Σύνδεση συνδρομητών

Τεύχος 4

Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας

Στο τεύχος 4 του Books' Journal, Φεβρουάριος του 2011, δημοσιεύσαμε έμα κείμενο του διευθυντή, τότε, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Δημήτρη Εϊπίδη. Είχε μόλις καταδικαστεί ο ιρανός σκηνοθέτης Τζαφάρ Παναχί, με μια εφιαλτική καταδίκη, να μην ξανακάνει ταινία τα επόμενα είκοσι χρόνια, και ο Εϊπίδης ήθελε να εκφράσει τον αποτροπιασμό του για εκείνη την απόφαση. Και μαζί, εξέφρασε τη συμπαράστασή του σε έναν καλλιτέχνη που ο ίδιος τον είχε ξεχωρίσει και τον είχε θαυμάσει τόσο ως καλλιτέχνη όσο και ως υπερασπιστή των αυτονόητων ελευθεριών. Αναδημοσιεύουμε εκείνο το κείμενο, μικρή αναφορά μνήμης στον Δημήτρη Εϊπίδη που πέθανε τα ξημερώματα της 6ης Ιανουαρίου 2021. [ΤΒJ]

06 Ιανουαρίου 2021

Λουκάς Κούσουλας, Ενθύμιον [Εκλογή από τα ποιήματα], Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010, σελ. 123


Λουκάς Κούσουλας, Και μόνος και μετά πολλών [Κύκλος Γ’], Γαβριηλίδης, Αθήνα 2011, 197 σελ.

 

Ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, ο Λουκάς Κούσουλας, που πέθανε στις 15 Μαΐου 2019 και κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σουβάλα (Πολύδροσο) του Παρνασσού, ήταν μια ξεχωριστή παρουσία στα ελληνικά γράμματα. Τα δυο βιβλία του, που περιέχουν επιλογή από τα ποιήματά του και σημαντικά δοκίμια τον φανερώνουν σε όλη την πνευματική παρουσία του. Έγραψε μακροσκελή ποιήματα-σπουδές, αφηγηματικά, σχολιαστικά, επίμονα και εξόφθαλμα «διακειμενικά», που παλαντζάρουν πλάι πλάι με τα ολιγόλογα δοκίμια του Λουκά Κούσουλα που, από την πλευρά τους, σχεδόν τραγουδιστά, επιχειρηματολογούν. Την ιδιαιτερότητά του επισήμαινε η Μαρία Τοπάλη, σε ένα κείμενο γι’ αυτόν που δημοσίευσε το μακρινό 2011. «Δεν έπαψα στιγμή να αναρωτιέμαι πώς προκύπτει ένας άνθρωπος τόσο χαριτωμένος στη ζωή και στην ποίηση», λέει σήμερα η Μαρία Τοπάλη. «Χρυσός κάθε κουβέντα που μοιράστηκα μαζί του. Θα τον κρατήσουμε με τα βιβλία κοντά μας». Έχει άραγε προγόνους στην ελληνική ποίηση τούτη η προσπάθεια, που φτάνει τώρα στην ωριμότητα; Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο τεύχος 4 του BooksJournal, Φεβρουάριος 2011.

16 Μαϊος 2019

Σαίξπηρ, ένας γνωστός μας

Ιφιγένεια Ταξοπούλου

Πήτερ Ακρόυντ, Σαίξπηρ. Η βιογραφία, μετάφραση Σπύρος Τσούγκος, Μικρή Αρκτος, Αθήνα 2010, σελ. 624

Ήταν επαρχιώτης. Ως παιδί «διάβαζε μανιωδώς». Κατάφερε να απογειώσει τη δραματική τέχνη κομίζοντας σε αυτή τη βαθιά γνώση της σκηνικής πράξης, που του προσέφερε η πολύχρονη και καθημερινή συνύπαρξή του με τους ανθρώπους και τους όρους του επαγγέλματος. Και βρέθηκε στη σωστή πόλη, στο Λονδίνο, τη σωστή στιγμή. Αυτή η βιογραφία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ δεν είναι απλώς συναρπαστική. Είναι και μια πλήρης, γοητευτική απόπειρα να αναπαρασταθεί η ζωή και να αποτιμηθεί το έργο ενός θεατρικού συγγραφέα που συνεχώς τον ανακαλύπτουμε.[Αναδημοσίευση από το Books’ Journal, τχ. 4, Φεβρουάριος 2011, με αφορμή την επέτειο των 400 χρόνων από το θάνατό του. Ο Σαίξπηρ πέθανε σαν σήμερα, στις 23 Απριλίου 1616. Το τεύχος του Books' Journal που ετοιμάζεται είναι αφιερωμένο στη μείζονα αυτή προσωπικότητα του θεάτρου και της ποιήσεως] 

23 Απριλίου 2016

Σαίξπηρ, ένας γνωστός μας

Ιφιγένεια Ταξοπούλου

Πήτερ Ακρόυντ, Σαίξπηρ. Η βιογραφία, μετάφραση Σπύρος Τσούγκος, Μικρή Αρκτος, Αθήνα 2010, σελ. 624

Ήταν επαρχιώτης. Ως παιδί «διάβαζε μανιωδώς». Κατάφερε να απογειώσει τη δραματική τέχνη κομίζοντας σε αυτή τη βαθιά γνώση της σκηνικής πράξης, που του προσέφερε η πολύχρονη και καθημερινή συνύπαρξή του με τους ανθρώπους και τους όρους του επαγγέλματος. Και βρέθηκε στη σωστή πόλη, στο Λονδίνο, τη σωστή στιγμή. Αυτή η βιογραφία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ δεν είναι απλώς συναρπαστική. Είναι και μια πλήρης, γοητευτική απόπειρα να αναπαρασταθεί η ζωή και να αποτιμηθεί το έργο ενός θεατρικού συγγραφέα που συνεχώς τον ανακαλύπτουμε.[Αναδημοσίευση από το BooksJournal, τχ. 4, Φεβρουάριος 2011]

23 Απριλίου 2014