Μάτι

Τι κάνει την τραγωδία του Ματιού μοναδική; Ότι εκτυλίχτηκε και επέφερε τα ολέθρια αποτελέσματά της ερήμην του κρατικού μηχανισμού.

Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, οι συγγενείς των θυμάτων στο Μάτι ζήτησαν την συμπαράσταση «του λαού», καθώς εκδικαζόταν εκ νέου η υπόθεση της ανείπωτης τραγωδίας  που συνέβη εκεί. Δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Σιγή ιχθύος από τις λαϊκές μάζες και τις πολιτικές δυνάμεις. Ούτε καν μια δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη. Το συναίσθημα του λαού είχε εξαντληθεί υπέρ της «Μαρίας των Τεμπών». Δεν περίσσεψε δάκρυ για το Μάτι.  

Η δίκη για το Μάτι με τους 104 νεκρούς, όπως φαίνεται δεύτερης κατηγορίας και περιορισμένης λαϊκής ευαισθησίας (λεπτομέρειες γνωρίζει ο Φάμελλος που στεκόταν δίπλα στον Τσίπρα), έγινε με βάση τον ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2019, και αφού όλο αυτό το φοβερό έγκλημα είχε γίνει το 2018, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν τότε στην κυβέρνηση, άλλαξε την τελευταία μέρα τον ποινικό κώδικα.

Για αρχή, μια προσωπική εμπειρία. Την ημέρα που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για τη 17 Νοέμβρη, ρωτήθηκα ως συνήγορος υπεράσπισης από τηλεοπτικό σταθμό τι είναι αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από τη δίκη. Και, χωρίς δισταγμό, απάντησα:

– Η αξιοπρέπεια των συγγενών των θυμάτων.

Ας ανασηκώσω μόνο μιαν ακρούλα από τον βαρύ, βορβορώδη και σάπιο μανδύα του τραμπισμού. Συνέβη ενωρίς στη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, όταν ήταν μια λαμπρή κρύα μέρα του Γενάρη του 2017 και τα ρολόγια σήμαναν δεκατρείς. Ο Σων Σπάισερ, φρέσκος εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, ξεκίνησε την πρώτη του ενημέρωση στους διαπιστευμένους συντάκτες στις 21 Ιανουαρίου, μια μόλις μέρα μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ. Ο Σπάισερ επιτέθηκε δριμύτατα και αδιακρίτως στα ΜΜΕ κατηγορώντας τα ότι σκόπιμα υποτίμησαν το μέγεθος του πλήθους (για το πάθος δεν αναφέρθηκε) στην τελετή ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ.  Δεν έδειξαν καμία αφοσίωση στην πατρίδα.