Κάτοικος Αθηνών είμαι, μάτια έχω, τη βλέπω την Πανεπιστημίου Και την περπατάω, όπου είναι δυνατόν. Όμως νομίζω πως το μεγαλούτσικο αυτό δέντρο μας κρύβει το δάσος.
Κατοικώ στο Κουκάκι, για το Κουκάκι δίνω μαρτυρία. Στα πεζοδρόμια, της Γενναίου Κολοκοτρώνη λ.χ., αλλά και των γύρω δρόμων, τώρα χαίρεσαι να περπατάς. Οι ίδιοι οι δρόμοι έχουν όπου χρειάζεται ξαναστρωθεί και ανθρωπέψει. Δεν μου έχει μυρίσει σκουπίδι, δυο χρόνια τώρα που έχω επιστρέψει εδώ. Και επειδή, ακριβώς, έχω επιστρέψει εδώ πριν από δυο χρόνια, μετά από τρία χρόνια απουσία (οι χρονολογίες μετράνε δημαρχίες) μπορώ να πω πως έχω επιστρέψει σε αγνώριστα καλύτερη γειτονιά, όσον αφορά τις υποδομές.
Προφανώς αυτό δεν ισχύει μόνο για το Κουκάκι, κυκλοφορώ και στις άλλες γειτονιές της Αθήνας. Θέλησα απλώς να δώσω μαρτυρία για εκείνο που γνωρίζω πιο καλά. Αυτά έχω να καταθέσω, κοιτώντας την Πανεπιστημίου με βλέμμα ερωτηματικό, τις γειτονιές πολλές φορές με θαυμαστικό.
