web only

Ας ξεκαθαρίσω κάτι: θεωρώ πως ο Κώστας Μπακογιάννης είναι σε γενικές γραμμές καλός δήμαρχος Αθηναίων. Οι υπηρεσίες του Δήμου επί των ημερών του δίνουν μεγάλη αν και άνιση μάχη στο πεδίο της καθαριότητας, σιγά σιγά προχωρούν πράγματα που είχαν μείνει για πάνω από μια δεκαετία πίσω, και γενικότερα, φρονώ πως σε πολλά γίνεται δουλίτσα, θα μπορούσε -και θα έπρεπε- να γίνεται σε περισσότερα.

Οι εργασίες και τα ευρήματα της ερευνητικής αποστολής στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων

Ένα σημαντικό έργο του καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη, το βιβλίο του Η ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ, επανακυκλοφορεί από σήμερα με τη φροντίδα των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης. Ένα βιβλίο ορόσημο στην ελληνική βιβλιογραφία της ελευθερίας της έκφρασης, καθώς εισήγαγε το ελληνικό κοινό στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και δίδαξε γενιές φοιτητών. 

Οι φίλοι αλληλογραφούν^[i] και διαφωνούν πια σε ένα βασικό ζήτημα: αν η δράση του υπεύθυνου ανθρώπου πρέπει να κατευθυνθεί στη δημιουργία μιας άλλης κοινωνικής κατάστασης. ή στη βελτίωση του εαυτού του  Το δίλημμα του κομισάριου και του γιόγκι. Τρία γράμματα του Βαγγέλη, επί του θέματος, διασώζονται στα τέλη του 1957.

Τα φετινά μεγάλα λογοτεχνικά βραβεία, φέτος, κατευθύνθηκαν στην Αφρική. Μετά το Νόμπελ, το ίδιο συνέβη με το βραβείο Γκονκούρ που το κέρδισε ο Σενεγαλέζος Μοχάμεντ Εμπουγκάρ Σαρ, και με το Μπούκερ, που απονεμήθηκε στον Νοτιοαφρικανό Νταμόν Γκαλγκούτ. Πότε θα τα διαβάσουμε στα ελληνικά;

Πέθανε σε ηλικία 69 ετών ο καθηγητής νεοελληνικών σπουδών, ποιητής, διακεκριμένος μελετητής του Καβάφη, με πολυσχιδή δραστηριότητα στο χώρο των γραμμάτων, Μιχάλης Πιερής. Tα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ήταν η Nεοελληνική Γλώσσα και Φιλολογία, ιδιαίτερα η Mεσαιωνική Kυπριακή Γραμματεία (Λεόντιος Mαχαιράς), η Nεότερη Ποίηση (Kαβάφης, Σεφέρης, Mόντης, Σινόπουλος κ.ά.), και η Nεότερη Πεζογραφία (ιδιαίτερα το μυθιστόρημα της εφηβείας στη Γενιά του '30).

Όταν η Χάννα Άρεντ ήθελε να περιγράψει τον «επιτυχημένο ψεύτη» -πρόκειται γι’ αυτόν που πιστεύει και ο ίδιος στο ψέμα του- έλεγε ένα μεσαιωνικό ανέκδοτο: ο νυχτερινός φρουρός (βιγλάτορας) κάποιου χωριού, θέλοντας να κάνει φάρσα στους συγχωριανούς του, σήμανε μέσα στη νύχτα συναγερμό. Πήραν τα όπλα τους οι συγχωριανοί και έτρεξαν στο φρούριο, για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς.  Και τότε συνέβη το εξής εκπληκτικό: βλέποντας τους συγχωριανούς  του να τρέχουν οπλισμένοι προς το φρούριο, ο χωρατατζής φρουρός πίστεψε και ο ίδιος στο ψέμα του, οπότε άρχισε να τρέχει και αυτός πίσω τους, για να συμμετάσχει στη μάχη!

Μια σημαντική μεταβλητή για την οργάνωση και την εξέλιξη της τρομοκρατίας είναι το σεξ. Μία μεταβλητή που δεν έχει επαρκώς αναλυθεί και μελετηθεί.

Οι δύο φίλοι, ο Βαγγέλης. από το Σινσινάτι της Αμερικής και, ο Γιώργος, που υπηρετεί τη θητεία του στην αεροπορία στην Ελλάδα συνεχίζουν την αλληλογραφία τους το πρώτο εξάμηνο του 1957.  Σε  δύο γράμματα μιλούν μεταξύ άλλων για λογοτεχνία και τα σχετικά ελληνικά περιοδικά, για τον Θεό, τον Καντ, τον Σπινόζα, τον Σωκράτη, το καθήκον, τις φιλοσοφικές ιδέες και γενικά τη στάση ζωής. 

Από χθες που είδα τον Τζανακόπουλο να κάνει αυτές τις δηλώσεις -που θα ζήσει να τις υποφέρει για πολλά χρόνια- (δείτε τις στο τέλος αυτού του σημειώματος) μια βεβαιότητα γεννήθηκε μέσα μου και η χαρακτηριστική λάμψη μιας ανάμνησης μου έφερε γέλια τρανταχτά.