Toυ Κυριάκου Αθανασιάδη
Τα θλιβερά ανθρωπάκια με την εκ γενετής πετριά ν' αλλάξουν τον κόσμο, νέοι που ακούν φωνές και θέλουν φροντίδα, πόσο εύκολα πιάνουν τα όπλα.
Ψευτοαναρχικοί και ναζήδες, τα δυο κεφάλια του τυφλού φιδιού που δαγκώνει το Σώμα, πόσο εύκολα απαρνιούνται τα πάντα μπροστά στη Δημοκρατία.
Κι εμείς —οι καλοί, οι σένιοι—, πιθηκίζοντας τις πράξεις τους, μιμούμενοι το λόγο τους και προπηλακίζοντάς τους, πόσο εύκολα τους μοιάζουμε.
