web only

Είχαν υποσχεθεί απ' ευθείας σύνδεση Θεσσαλονίκης-Σμύρνης με πλοίο. Τι έγινε και δεν έγινε δυνατή; Μήπως ακόμα μια φορά μας κοροϊδεύουν - και όχι μόνο η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου; [ΤΒJ]

Η στρατιωτική παρέλαση ως στοιχείο της α λα καρτ στρατηγικής πολιτικών καιροσκόπων, όπως τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. [ΤΒJ]

Κανείς μας δε φαίνεται να θέλει ένα “καθεστώς ανομίας” για τα κανάλια. Όλοι ζητάμε υγιείς επιχειρήσεις, με ενδιαφέρον περιεχόμενο, απαλλαγμένες από τη διαπλοκή. Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι.

To Συμβούλιο της Επικρατείας, τελικά, αποφαίνεται: ανήκομεν εις την Δύσιν. Ο κατήφορος της χώρας σε ένα τοπίο γενικευμένης λογοκρισίας ανεκόπη. Οι προσπάθειες χειραγώγησης της δικαιοσύνης έπεσαν στο κενό. Η παραμορφωτική πολιτική ανάγνωση του Συντάγματος μέσα από κομματικά γυαλιά περιθωριοποιήθηκε και αποκρούστηκε καταλλήλως. Το δημόσιο συμφέρον της Ελλάδας ήταν, είναι και θα είναι να παραμείνει μια χώρα ελευθερίας, σταθερά προσανατολισμένη στις ευρωπαϊκές αξίες.

Μετά από ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, τα βραβεία «Διδώ Σωτηρίου» και «Δαίδαλος» της Εταιρείας Συγγραφέων θα απονεμηθούν εφέτος στον συγγραφέα, μεταφραστή και επιμελητή εκδόσεων Ζήση Σαρίκα και στον αρχιτέκτονα και ιστορικό του βιβλίου Κωσταντίνο Σπ. Στάικο.

Η μεταφύτευση στην Ελλάδα της γερμανικής αλυσίδας εκπτωτικών σουπερμάρκετ Lidl, εδώ και περίπου 15 χρόνια, προκάλεσε και προκαλεί αντιδράσεις που προσφέρουν προνομιακή θέαση σε ένα ευρύ φάσμα βαθιά ριζωμένων νοοτροπιών, στάσεων, συμπεριφορών, ιδεοληψιών και προκαταλήψεων της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτοί που κυβερνάνε διατυμπάνιζαν δεξιά και αριστερά πόσο αντίθετες με την ιδεολογία τους, είναι οι παρελάσεις. Από τη στιγμή που έμπλεξαν τα μπουτάκια τους, όμως, με τον υποστράτηγο της αθλιότητάς τους, λησμόνησαν τα πάντα. Και τις ιδεολογίες και όλες, αυτού του τύπου, τις παρόλες.

Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου, Τουγκάν Σοχίεφ, αρχιμουσικός, Νικολάι Λουγκάνσκι, πιάνο. Σεζάρ Φρανκ: Ο καταραμένος κυνηγός, συμφωνικό ποίημα. Σεργκέι Ραχμάνινοφ: Ραψωδία σε ένα θέμα του Παγκανίνι. Νικολάι Ρίμσκυ-Κόρσακοφ: Σεχραζάτ, συμφωνική σουίτα. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016. 

Eξαιρετικά ενδιαφέρουσα και συναρπαστική μπορεί να θεωρηθεί η συναυλία που έδωσε η Φιλαρμονική του Βερολίνου στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής, την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, υπό τη διεύθυνση του Ρώσου – από τη βόρειο Οσσετία – αρχιμουσικού Τουγκάν Σοχίεφ, σε συνέχεια τριών συναυλιών με το ίδιο πρόγραμμα και σύνθεση που είχαν δοθεί στο Βερολίνο.

Στην γαλλική ξεκαρδιστική κωμωδία του Francis Veber, “Δείπνο ηλιθίων” (Le Dîner de Cons) μια παρέα φίλων οργανώνει κάθε εβδομάδα ένα μάλλον παράξενο παιχνίδι: Ένα διαγωνισμό για το ποιος θα φέρει προσκεκλημένο στο τραπέζι τον πιο ηλίθιο που εν αγνοία του θα διασκεδάσει την ομήγυρη. Ο πρωταθλητής ανοησίας, που γελοιοποιείται χωρίς να το καταλαβαίνει, προσφέρει με την παρουσία του ένα σπαρταριστό θέαμα. Το χαρακτηριστικό της ζώσας ατραξιόν ανοησίας είναι ότι δεν παίρνει χαμπάρι πως βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Γελάει και αυτός με την ψυχή του σαν ο ηλίθιος της παρέας να ήταν κάποιος άλλος.

Αυτές τις μέρες, η πιο σταθερή από τις τρεις εξουσίες, η δικαιοσύνη,  εκμαυλίζεται θεσμικά, με τρόπο πρωτόγνωρο και ταχύτατο. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, θεωρεί ότι θεράπευσε το Δίκαιο όλη του τη ζωή. Αλλά έμελλε να το συντρίψει στα χέρια του με σαιξπηρικό τρόπο.