Η προσπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να επαναφέρει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου ήταν καταδικασμένη εξαρχής.

Ορισμένες επιπτώσεις της παράξενης προσπάθειας διαμεσολάβησης της κυβέρνησης Τραμπ στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο θίγουν ευθέως τα βασικά εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η υιοθέτηση, περιέργως, από την Ουάσιγκτον ενός βασικού αιτήματος του Κρεμλίνου βασίζεται σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.

Πέρα από τα στρατιωτικά μέσα διεξαγωγής του πολέμου της, η Μόσχα χρησιμοποιεί ένα ψευδοδημοκρατικό επιχείρημα για να συγκεντρώσει διεθνή υποστήριξη προκειμένου να επιτύχει την εσωτερική αποσταθεροποίηση της Ουκρανίας.

Πώς θα διατηρηθεί η διεθνής σταθερότητα καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες υποχωρούν από την παγκόσμια δικαιική τάξη που βασίζεται σε κανόνες;

Πώς η Ρωσία υπονομεύει το καθεστώς μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων

Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν εν μέρει με την Ουκρανία πριν από δεκαπέντε χρόνια.

Για τη συντριβή του αεροπλάνου από το Αϊζερμπαϊτζάν στο Καζακστάν, το οποίο φέρει ίχνη από «εξωτερική πρόσκρουση», κατά τη διατύπωση των αζερικών αρχών, που προκλήθηκαν πάνω από τη ρωσική επικράτεια, παραχώρησε συνέντευξη ο Andreas Umland. Κατά τη γνώμη του, όλα δείχνουν ότι επρόκειτο για επίθεση κατά του αεροσκάφους, γι’ αυτό και αναλύει το γεγονός και τις συνέπειές του υπό το πρίσμα του περιστατικού της κατάρριψης του MH17 δέκα χρόνια νωρίτερα.

Ο μόνιμος και διαρκής περιορισμός των επεκτατικών και ηγεμονικών φιλοδοξιών της Μόσχας είναι εφικτός μόνο μέσω μιας περισσότερο ή λιγότερο δίκαιης ρωσο-ουκρανικής ειρήνης.

Πώς η ετικέτα του φασισμού συμβάλλει στην κατανόηση του πολέμου της Ρωσίας