ΝΔ

Θεσμική τομή και εμπέδωση των δημοκρατικών και φιλελεύθερων θεσμών

Ο τρόπος με τον οποίο προσλαμβάνουμε την μεταπολίτευση και η προσπάθεια να την ορίσουμε προϋποθέτει μια συνοπτική αποτίμηση της δικτατορίας. Συνοψίζω τηλεγραφικά όσα στοιχεία έχουν αποδώσει στον δημόσιο λόγο τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας για τη δικτατορία:       

Πού πηγαίνει η Μεταπολίτευση;, εισαγωγή - επιμέλεια: Δημήτρης Χριστόπουλος. Πόλις, Αθήνα 2023, 136 σελ.

Η Δημοκρατία της Μεταπολίτευσης είναι ένα πολίτευμα συμπεριληπτικής πνοής. Ξεκίνησε με την επαναφορά στη νομιμότητα των κομμουνιστικών κομμάτων και συνεχίστηκε οκτώ χρόνια μετά με την ισότιμη ένταξη του εαμικού κόσμου στο πολιτικό σύστημα. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται –αν και άγαρμπη– η καύση των φακέλων το 1989. Το νήμα αυτό όχι μόνο δεν κόπηκε, αλλά δυναμώνει.

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν, στη γενική τους κατεύθυνση, αναμενόμενα. Ακόμα και η αύξηση της αποχής  ήταν αναμενόμενη, αφού η κόπωση του εκλογικού σώματος από  μια πολύμηνη προεκλογική περίοδο ήταν φανερή και, επιπλέον, δεν υπήρχε κάποιο κρίσιμο διακύβευμα.

Η Νέα Δημοκρατία, που φέρεται σταθερά  ως πρώτο κόμμα,  έχει προ πολλού διακηρύξει ότι στόχος της είναι ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης και ότι αν αυτό δεν επιτευχθεί στις πρώτες –με αναλογική– εκλογές, η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί αναγκαστικά  σε νέες εκλογές, οι οποίες εικάζεται ότι, λόγω του ενισχυμένου εκλογικού συστήματος,  θα της επιτρέψουν να σχηματίσει τότε αυτοδύναμη κυβέρνηση.