Τεύχος 24

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2016, ο Μπομπ Ντύλαν, και ως είθισται το κοινό διχάζεται. Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο Ντύλαν ανέκαθεν ήταν ο καλλιτέχνης που επέτρεπε τις ταυτίσεις μαζί του, άρα και τις απογοητεύσεις όταν εκείνος προχωρούσε αλλά οι ταυτισμένοι μαζί του κολλούσαν στο τότε. Τη σχέση Ντύλαν και κοινού είχε καταγράψει στο Books' Journal, τχ. 24, Οκτώβριος 2012, η Μαρίλια Παπαθανασίου. Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της.

Σαλμάν Ρούσντι, Τζοζέφ Αντόν, η βιογραφία ενός ψευδωνύμου, μετάφραση από τα αγγλικά: Χρήστος Καψάλης, Έλλη Συλλογίδου, Ψυχογιός, Αθήνα 2012, 563 σελ.

Η λογοτεχνία είναι έκφραση της ελευθερίας μας, δήλωσε ο συγγραφέας Μισέλ Ουελμπέκ με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του, που λόγω της θεματικής του και της προκλητικότητάς του ήταν το θέμα και του Charlie Hebdo, που κυκλοφορεί. Ωστόσο, μετά τη δολοφονική δράση των ισλαμοφασιστών, ο Ουελμπέκ έσπευσε να εξαφανιστεί, δηλώνντας ότι αποσύρεται από τη διαφημιστική υποστήριξη του βιβλίου του και από τις παρουσιάσεις του. Η ιστορία του Ουελμπέκ θυμίζει την ιστορία ενός άλλου συγγραφέα, του Σαλμάν Ρούσντι, ο οποίος είχε επικηρυχτεί από τον Χομεϊνί και αναγκάστηκε να εξαφανιστεί για χρόνια από το κοινωνικό προσκήνιο. Τα παθήματα της ελευθερίας του λόγου στο πρόσωπο του Ρούσντι από το φανατικό Ισλάμ, ανακαλεί το κείμενο που δημοσιεύεται παρακάτω - είχε πρωτοδημοσιευθεί στο Books' Journal #24, Οκτώβριος 2012.