web only

Προκειμένου να διαμορφώσει κανείς πραγματική εικόνα για το τι συμβαίνει στην Τουρκία είναι απαραίτητο να κατανοηθεί τι σημαίνει στρατός.

Η ΔΗΜΑΡ –ή, για να ακριβολογούμε, ό,τι απέμεινε από τη ΔΗΜΑΡ– αποφάσισε πανηγυρικά να ψηφίσει στη Βουλή την απλή αναλογική. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να σκιαγραφήσουμε στην αιτιολογία της ψήφου, να κατανοήσουμε την «λογική ΔΗΜΑΡ», αφού μοιάζει να έχει κατά καιρούς απήχηση στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ναι μεν ως οργανική υπόσταση έχει μηδενική επιρροή αλλά κατά εντυπωσιακό τρόπο το ΔΗΜΑΡ-σκέπτεσθαι επιβιώνει πεισματικά στην πολιτική σκηνή. Τοποθετείται μεν απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, του σούρνει τα μύρια όσα, αλλά έχει μια ομογάλακτη λογική ψευδο-ιδεολογικού τυχοδιωκτισμού που την οδηγεί στο ξελάσπωμα του δήθεν άσπονδου εχθρού της, όποτε αυτός στριμώχνεται επικίνδυνα.

Μια συνάντηση ανακαλώντας μνήμες – από τότε, όταν πριν 55 χρόνια ο Δ.Ν. Μαρωνίτης δίδασκε ελληνικά στο Γερμανικό Θεσσαλονίκης.

Η περίοδος πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, η χρονικά εκτεινόμενη από το 1871 μέχρι την κήρυξη του μεγάλου πολέμου, έχει καταγραφεί ως εποχή που κυριαρχούσε η αισιοδοξία και η απόλαυση της ζωής. Οι τέχνες και επιστήμες στο απόγειο τους και οι άνθρωποι να απολαμβάνουν την καθημερινότητα. Το φιλελεύθερο ιδεώδες ανθούσε στα αστικά σαλόνια και όλα έμοιαζαν υπέροχα πριν την μεγάλη έκρηξη. Οι μέρες που ζούμε μοιάζουν να είναι το παράλληλο ισοδύναμο της παραδεισένιας εποχής, η ομοούσια αντίρροπη περίοδος στην Ιστορία που επιβεβαιώνει ότι κάθε πραγματικότητα μπορεί να υπάρξει και σε διαφορετική εκδοχή. Είμαστε οι πολίτες μιας παραποιημένης αντανάκλασης της Μπελ Επόκ στο χρόνο. Η Μωβέζ Επόκ είναι εδώ.

Με τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79, όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 4285/2014, τα άτομα που υποβάλουν μηνύσεις με βάση ένα από τα άρθρα του αντιρατσιστικού νόμου δεν καταβάλλουν τα παράβολα της μήνυσης (100 ευρώ) και της παράτασης πολιτικής αγωγής (50 ευρώ). Ο νομοθέτης τότε και έκτοτε ξέχασε να περιλάβει στην απαλλαγή από τα παράβολα και το μεγαλύτερο παράβολο των 300 ευρώ για την υποβολή προσφυγής κατά ενδεχόμενης διάταξης αρχειοθέτησης της μήνυσης με τον αντιρατσιστικό: η σχετική προσφυγή κατ’ άρθρο 48 ΚΠΔ παραμένει για αυτό δυσπρόσιτη για τα θύματα των παραβιάσεων των άρθρων του αντιρατσιστικού νόμου. Δεδομένου ότι εκκρεμούν παρόμοιες προσφυγές (υποβάλλονται μέσα σε ένα τρίμηνο από τη διάταξη αρχειοθέτησης κατ’ άρθρο 47 ΚΠΔ) καλούμε την κυβέρνηση να εισάγει τροπολογία σε κάποιο νομοσχέδιο για να μη στερηθούν τα θύματα του δικαιώματος σε προσφυγή.

16 Ιουλίου 205, ώρα 2 τα μεσάνυχτα. Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη για την εξέλιξη του πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν στην Τουρκία.

Από την Κου Κλουξ Καν ως την ΕΤΑ, από την RAF στις Ερυθρές Ταξιαρχίες και την 17 Νοέμβρη, από την Χαμάς στην Αλ Κάιντα και στο ISIS η τρομοκρατική βία δεν είναι ποτέ τυφλή βία. Έχει αιμοσταγή ιδεολογία, συγκεκριμένο περιεχόμενο και θύματα με γνωστή ταυτότητα.

Η Αθήνα είναι μια όμορφη πόλη. Εμείς που ζούμε και εργαζόμαστε εδώ το έχουμε ξεχάσει. Μας έχει παρασύρει ο ρυθμός, βαλθήκαμε να τρέχουμε σαν τους τρελούς και δεν σταματάμε μια στιγμή να κοιτάξουμε γύρω μας. Στα στενά της Πλάκας, στην Ακρόπολη, στο Μοναστηράκι μυρίζει παντού Ιστορία. Αλλά και η παραλιακή οδός με το Σούνιο, τη Βουλιαγμένη ή το Μικρολίμανο σε ταξιδεύει στο γαλάζιο της Ελλάδας, σε δελεάζει σαν νοητή γραμμή εκκίνησης για το ταξίδι στα νησιά του Αιγαίου. Ζηλεύω καμιά φορά τους τουρίστες, ανέμελους, με τους χάρτες τους, ορεξάτοι εξερευνητές, να ρωτάνε που είναι το τάδε Μουσείο ή πως βγαίνουν στη δείνα γειτονιά. Μετά όμως τους συναντώ πάλι στο μετρό και έρχεται η απότομη προσγείωση.

Η Βουλή των Eφήβων στην χώρα μας είναι μία συνεχής γονεϊκή επιρροή. Αντανακλά τα πατρικά σύμβολα, το οικογενειακό κοσμοείδωλο, το αοριστολογικό εκπαιδευτικό πλαίσιο ιδεών, τις ελληνοκεντρικές πολιτικές παραστάσεις. Σπάνια συγκροτούνται επιχειρήματα, σπανιότερα αποδομούνται πραγματικότητες. Η συνθηματολογία κατισχύει της πολιτικής. Οι παραστάσεις είναι κατά κανόνα τηλεοπτικές. Επικρατεί η απουσία των ρεαλιστικών δεδομένων, μία αφελής ηθικολογία ενός προστατευμένου περιβάλλοντος. Είναι ίσως η πύκνωση της ελληνικής κοινωνίας στην ευρύτερη οπτική της.

Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης επισκέπτεται εκ νέου τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, επιστρέφει η στήλη του με τις επιστολές του από τη χώρα των αντιφάσεων - αλλά και της τεράστιας αγάπης πολλών κατοίκων της στην πνευματικότητα.