Τεύχος 123
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΒγάζοντας τον Παπατσώνη από την αφάνεια
Βασίλης Μακρυδήμας, Στον αστερισμό των αντιθέσεων. Ο κριτικός και δοκιμιογράφος Τ.Κ. Παπατσώνης, Gutenberg, Αθήνα 2021, 499 σελ.
Είναι ευτύχημα που ο Τάκης Παπατσώνης έρχεται στις ημέρες μας να βγει από την πολύχρονη αφάνειά του διά χειρός ενός νέου ερευνητή ο οποίος έχει μελετήσει επισταμένως όχι μόνο το δοκιμιογραφικό, αλλά και το ποιητικό του έργο. Το αραιό ακόμη τοπίο των παπατσωνικών σπουδών εμπλουτίζεται έτσι με ένα σημαντικό κεφάλαιο, που εντάσσει οργανικά τον λησμονημένο ποιητή και κριτικό της γενιάς του 1930 στην ιστορία της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας.
Ό,τι χάνουμε και ό,τι πενθούμε
Sigrid Nunez, Ο Φίλος, μετάφραση από τα αγγλικά: Γιώργος Λαμπράκος, Gutenberg, Αθήνα 2021, 245 σελ.
Μια από τις μεγάλες χαρές που προσφέρει η συστηματική ανάγνωση είναι το να ανακαλύπτεις συγγραφείς για τους οποίους δεν ήξερες σχεδόν τίποτα – ώσπου μια μέρα να ανοίγονται μπροστά στα μάτια σου ξεχωριστά σύμπαντα, ελκυστικά γεμάτα γοητείας. Κάπως έτσι ένιωσα διαβάζοντας τον Φίλο, το έβδομο κατά σειρά μυθιστόρημα της Αμερικανίδας Σίγκριντ Νιούνεζ. (τεύχος 123)
Πρόσφυγες πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή
Κωνσταντίνος Δ. Βλάσσης, Πρόσφυγες, οικονομία και νομοθεσία κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία. Ο επίμαχος ν. 2870/1922, Δούρειος Ίππος, Αθήνα 2020, 363 σελ.
Παρότι στον κοινό νου το προσφυγικό πρόβλημα έχει συνδεθεί κυρίως με τις επιπτώσεις της Μικρασιατικής Καταστροφής, το ελληνικό κράτος αντιμετώπισε ποικίλες προσφυγικές κρίσεις στο ενδιάμεσο κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας (τεύχος 123).
Γράφοντας ποίηση: o λόγος της Μαρίας Λαϊνά
Μαρία Λαϊνά, Θυμάσαι τι είναι ποίηση; Ιστορίες ποδηλασίας, Πατάκη, Αθήνα 2018, 345 σελ.
Μαρία Λαϊνά, Ό,τι έγινε. Άνθρωποι και φαντάσματα, Πατάκη, Αθήνα 2020, 56 σελ.
Καθ’ όλη την πορεία της στην ποίηση, που διαρκεί πενήντα και πλέον χρόνια, η Λαϊνά εργάζεται με μοναδική σοβαρότητα πάνω στην ακρίβεια της γλώσσας, την πυκνότητα του νοήματος, και την απόδοση της προσωπικής της αλήθειας. Έχει τη γοητεία των ποιητών που αποθεώνουν το ελάχιστο, που μοιάζουν να έχουν λίγες λέξεις στη διάθεσή τους –μολονότι, ασφαλώς, γνωρίζουν πλήθος– και γυρνούν γύρω από τις ίδιες. Δεν ταξιδεύουν χιλιόμετρα για να βρουν νέες και να τις βάλουν ως τρόπαια. Κι η γοητεία αυτή δεν παύει να δεσπόζει ούτε όταν γράφει πεζά που μπορούν να λειτουργήσουν ως το σημείο εισόδου στο ποιητικό έργο, να μας προσφέρουν την ευκαιρία να εξοικειωθούμε με τη φωνή, τον αισθητικό κόσμο, τις ιδέες και τις ιδιαιτερότητες της ποιητικής φωνής της. (τεύχος 123)