Μανόλης Αναγνωστάκης

Αυτoσυνεντεύξεις του Μανόλη Αναγνωστάκη αμφισβητούν τη «σιωπή» του   

Το καλοκαίρι του 1988, ο συνεργάτης μας Γιώργος Ζεβελάκης κατέγραψε στο μαγνητόφωνό του μια συνέντευξη από τον φίλο του, ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Αφορμή της συνέντευξης εκείνης ήταν οι εκπομπές του Αναγνωστάκη στον (κρατικό) ραδιοφωνικό σταθμό Ηρακλείου Κρήτης, είκοσι συνολικά, υπό τον γενικό τίτλο «Η χαμηλή φωνή», και η διάδοχος εκπομπή που ετοίμαζε, με τίτλο «Η πρώτη νεωτερική ποιητική γενιά στην Ελλάδα». Στη συνομιλία αυτή, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Books’ Journal, τχ. 59, Οκτώβριος 2015, ο Μανόλης Αναγνωστάκης με μεγάλη σαφήνεια εκθέτει τη γνώμη του για την πρώτη γενιά της «νεωτερικής ποίησής» μας (όρος τον οποίο είχε καθιερώσει ο κριτικός Αλέξανδρος Αργυρίου και τον οποίο ο ίδιος είχε υιοθετήσει – δες σχετικά στη συνέντευξη αλλά και στο κείμενο αναμνήσεων –και αποτίμησης– του Γιώργου Ζεβελάκη που τη συνοδεύει).

Τρία σύντομα σημειώματα. Η αφετηρία στην ποίησή του, η ποιητική του και το χιούμορ του.

Συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια από τον θάνατο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη (πέθανε στις 23 Ιουνίου 2005, έχοντας συμπληρώσει τα 80 χρόνια). Το booksjournal.gr αναδημοσιεύει υλικό από το αφιέρωμα στον ποιητή που είχε γίνει τον Οκτώβριο του 2015. Είχαμε αποφύγει την καταστροφή μετά το δημοψήφισμα του Ιουλίου και, με καθυστέρηση, εκφράζαμε έκπληξη για τις σποραδικές και καθόλου συστηματικές αναφορές στον Αναγνωστάκη στη δέκατη επέτειο του θανάτου του. Φέτος, ευτυχώς, συμβαίνει το αντίθετο: υπάρχουν πολλά αφιερώματα στο έργο του. Αλλά πάντα έχει νόημα η υπενθύμιση της παρουσίας και του έργου του, καθώς τα οφειλόμενα στον ποιητή των Εποχών αλλά και του Μανούσου Φάσση είναι πάρα πολλά^[1].