Δημήτρης Φύσσας

Δημήτρης Φύσσας, Στρατιώτης του Χριστού, Γνώσεις, Αθήνα 2008, 248 σελ.

Στον απόηχο της πολιτικής των ταυτοτήτων, μέσω των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος διεκδίκησε εθναρχικό ρόλο μιας νέας Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών, ο Δημήτρης Φύσσας έγραψε ένα βιβλίο για τον θρησκευτικό φανατισμό. Ένα βιβλίο στο οποίο ο ήρωάς του σκοτώνει τον Κώστα Σημίτη, τον πολιτικό που βρέθηκε ιδεολογικά απέναντι στον Χριστόδουλο. Ξεχασμένο σήμερα το βιβλίο εκείνο, στην εποχή του προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την προσπάθεια μιας μαχητικής Ακροδεξιάς να εκφράσει μια κλειστοφοβική και εθνικόφρονα Ελλάδα κλειστών οριζόντων. [TBJ]

Δημήτρης Φύσσας, Ο Μέσκουλας αποσύρεται για να πεθάνει. Μυθιστορηματική ιλαροτραγωδία, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2023, 272 σελ.   

Ποιος είναι σε θέση να ξέρει τα συγγραφικά μυστικά; Ποιος μπορεί να υπολογίσει αν ο Δημήτρης Φύσσας είχε ήδη βάλει στα σκαριά μια καινούργια λογοτεχνική επέλαση ή αν σχεδίαζε διαισθητικά τη συγγραφική του διαθήκη; Το μόνο που έχει πλέον  σημασία είναι η στάση του απέναντι στο ενδεχόμενο ενός επινοημένου (δηλαδή εκλογοτεχνισμένου) θανάτου. Με άλλα λόγια, ο αγέρωχος τρόπος του να ξεθεμελιώνει τόσο τους άλλους όσο και τον εαυτό του, συγκερνώντας τον καγχασμό και τον πόνο, αλλά και συνενώνοντας την ευδία ενός απογυμνωμένου και κυνικού βίου με την πενία μιας ριζικά στερημένης ζωής.

Α, ο Δημήτρης Φύσσας. Ο γενναίος φίλος με το ποδήλατο, που με τόλμη άφησε πίσω την παλιά ζωή του κι έχτισε μια καινούργια, κάνοντας αυτοκριτική για τη φοιτητική του ζωή και τα κνίτικα που πίστευε και υπηρέτησε στη νιότη του με ένα σπουδαίο βιβλίο, το Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος, ένα what if για την Ελλάδα που έγραψε το 2005 και απαντούσε στο ερώτημα τι θα μπορούσε να έχει συμβεί αν το 1947 η χώρα είχε μπει σε σοβιετική τροχιά.