web only

«Το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια». Ο κλισέ αφορισμός χρησιμοποιείται σχεδόν καταχρηστικά τρεις τέσσερις φορές τη μέρα τις τελευταίες εβδομάδες. Ωραιότατη, πιασάρικη ατάκα που συνοδεύεται από ύφος περισπούδαστο όσων υποστηρίζουν ότι στον πόλεμο στην Ουκρανία φταίνε και οι δύο πλευρές.  Πάμε να δούμε την πραγματικότητα. Με σοβαρές πηγές.

Ζελένσκι, o πρόεδρος των Ουκρανών, ο πρώτος μεταξύ ίσων, που μας θυμίζει την υποτιμημένη δημοκρατικότητα της εθνικής ταυτότητας.

Η ενέργεια που έκανε η Μαρίνα Οσβιάνικοβα, στις 14 Μαρτίου 2022, να βγει στο δελτίο ειδήσεων με το πλακάτ κατά του πολέμου της Ρωσίας, με το ισχύον νομικό καθεστώς της χώρας θεωρείται διοικητική παράβαση και τιμωρείται με φυλάκιση έως 15 ημερών και πρόστιμο. Πλην, φευ, ζει στη Ρωσία του Πούτιν.

Με στολές καμουφλάζ μπροστά σε σακιά με άμμο, έξω από το κτίριο της όπερας της Οδησσού, πέντε μέλη της μπάντας του ουκρανικού Ναυτικού έπαιξαν, στις 8 Μαρτίου, με τα πνευστά τους το πασίγνωστο τραγούδι του Αμερικανού Μπόμπι Μακ Φέριν, “Don’t worry, be happy”. Τι δουλειά είχαν πανύψηλοι ξανθοί Ουκρανοί να παίζουν αμερικανικό φάνκυ και τζαζ του μαύρου Μακ Φέριν; Γιατί δεν το έριξαν στο μινόρε με μπαλαλάικες, που εκφράζουν τόσο καλύτερα τον πόνο της μεγάλης σλαβικής ψυχής; Πού ακούστηκε, μεσούντος του πολέμου, να παίζουν  εύθυμα τραγούδια που υμνούν τη ζωή, αντί για πένθιμα εμβατήρια που συνοδεύουν το ξόδι των ανθρώπων; 

Οι Ουκρανοί προφανώς παίζουν και ακούν τη μουσική που τους αρέσει.  Είναι ελεύθεροι να την επιλέξουν, χωρίς να τους την υποδείξει κανείς. Βέβαια, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, την επιλογή τους την πληρώνουν ακριβά - με επιθετικό πόλεμο εναντίον τους από τη Ρωσία. 

Μπορούν ωστόσο να παρηγορηθούν. Τη Δευτέρα 14 Μαρτίου στην  Αθήνα οργανώνεται αντιπολεμική συναυλία στο Σύνταγμα και, μέχρι στιγμής, έχει ανακοινωθεί ότι θα συμμετάσχει, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, η τραγουδίστρια Νατάσα Μποφίλιου, η οποία έχει «ολιστική» άποψη κατά του πολέμου. Ο πόλεμος είναι κακό πράγμα, πώς να το κάνουμε! Αν μάλιστα είναι και «ιμπεριαλιστικός», όπως όλοι οι πόλεμοι, τόσο πιο δυνατά τον αποκηρύσσουμε. Είμαστε «μαζί με τους λαούς». 

Και εγώ είμαι γενικά «με τους λαούς», αλλά στην προκειμένη περίπτωση με τον ουκρανικό λαό και με όσους Ρωσους δεν στηρίζουν τη δικτατορία του Πούτιν. Είμαι επίσης με τους μουσικούς που πήραν θέση στο πλευρό των Ουκρανών, από την Αμερικανίδα Πάτι Σμιθ, που σε συναυλία της τραγούδησε τον ουκρανικό εθνικό ύμνο στα αγγλικά, και όσους ακύρωσαν τις συναυλίες τους στη Ρωσία, τους Αμερικανούς Green Day, τον δικό μας (Αυστραλό) «Νικόλα» Κέιβ και τους Bad Seeds, τον Αμερικανό Ίγκυ Ποπ, τους εγγλέζους «μεταλάδες» Iron Maiden, τον 30χρονο σταρ της βρετανικής ποπ Λούι Τόμλινσον, τους αμερικανούς «φονιάδες» Killers, τους Σκωτσέζους Franz Ferdinand (με επικεφαλής το ελληνόπουλο Άλεξ Καπράνος).

Kαλά καταλάβατε, είμαι ιμπρεσάριος όλων αυτών των μουσικών και τους υπηρετώ, όπως υπηρετώ -κατά την Μποφίλιου- τον «μακκαρθισμό φυλλάδων», όπως είναι η επιθεώρηση The  Books’ Journal, γνωστή ως μίσθαρνο όργανο του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και των εχθρών του Τσαϊκόσφκι.   

Το Μπίλι Σάμερς του Στήβεν Κινγκ και οι Λευκές φωτιές του Σεμπάστιαν Φοκς είναι δύο από τα καινούργια βιβλία του Κλειδάριθμου που θα κυκλοφορήσουν μετά τις 15 Μαρτίου. Οι νέες εκδόσεις του οίκου είναι οι εξής:

Ο Ρώσος Κιρίλ Σερεμπρένικωφ και το έργο του, που είναι αναφορά στον Τσέχωφ, είναι οι τιμώμενοι στο φετινό φεστιβάλ της Αβινιόν. Ήταν προτού να αρχίσει η σύγκρουση, και φυσικά παραμένουν, εμφατικά. Εικάζεται όμως πως μόνο το έργο του θα είναι παρόν. Ο Σερεμπρένικοφ είναι καταδικασμένος* στη Ρωσία και βρίσκεται σε κατ' οίκον περιορισμό ή/και απαγόρευση εξόδου από την χώρα.

Ο κόσμος αλλάζει, ραγδαία. Χθεσινοί αντίπαλοι ενώνονται εναντίον του νέου Χίτλερ, καινούργιες συμμαχίες διαφαίνονται, οι μέχρι χτες σίγουροι bullies αρχίζουν να χλωμιάζουν.