποστήριξη του Πεκίνου για διαπραγματεύσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου έχει αποκτήσει, μετά την ουκρανική κατοχή ρωσικών εδαφών, νέο νόημα. Μια κινεζική ή άλλη εκτός της Δύσης ώθηση για μια ρωσο-ουκρανική διευθέτηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ουσιαστικές ειρηνευτικές συνομιλίες.

Η ουκρανική εισβολή στην περιοχή Κουρσκ, βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας, εξελίσσεται σε κρίσιμη καμπή, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στη μεγαλύτερη στρατιωτική σύγκρουση στην Ευρώπη από το 1945.

Ενώ ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος αποτελεί μόνο ένα σύμπτωμα ευρύτερων καταστροφικών διεθνών τάσεων, η έκβασή του καθορίζει προς ποια κατεύθυνση θα εξελιχθεί ο κόσμος. Η αντίσταση της Ουκρανίας θα μπορούσε να συμβάλει στη διεθνή σταθεροποίηση, στον εκδημοκρατισμό και στην ανάσχεση του αυταρχισμού, καθώς και στη  θεσμική/τεχνολογική καινοτομία.

Πώς η ρωσική προπαγάνδα επιχειρεί να απαξιώσει τον σινο-ουκρανικό διάλογο για μια βιώσιμη ειρήνη στην Ουκρανία.

Άρθρο παρέμβασης των Julia Kazdobina, Jakob Hedenskog και Andreas Umland

Ο ρωσοουκρανικός πόλεμος ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014. Γιατί όμως οι δυτικές χώρες αναθεώρησαν σοβαρά την πολιτική τους για τα ρωσικά πράγματα οκτώ μόλις χρόνια αργότερα, μετά δηλαδή την έναρξη της πλήρους εισβολής;

Η εμπειρία των μετασοβιετικών δημοκρατιών από συμφωνίες σχετικές με την ασφάλεια που είχαν συνάψει με τη Μόσχα είναι τραυματική και εξηγεί γιατί οι ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες του 2022 στην Κωσταντινούπολη είχαν ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.

Παρά την άγρια επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι Ανατολικοκεντρικοί Ευρωπαίοι αισθάνονται σήμερα ασφαλείς. Έχουν εμπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ. O υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αμυντικός οργανισμός θεωρείται και από τη Μόσχα ιδιαίτερα ισχυρός. Όμως, πολλοί πολιτικοί, διπλωμάτες και εμπειρογνώμονες στην Ανατολική Ευρώπη αναρωτιούνται τι θα συμβεί στις χώρες τους, αν ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2024 στις ΗΠΑ.

Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την αντικατάσταση του έως πρόσφατα υπουργού Άμυνας της Ρωσίας, Σεργκέι Σοϊγκού, από τον Αντρέι Μπελούσοφ και την τοποθέτηση του Σοϊγκού στη θέση του Νικολάι Πατρούσεφ, ως γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ποιο όμως είναι στην πραγματικότητα το νόημα αυτών των αλλαγών;

Οι γενοκτονικές πολιτικές του Πούτιν: 20.000 παιδιά οδηγήθηκαν με τη βία στη Ρωσία