web only

H Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών τείνει να γίνει συνώνυμη του εξευτελισμού του δημοσιογραφικού συνδικαλισμού - που χρόνια τώρα δοξάζει τη μετριότητα, τα κλισέ, την αδαημοσύνη, την κατάργηση της τάξης του λόγου.

Η Γερμανία συμβιβάστηκε με το ΔΝΤ, γράφει πρωτοσέλιδα η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, Αυγή, για να υπαινιχθεί ότι μπροστά στη σκληρή διαπραγμάτευση Τσακαλώτου, η Ελλάδα παραμένει περήφανη, ενώ η μόνη που συμβιβάζεται είναι η Γερμανία. Άριστα στην προπαγάνδα. Και μετά; Τι σημαίνει η συμφωνία σε δόσεις στην οποία κατέληξε η Ελλάδα με τους δανειστές; 

Στο μικρόκοσμό μας, σημαντικές ειδήσεις περνούν στα λεγόμενα «ψιλά» των εφημερίδων ή των ιστοσελίδων. Μια σημαντική είδηση, που θα μπορούσε να θεωρηθεί συνωμοσιολογική, αλλά δεν είναι, αφορά ένα νομοσχέδιο που πρόσφατα έφτασε στην Αμερικανική Γερουσία έπειτα από πρωτοβουλία του δραστήριου γερουσιαστή των Δημοκρατικών, Τσακ Σάμερ[1], και αφορά την Επιτροπή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και την εμπλοκή της Σαουδικής Αραβίας. Οι λεγόμενες χαμένες 28 σελίδες της Επιτροπής δίνουν ίσως αρκετές εξηγήσεις για μια από τις σημαντικότερες απειλές της εποχής την τζιχαντιστική τρομοκρατία.

Η απόφαση (της τοπικής αστυνομίας;) να απαγορευθεί η προσέγγιση δημοσιογράφων στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ειδομένης, όπου από σήμερα το πρωί γίνεται αστυνομική επιχείρηση εκκένωσής τους, συνιστά μείζονα αντιδημοκρατική εκτροπή.

"[...]Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας• ταυτόχρονα, όμως, αδυνατώ να σκεφτώ οποιαδήποτε αξιόπιστη εναλλακτική. Γι' αυτό και παραιτούμαι. Είναι, για μένα, ένα βαθύ πολιτικό και υπαρξιακό αδιέξοδο, για το τι κάνουμε (και ξέρω ότι το ζουν βασανιστικά πολλές και πολλοί από τον κόσμο της Αριστεράς, αλλά και ευρύτερα, ανεξάρτητα από τη στάση που επιλέγει τελικά ο καθένας), και δεν θεωρώ ότι κάποιος αυτή τη στιγμή έχει τη λύση. [...]" Η παραίτηση της Αγγελικής Κατριβάνου έχει ποιητικό οίστρο, λυρική απελπισία. Αλλά η πολιτική αξία της είναι ανάλογη της αξίας του νερού με το οποίο έπλυνε τα χέρια του ο Πόντιος Πιλάτος... [ΤΒJ]

Η αυθόρμητη απορία που γεννάται όταν ακούμε για την διάρκεια του ταμείου που θα διαχειρίζεται το σύνολο της περιουσίας του Ελληνικού κράτους είναι γιατί αυτό να έχει διάρκεια 99 χρόνια; Γιατί 99 και όχι 100; Πώς επιλέχθηκε αυτός ο αριθμός; Είναι κάποιο φετίχ, μια τυχαία επιλογή για να μην ακούγεται το βαρύ και ασήκωτο «αιωνίως» ή είναι μήπως κάτι άλλο;

H Εφημερίδα των Συντακτών λογόκρινε και δεν δημοσίευσε ένα σκίτσο του Πέτρου Ζερβού, επειδή έθιγε τη μνημονιακή στροφή του Αλέξη Τσίπρα. Ώστε υπάρχουν όρια; Ώστε είμαστε όλοι Σαρλί, υπό προϋποθέσεις;

Η λίστα των αποκρατικοποιήσεων περνάει από το Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων και Χρέους, που δημιουργείται. Τι σημαίνει η κατ' ουσίαν εκχώρηση της περιουσίας του Δημοσίου στους δανειστές; Το έκτακτο EDITORIAL του Books' Journal.

Εκτός από τον κατ' εξακολούθησιν αυταπατημένο πρωθυπουργό, υπάρχουν και πολλοί αυταπατημένοι πασόκοι που έφυγαν από κόμμα τους δήθεν για να μην ψηφίσουν μνημόνια και τώρα ετοιμάζονται να ψηφίσουν τους όρους του τρίτου και καλύτερου μνημονίου, όπως τους συνομολόγησε το κρατικιστικό μόρφωμα που κυβερνά τη χώρα. [ΤΒJ]

Απόψε, Πέμπτη 19/5, παρουσιάζεται στο κοινό της Αθήνας το βιβλίο του Δημήτρη Σκάλκου: Αλλάζει η Ελλάδα; Η πολιτική οικονομία των μεταρρυθμίσεων, που κυκλοφόρησε από το Επίκεντρο.