Καβάφης

150 χρόνια από την έκδοση της εφημερίδας

Φέτος, μια πνευματική επέτειος του μικρασιατικού ελληνισμού συνδέεται με την  έκδοση της Ιωνίας, το 1874, στη Σμύρνη. «Εφημερίς Πολιτική Φιλολογική Εμπορική, εκδιδομένη κατά Τετάρτην και Σάββατον». Συντάκτες και ιδιοκτήτες: Μ. Δ. Σεϊζάνης και Κ. Γ. Κωνσταντινίδης.  Έτος Α΄, αρ. 1, Τετάρτη 1 Μαΐου 1874 - Έτος Δ΄, αρ. 304, 11 Ιουνίου 1877. Τα φύλλα υπάρχουν ψηφιοποιημένα στη Βιβλιοθήκη της Βουλής. Στην Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου καταγράφεται η συνέχεια της έκδοσης, με διακοπές, ώς το 1879. Η φιλολογική της ύλη ήταν ιδιαιτέρως αξιόλογη ενώ μεγάλο μέρος της παραμένει και σήμερα ενδιαφέρον και θα μπορούσε να αναδημοσιευθεί. 

Πριν αρχίσω την παρουσίασή μου για τον γλωσσολόγο Καβάφη κι επειδή στις 29 Απριλίου συμπληρώθηκαν  90 χρόνια από το θάνατό του, επιτρέψτε μου να θυμηθώ δυο καλούς καβαφιστές που χάσαμε πρόσφατα· τον Mario Vitti, Κωνσταντινουπολίτης πήγε να συναντήσει τον φαναριώτικης καταγωγής Αλεξανδρινό και τον Peter Mackridge. Στον καθηγητή Μάκριτζ οι καβαφικές σπουδές τού οφείλουν ότι χάρις στην υπομονή και επιμονή του τα καβαφικά ποιήματα περιλαμβάνονται δικαίως στη σειρά  Oxford World Classics και όποιος συγγραφέας χαρακτηρίζεται σαν κλασικός το έργο του παραμένει τυπωμένο διαρκώς σε αυτή τη σειρά.

Κατερίνα Κωστίου, …ως όνομα ψιλόν. Η συγκρότηση και η λειτουργία του προσωπείου στην ποίηση του Κ. Π. Καβάφη, Νεφέλη, Αθήνα 2023, 609 σελ.

Η εργασία της Κατερίνας Κωστίου στον Καβάφη είναι ένα έργο - επιτομή, που επανεξετάζει, ελέγχει, συμπληρώνει ερμηνευτικές προσεγγίσεις μέρους ή μερών του καβαφικού έργου, σε έναν επισταμένο διάλογο, τον οποίο κινεί η βλέψη της συγγραφέως να συμβάλει στην πιο ολοκληρωμένη δυνατή πρόσληψη του Καβάφη από τους νεότερους αναγνώστες και επίδοξους μελετητές αυτού του αιώνα

«Από τα 2700 λήμματα της εργογραφίας του Κ.Θ. Δημαρά, η οποία καλύπτει την περίοδο 1917-90, μόλις τα 25 (δηλαδή ούτε το ένα χιλιοστό τους), δημοσιευμένα από το 1932 έως το 1983 αφορούν ευθέως τον Καβάφη»,^[1] διαπιστώνει ο Γ.Π. Σαββίδης στο «Σημείωμα του Επιμελητή» της κλασικής πλέον έκδοσης Σύμμικτα, Γ΄, Περί Καβάφη, όπου συγκεντρώνει και εκδίδει, σύμφωνα με την εκδοτική βούληση του Κ.Θ. Δημαρά, τα καλύτερα καβαφικά του, είκοσι πέντε προηγουμένως δημοσιευμένα κείμενα, και δύο ανέκδοτα.^[2]