Ποιες συστάσεις κάνουν οι αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ στην Ελλάδα για τις μειονότητες, τη δίωξη του ρατσιστικού λόγου, το άνοιγμα του Έβρου και το σεβασμό των πολιτικών δικαιωμάτων.

Μέγας στοχαστής και συνάμα άνθρωπος της δράσης, παθιασμένος ρήτορας αλλά και πραγματιστής, ο καγκελάριος τού εφικτού, όχι τού επιθυμητού, εστέτ της εξουσίας, διαχειριστής των κρίσεων, υπέρμαχος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ένας εκ των εκδοτών της Zeit, συγγραφέας, μανιώδης καπνιστής, δεινός σκακιστής, αιωνίως ερωτευμένος από την παιδική του κιόλας ηλικία με την Λόκι. Ο Χέλμουτ Σμιτ υπήρξε μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ένας πολιτικός ανήρ που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των γερμανογαλλικών σχέσεων και καθόρισε την μοίρα της Γερμανίας και εν πολλοίς της Ευρώπης.  Πόσοι γνωρίζουν, ωστόσο, τον μουσικό Χέλμουτ Σμιτ;

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Από το 2002, Διεθνής Αμνηστία και Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι έχουν διεξοδικά αναλύσει γιατί οι έγκλειστοι για τρομοκρατικές επιθέσεις είναι πολιτικοί κρατούμενοι αλλά όχι κρατούμενοι συνείδησης. Αναδημοσιεύεται σχετικό δελτίο τύπου της 26 Σεπτεμβρίου 2002.

Οι Συστάσεις της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ προς την Ελλάδα που δημοσιοποιήθηκαν στις 5 Νοεμβρίου 2015 περιλαμβάνουν και τις συστάσεις  για το ρατσιστικό λόγο και την ανάγκη δίωξής του που ακολουθούν στο τέλος. Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ήταν η μόνη ελληνική ΜΚΟ που ήταν στον ΟΗΕ και επιδίωξε αυτή τη σύσταση. Λογική συνέχεια και συνέπεια αποτελεί η δημιουργία από το ΕΠΣΕ του Παρατηρητηρίου ρατσιστικού λόγου στην Ελλάδα (www.facebook.com/hatespeechingreece) για την καταγραφή σοβαρών μορφών ρατσιστικού λόγου και στη συνέχεια αναφορά τους στις εισαγγελικές αρχές.

Όταν αποδεικνύεται από τα γεγονότα ότι δικαιοσύνη και αστυνομία έχουν αδυναμία στους ακροδεξιούς και αντιπάθεια στους Ρομά.   

Η προσπάθεια κατοχύρωσης μιας εθνικής κοινότητας μέσω της επίκλησης της κοινής θρησκευτικής πίστης. Η αντεπίθεση των καθολικών στη Γαλλία και οι ομοιότητες με το ελληνικό ορθόδοξο δόγμα και τις επιδιώξεις του.

Από το μεσημέρι της 6ης Νοεμβρίου 2015, θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία (αργότερα και στα περίπτερα) το νέο τεύχος του Books' Journal, 60. Το κεντρικό του αφιέρωμα, σε έναν σκανδιναβό λογοτέχνη που γίνεται μπεστ σέλερ παντού. Τον Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ.

Ο διορισμός των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών στις θέσεις γραμματέων του Υπουργείου Δικαιοσύνης αποτελεί ένα από τα πρόσφατα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης για την ταλαιπωρημένη χώρα μας. Ειδικά η συζήτηση για το αν πληρούν ή όχι τα τυπικά προσόντα για τις θέσεις στις οποίες μετατάχθηκαν αναδεικνύει μία βασική παθογένεια που έχει συντελέσει στην υποβάθμιση της χώρας μας. Αν διαθέταμε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος, τα τυπικά προσόντα δεν θα αποτελούσαν καν μέρος της συζήτησης.

Ο ξυλοδαρμός του βουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κουμουτσάκου στη συγκέντρωση των ποντιακών σωματείων (στην οποία, μεταξύ άλλων, εκπροσωπήθηκε και η Χρυσή Αυγή), με αφορμή τη δήλωση του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, με την οποία αρνήθηκε τη χρήση του όρου "γενοκτονία" με τον οποίο από το 2002 περιγράφεται επισήμως από την Ελλάδα ο διωγμός του ποντιακού στοιχείου στην Τουρκία, μετά το 1922, επαναφέρει τη συζήτηση στα χαρακτηριστικά της ιδεολογίας που κυριαρχεί στη χώρα. Πατριδοκαπηλία, εθνικισμός, λατρεία της φυλής, ανάκατα με αντιευρωπαϊσμό, μίσος, αντιδημοκρατικές πρακτικές, περιφρόνηση του νόμου, συνωμοσιολογία... Και άρνηση του πολιτισμού, άρνηση της επιστήμης. Μπορεί, από αυτό το υπόστρωμα, να αναδυθεί ένα νέο κίνημα "Αγανακτισμένων" με φασιστικά χαρακτηριστικά; Διαβάστε την ανάλυση που ακολουθεί για την αδυναμία των Ελλήνων να καταλάβουν τι συζητιέται και πώς στο διεθνές περιβάλλον για ζητήματα ιστορίας, ζητήματα που στον πολιτισμένο κόσμο είναι υπόθεση των ειδικών και όχι του όχλου, και ανησυχήστε. [ΤΒJ]

 Η σχεδόν ομόθυμη και κατηγορηματική έντονη αντίδραση κομμάτων, δημοσιογράφων και, γενικώς, όσων εκφράζονται δημοσίως κατά του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, μετά τη δήλωσή του στην τηλεοπτική εκπομπή «ενικός» ότι η σφαγή των Ποντίων (ένα εκ των επεισοδίων της Μικρασιατικής Καταστροφής) δεν είναι γενοκτονία, κάνει εκ νέου επίκαιρο το κείμενο του Αντύπα Καρίπογλου που αναδημοσιεύουμε παρακάτω από το περιοδικό Ο Πολίτης, τχ. 102, Ιούλιος-Αύγουστος 2002, με τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα του. Το κείμενο ήταν μια από τις ελάχιστες ψύχραιμες τοποθετήσεις της εποχής στη σύντομη συζήτηση που έγινε με αφορμή το νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα, μονομερώς και μόνη στον κόσμο, μετονόμαζε αυτό που αποκαλούσαμε Μικρασιατική Καταστροφή σε γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος (φυσικά, το νομοσχέδιο έγινε νόμος). Ο ελληνικός εθνικισμός, ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία συνεχίζουν να κάνουν παιχνίδι και σήμερα, στο πεδίο του εθνολαϊκισμού, το οποίο έστρωσε για τα καλά και ο Νίκος  Φίλης – η παρούσα καταστροφή που ζούμε πώς θα ονομαστεί άραγε από τους εθνικιστές και λαϊκιστές του ζοφερού μέλλοντός μας; [ΤΒJ]