Μιχαήλα Καραμπίνη-Ιατρού

O Γιώργος Σεφέρης στην Ελλάδα όταν πήρε το βραβείο Νόμπελ

Πριν αρχίσω την παρουσίασή μου για τον γλωσσολόγο Καβάφη κι επειδή στις 29 Απριλίου συμπληρώθηκαν  90 χρόνια από το θάνατό του, επιτρέψτε μου να θυμηθώ δυο καλούς καβαφιστές που χάσαμε πρόσφατα· τον Mario Vitti, Κωνσταντινουπολίτης πήγε να συναντήσει τον φαναριώτικης καταγωγής Αλεξανδρινό και τον Peter Mackridge. Στον καθηγητή Μάκριτζ οι καβαφικές σπουδές τού οφείλουν ότι χάρις στην υπομονή και επιμονή του τα καβαφικά ποιήματα περιλαμβάνονται δικαίως στη σειρά  Oxford World Classics και όποιος συγγραφέας χαρακτηρίζεται σαν κλασικός το έργο του παραμένει τυπωμένο διαρκώς σε αυτή τη σειρά.

Σας γράφω για να σας εκφράσω τη συγκίνηση που μου έδωσε το  τεύχος 123 του Books’ Journal με το αφιέρωμα στον Κ.Θ. Δημαρά. Το εξώφυλλο του κ. Αλέκου Παπαδάτου είναι εξαιρετικά εύστοχο και αποδίδει την ευαισθησία των κατοίκων της οδού Μουρούζη 10. Δυστυχώς δεν έγινε κάποια αναφορά στον άλλο συγκάτοικο και συνοδοιπόρο στις Νεοελληνικές Σπουδές, τον Γ.Π. Σαββίδη και τη σχέση του με τον Κ.Θ. Δημαρά, ειδικά όταν ενώθηκαν οι δυνάμεις τους, οι βιβλιοθήκες τους και τα αρχεία τους κάτω από τη στέγη της οδού Μουρούζη 10. Ευχής έργο θα ήταν κάποιος, με  γνώση αυτής της περιόδου της συνύπαρξης των δυο «ιερών τεράτων» της Νεοελληνικής Φιλολογίας, να καταθέσει τις αναμνήσεις του.

Γιώργος Σεφέρης, Επιστολές στην αδελφή του Ιωάννα (1934-1939), επιμέλεια: Γιώργος Δ. Παναγιώτου, Μελάνι, Αθήνα 2019, 220 σελ. 

Πριν από πολλά χρόνια, κάποια στιγμή στον περασμένο αιώνα, είχα την τύχη να πιάσω στα χέρια μου για λίγη ώρα επιστολές της Ιωάννας Τσάτσου προς τον αδελφό της Γιώργο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και συγκράτησα ήταν ο βαθύς δεσμός αγάπης που είχε με αυτόν... Εδώ όλα επαληθεύονται.