Διαβάζουμε  ότι το ποίημα  «Ιθάκη»  πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γράμματα, στο τεύχος του  Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 1911, και θεωρείται ότι ανήκει στα διδακτικά ποιήματα του Καβάφη. Είναι ίσως το περισσότερο γνωστό στο ευρύ κοινό. Τί σημαίνει «γνωστό» είναι βέβαια συζητήσιμο, και δεν αφορά η αμφιβολία αυτή μόνο το ευρύ κοινό.

Το φούτερ του Λαβρώφ δεν είχε μόνο ιστορική συναισθηματική διάσταση.

Το έτος 146 π.Χ. έγινε στον Ισθμό η τελευταία μάχη των Ελλήνων κατά των  Ρωμαίων. Ο Δίαιος και ο Κριτόλαος ήσαν οι ανδρείοι που πολέμησαν και έπεσαν ευκλεώς.

Πώς θα ελευθερωθεί η Παλαιστίνη, από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα;

Πρόκειται για την αίσθηση της εσωτερικής ταυτότητας των συλλογικών σωμάτων,  την ψυχή τους, που υφίσταται παραδοσιακά και λειτουργεί λίγο-πολύ ομοιόμορφα, συγκροτώντας συγχρόνως ένα σώμα αυτοτελές και διακριτό που δεν υπόκειται άλλων συλλογικοτήτων, ως είδος τους.

Όπως μάθαμε από την σειρά του Αλέξη Παπαχελά, Σκοτεινή Δεκαετία 1964-1974 (ΣΚΑΪ),  τη δεύτερη μέρα της τουρκικής εισβολής ο Ιωαννίδης πήγε αυτοπροσώπως στην σοβιετική πρεσβεία στην Αθήνα και ζήτησε από  τον στρατιωτικό ακόλουθο   σοβιετική βοήθεια για να αντιμετωπιστεί η Τουρκία, με αντάλλαγμα ναυτικές βάσεις της ΕΣΣΔ στα νησιά του Αιγαίου. Αυτός τον έδιωξε.

Το ίδιο έγινε και το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ σκεπτόταν την έξοδο από το ευρώ, που δεν ήταν «ταμπού», και την επιστροφή στη δραχμή, και έβλεπε την Ρωσία ως μοναδικό ενδεχόμενο στήριγμα.

Πιο ΠΑΣΟΚ πεθαίνεις. Αυτό είδα στις ομιλίες της. Έχοντας να διαλέξει ανάμεσα στην κομματικότητα  και σε ένα νέο κόμμα, διάλεξε την κομματικότητα για να αποδείξει ότι δεν είναι λιγότερο ΠΑΣΟΚ από τους άλλους και πως ξέρει να στέκεται απέναντι στη ΝΔ.

Πολύ τυχερός! Αυτοκτόνησε (στις 16 Ιουνίου 1945)  έγκαιρα, πριν κάνει την Ελλάδα Αλβανία. Το ημιτελές αυτό έργο επιχείρησε ένα χρόνο αργότερα να το ολοκληρώσει το κόμμα του, προκαλώντας έναν τριετή αιματηρό εμφύλιο πόλεμο και ανέλαβε αυτό το κόστος της αποτυχίας, αφήνοντας στον Βελουχιώτη την εύκολη δόξα.

Σήμερα, όπου η σωματική βία στις οικογένειες είναι ανήθικη, η συστηματική κατ' εξακολούθηση και σε βάθος χρόνου εκδήλωσή της αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα προκαταρκτική φάση μελλοντικής δολοφονίας.

Στις 14 Φεβρουαρίου 1945, Βρετανοί και Αμερικανοί βομβάρδισαν με εμπρηστικές βόμβες τη Δρέσδη, παλαιά γερμανική πόλη με μεσαιωνικά ξύλινα κτίρια, όπου εκτός των κατοίκων της είχαν ήδη συρρεύσει χιλιάδες πρόσφυγες των ανατολικών περιοχών. Η πύρινη κόλαση που ξέσπασε ακαριαία κατέκαψε την πόλη και οι νεκροί άμαχοι υπολογίζονται σε 120.000. Ήταν προφανές ότι το ναζιστικό καθεστώς, που είχε προκαλέσει τον πόλεμο, άρα και αυτή την ανείπωτη συμφορά, δεν μπόρεσε να υπερασπίσει τους πολίτες του.