web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΗ απόλαυση του κειμένου
Τι διαβάζουν οι νέοι, γιατί διαβάζουν ό,τι διαβάζουν και γιατί δεν μαθαίνουν να συνδυάζουν την ανάγνωση με την ικανοποίηση.
Γκορμπατσόφ: η ελπίδα, η πτώση του Τείχους, η κατάρρευση της ΕΣΣΔ…
Θυμάμαι την ελπίδα και την αισιοδοξία που νιώσαμε πολλοί – μετά τους διαδοχικούς θανάτους των υπέργηρων προκατόχων του.
Οι άγνωστοι «εθνικοί λόγοι»
Τελικώς, όχι μόνο δεν μάθαμε ποιοι ήταν οι «εθνικοί λόγοι» που επέβαλαν την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά δεν μάθαμε καν πώς ορίζονται οι «εθνικοί λόγοι» που οδηγούν σε κάποια παρακολούθηση.
Quis custodiet ipsos custodes?*
Σε ένα πρόσφατο σημείωμά του, με αφορμή το πρόσφατο σκάνδαλο παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του Νίκου Ανδρουλάκη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος απευθύνει στον πρωθυπουργό την (ίσως) ρητορική ερώτηση, αν συμφωνεί ότι η ΕΥΠ θα μπορεί να έχει το δικαίωμα με μια απλή έγκριση εισαγγελέα να παρακολουθεί μεταξύ των άλλων τις επικοινωνίες του ιδίου του πρωθυπουργού και μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, αρμοδιότητα της οποίας είναι να επιβλέπει και να ελέγχει τις μυστικές υπηρεσίες. Στην ίδια ανάρτηση, ο κ. Βενιζέλος επίσης κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι παραβαίνει τη μεθοδολογική αρχή της «επιστήμης του Συνταγματικού Δικαίου», η οποία ορίζει ότι ο νόμος ερμηνεύεται με βάση το Σύνταγμα και όχι το Σύνταγμα με βάση το νόμο.
Συνάντηση στο Μόλυβο εις μνήμην Σταύρου Τσακυράκη
Το 2019 διοργανώθηκε για πρώτη φορά στον Μόλυβο, τόπο καταγωγής του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Σταύρου Τσακυράκη, συνάντηση με αντικείμενο την ελευθερία της έκφρασης. Τρία χρόνια μετά, φέτος, στο ίδιο μέρος, διοργανώνεται μια δεύτερη συνάντηση αφιερωμένη στη μνήμη του. Μέσα από μία ημερίδα με επίκαιρες θεματικές που αντανακλούν το δημόσιο αποτύπωμα του εκλιπόντος, αλλά και μέσα από ένα αγγλόφωνο workshop, στο οποίο ακαδημαϊκοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό συνομιλούν με το έργο του, συνάδελφοι, μαθητές και φίλοι επιδιώκουν να φωτίσουν αρχές της δημόσιας και ακαδημαϊκής παρουσίας του, υπό το πρίσμα και των εξελίξεων στο ελληνικό πολιτικό προσκήνιο αλλά και στη διεθνή σκηνή.
Πρόγραμμα Άρτεμις: επιστροφή στη Σελήνη
Περίπου μισό αιώνα μετά την τελευταία αποστολή αμερικανών αστροναυτών στη Σελήνη, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να επιστρέψουν εγκαινιάζοντας την έναρξη μιας νέας εποχής στην εξερεύνηση και την εκμετάλλευση του διαστήματος. Η άνευ πληρώματος δοκιμαστική εκτόξευση του πυραυλικού συστήματος (Space Launch System) Μπλοκ 1 και του διαστημικού σκάφους Ωρίων, που ελπίζεται τελικά να γίνει στις 3 Σεπτεμβρίου 2022, με προορισμό τη Σελήνη και την επιστροφή του στη Γη, θα είναι η πρώτη από μια σειρά αποστολών που προγραμματίζει η NASA στο πλαίσιο μιας διεθνούς συνεργασίας με την ονομασία Άρτεμις, εμπνεόμενη από τη δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα.
Κίνημα και Στάση στα Εξάρχεια
Πείτε το βρε παιδιά πως είναι αυτό δεν είναι γειτονιά μα τέμενος, όπου κάτι σαν πρωτοχριστιανοί είναι οι χρήστες.
Ουκρανία και Ευρώπη
Παλιές και νέες ουκρανικές διαδρομές προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
Η απόκτηση του καθεστώτος υποψήφιας χώρας για ένταξη στην Ε.Ε. στις 23 Ιουνίου 2022 από την Ουκρανία και τη Μολδαβία ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια συμβολική χειρονομία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ουκρανία έχει την προοπτική ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος, γράφει ο Andreas Umland. Αλλά ο δρόμος που χρειάζεται να διανυθεί είναι μακρύς και η Ουκρανία έχει ανάγκη βοήθειας και υποστήριξης. Στο τέλος της διαδρομής θα μπορούσε να ενισχύσει ουσιαστικά την Ε.Ε. [Με αφορμή τη σημερινή επέτειο ανεξαρτησίας της Ουκρανίας - TBJ]
Η κατάσταση των πολιτικών πραγμάτων. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Οι κοντά σαράντα νεκροί ημερησίως από την «ξεχασμένη πανδημία», οι υποκλοπές και τα ρήγματα που έχουν ανοίξει στη δημόσια ζωή, η γενικότερη αίσθηση πως ο ορίζοντας αυτής της κυβέρνησης έχει γίνει η επίταση και επέκταση του μοντέλου μιας αλόγιστης (ανακουφιστικής, φυσικά, για ένα μέρος του πληθυσμού αλλά βλαπτικής προοπτικά για τον τόπο) τουριστικοποίησης και η επιδοματική αντιμετώπιση των κρίσεων – όλα αυτά προσφέρουν μια γεύση απογοήτευσης και δικαιολογημένης δυσφορίας. Η άποψη πως φαινόμενα σαν τα παραπάνω δεν είναι σημαντικά μπρος στο αγαθό της πολιτικής σταθερότητας μοιάζει ρηχή: διότι η σταθερότητα δεν μπορεί ποτέ να είναι η ανώτερη αξία μιας δημοκρατικής πολιτικής τάξης. Για την ακρίβεια, η σταθερότητα είναι σημαντική όταν προκύπτει ως απαύγασμα της καλής λειτουργίας των θεσμών και μιας κουλτούρας ώριμων συμβιβασμών που απέχουν από την ωραιοποίηση και την τεχνητή απόκρυψη των προβλημάτων. Αυτό που αισθανόμαστε πάντως εδώ και πολλούς μήνες (για να μην ανατρέξω πιο πριν) είναι πως η διακυβέρνηση της χώρας έχει στριμωχτεί σε μια καθημερινή κοπτορραπτική σε επικοινωνιακές τρύπες με την παρεμβολή κάποιων σημαντικών πλην ανεπαρκών από πολιτική άποψη λειτουργικών εκσυγχρονισμών (κυρίως ως προς την ψηφιοποίηση υπηρεσιών του Δημοσίου και παροχών προς τον πολίτη).
Υποκλοπές και Δημοκρατία
Νεφελώδης και καταγγελτική, συχνά χωρίς κατανόηση των λεπτομερειών και πολλές φορές παρελκυστική, είναι η δημόσια συζήτηση για τις υποκλοπές. Το κείμενο που ακολουθεί ξεκαθαρίζει τι έχει συμβεί (σε ό,τι έχει διευκρινιστεί) και τι μένει απαραιτήτως να μάθουμε. Εξηγεί ακόμα ότι η κυβέρνηση ελέγχεται για μια διαδικασία απολύτως εναρμονισμένη με την εφαρμογή των νόμων, που για να μην επαναληφθεί απαιτεί συγκεκριμένες ενέργειες και παρεμβάσεις. Ο πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να νομοθετήσει κανόνες προστασίας των πολιτών, διότι η «δημοκρατία είναι το καθεστώς του αναστοχασμού και του αυτοπεριορισμού». Σε αυτό οφείλει να εξαντλήσει τη θεσμική ωριμότητά του και το ΠΑΣΟΚ. [ΤΒJ]