Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Είναι εντυπωσιακό το πώς τόσο πολλοί άνθρωποι βλέπουν τους νέους πολιτικούς σχηματισμούς σαν απροσδόκητη χάρη μελλοθανάτου — το κάνω κι εγώ.
Το Ποτάμι ήταν η τελευταία (μέχρι την επόμενη) ευκαιρία για να αναθαρρήσουν πολύ περισσότεροι απ' όσοι τού αναλογούσαν — μεταξύ τους κι εγώ.
Μα, χάρη-ξεχάρη, κάποια πράγματα είναι ιερά, κάποιες γραμμές κόκκινες: ματωμένες. Όπως οι ξένοι: ο Άλλος. Μας τρομάζετε. Και τρομάζω κι εγώ.
