Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Ό,τι πιο ψυχικά αφόρητο, ακόμη κι απ' τη χρεοκοπία, είναι η σαρδόνια χαρά του παχουλού βλακός που 'ρθαμε στα λόγια του: αυτού που επιχαίρει
Στο άλλο άκρο του μεσσιανισμού, του σιαμαίου πόλου του, ο παχουλός βλαξ οσφραίνεται αίμα, πείνα και ζωές στον κάδο και ζουλάει τη στύση του.
Αυτή η εικόνα θα μου μείνει απ' την παραμονή μας στο Τούνελ του Τρόμου: ο παχουλός βλαξ να αυνανίζεται πάνω απ' τον ξεκοιλιασμένο μας χρόνο.