Το τελευταίο ψέμα

Το εκλογικό σώμα έδωσε δυό φορές 40% στο κόμμα της διαχείρισης, στη ΝΔ, και 20% στο κόμμα της ανατροπής, στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ξανακυβερνήσει πρέπει να αλλάξει ριζικά ο ίδιος, καθώς δεν προβλέπεται να αλλάξει ριζικά το εκλογικό σώμα.

Διότι το πρόβλημά του συνίσταται σε αυτό που είναι, όχι σε αυτό που έκανε ή δεν έκανε – και πολύ λιγότερο στο πώς το έκανε.

Εφόσον και με άλλον αρχηγό  ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κόμμα ρήξης, δεν έχει αύριο. Διότι, χωρίς τον Τσίπρα, τον άνθρωπο που ήταν ικανός να μιλάει πειστικά λέγοντας κούφια και ανόητα επιχειρήματα, όλα θα γίνουν χειρότερα. Η ελληνική κοινωνία είναι αλλού.

Ριζική αλλαγή σημαίνει ένα πράγμα: ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται συστημικό κόμμα, κόμμα διαχείρισης και όχι ρήξης. Μια άλλη Νέα Δημοκρατία δηλαδή, που αν πείσει ότι θα τα καταφέρει καλύτερα απ’ αυτή στη διαχείριση του συστήματος,θα έχει ελπίδες επανόδου στην κυβέρνηση.

Αυτό το κενό υπάρχει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Λείπει το κόμμα που θα εναλλάσσεται σε συνθήκες κανονικότητας στην  κυβέρνηση με τη ΝΔ.  

***

Ματαιοπονούν τα στελέχη του  και βλέπουν τα δέντρα. Ριζική αλλαγή δεν σημαίνει αλλαγή αρχηγού, αν ο νέος έχει τις ίδιες αξίες και επιδιώξεις με τον παλιό. Ριζική αλλαγή είναι «Bad Godesberg», είναι απόρριψη του μαρξισμού, ως εργαλείου ανάλυσης και σχεδιασμού, είναι ουσιαστική και ειλικρινής αποδοχή τού «Είμαστε Δύση, Ευρωπαϊκή Ένωση,  ΝΑΤΟ». Σημαίνει «με την Ουκρανία» και όχι «με τον άνθρωπο», σημαίνει δηλαδή απόρριψη της κωνσταντινικής γραμμής της «ουδετερότητας» και προσχώρηση στη βενιζελογενή πολιτική τής, χωρίς ύστερες σκέψεις και πονηρά αλά Ερντογάν κρατήματα, πλήρους  ένταξης  στη νατοϊκή πολιτική ως προς τον πόλεμο της Ουκρανίας. Σημαίνει Αλεξανδρούπολη και εξοπλισμός των νησιών κόντρα στα ρωσικά σχέδια. Σημαίνει αποδοχή του ότι αντικομμουνιστής δεν είναι κατά κανόνα φασίστας. Και εντέλει, σημαίνει χαρά και ικανοποίηση για την ήττα του ΔΣΕ, χαρά και ικανοποίηση που δεν γίναμε Αλβανία.   

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μακριά από όλα αυτά και φυσικά διαλύεται. Όλα τα παραπάνω είναι αδύνατον να γίνουν μέσα από τις κομματικές του γραμμές και τα παλαιά στελέχη του. Έχει όμως 47 βουλευτές στην αρχή της τετραετίας τους. Που θα έχουν χρόνο    να σκεφτούν και, σε ένα βαθμό, να  αλλάξουν την ταυτότητά τους. Θα έχουν μια τετραετία προκειμένου να συγκροτήσουν κοινοβουλευτικά ένα φορέα διαχείρισης περισσότερο προσανατολισμένο προς την Ευρώπη και γενικότερα προς τη Δύση. Εδώ είναι η λυδία λίθος.  

Ο Τσίπρας είναι αλλού. Ας τους αφήσει ήσυχους.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Κι αν το επιδιώξει και το ισχυριστεί, θα είναι ψέμα.

Το τελευταίο ψέμα.